27 maart 2010
Wat is het in eens stil in huis. Ja, die kittens waren echt aanwezig. Wat dat aangaat waren Bumper en Leevie rustig zo met zijn 2-en. Maar ik ben niet getreurd. Ze zijn allen zo goed terecht gekomen. Ook heb ik weer wat updates gekregen. Dus ik weet dat ze het goed maken. Straks meer daarover.
Gisteravond kwamen Mireille, Rene en de kinderen Sharon en Jeremy hun Bumper ophalen. Het was weer heel gezellig. Ik weet dat ook Bumper een super leuk leventje tegemoet gaat bij deze lieve mensen. Alleen een beetje zielig voor Leevie.. Hij moet nu nog een weekje zonder broertjes en zusjes bij ons blijven. Maar ik zal kijken of Mambo zich wil ontfermen over dit manneke. Mireille en Rene, ik wil jullie nogmaals danken voor de adoptie van Bumper en we houden zeker contact.
Van Martijn en Corrinda heb ik ook een update gehad van hun Pipo en Momo. Dit is wat zij mij schreven.
Je hebt echt de liefste bengeltjes op de wereld groot gebracht ! Ze zijn allebei zo lief, ook tegen de mensen die hier komen zijn ze niet schuw. Ze slapen het liefst met zijn 2-tjes op de krabpaal en als ik (Martijn) s' ochtends de kamer binnenloop, begint Momo meteen vrolijk te mauwen:-). Alleen liep ze vanochtend ineens mank. Ik denk dat ze van de tafel of krabpaal is gevallen of zoiets ….. We gaan dan ook maar even langs de dierenarts voor de zekerheid. Ik laat je wel even weten hoe het afgelopen is . Het is zeker wel stil bij jullie nu?
Ik wil jullie danken voor de update en ben benieuwd of Momo al weer goed loopt. En ja, het is zeker een stuk stiller hier;-).
Laura heeft mij ook bijgepraat over hun Bubbels en Bengel. Dit is wat zij mij vertelde:
Alles gaat goed hier met Bubbels en Bengel. De reis naar huis duurde helaas langer dan gepland, daar er een behoorlijke file stond. Na een uurtje in hun reismandje hadden Bubbels en Bengel het dan ook wel gehad en begonnen te miauwen. Gelukkig duurde het toen niet zo lang meer. Thuis stonden Ron en mijn ouders al met smart te wachten op ons. We hebben ze eerst even losgelaten in de woonkamer om deze te ontdekken. Bengel ging wel op onderzoek uit en speelde met speeltjes, Bubbels had al snel een schuilplaats gevonden en kwam niet echt meer te voorschijn. 's Nachts hebben Merel en Fleur bij ze geslapen. Alhoewel slapen..... Bubbels en Bengel vonden het veel leuker om te spelen dan te slapen midden in de nacht!
Zondagochtend hebben ze de eerste verdieping, de trap naar beneden en de woonkamer verkend. Ging goed, tot ze toch wel moe werden en we ze even wat rust gaven in een kamertje boven. Ze hebben al meteen heel veel bezoek gekregen zondagmiddag. Allerlei buren en vriendjes en vriendinnetjes van Merel en Fleur kwamen naar ze kijken en met ze spelen. B&B hebben zich heel goed gedragen. Vanmorgen hebben ze weer de eerste verdieping verkend en de zolder. Ze weten de kattenbak al heel goed te vinden en eten gaat goed, alleen had Bengel even moeite met water drinken. Bubbels zagen we wel drinken, maar Bengel snuffelde alleen maar wat. Gisteravond bedacht Fleur om wat water in een ander bakje te doen en dit heeft geholpen! Hij dronk gelijk het hele bakje leeg en onderging een complete gedragsverandering! Hij begon als een gek te spelen en met z'n zusje te stoeien! Hij was letterlijk 'opgefrist'! Vandaag hebben ze heel veel gespeeld en ook veel gestoeid met elkaar. Is heel mooi om te zien hoe ze elkaar besluipen en bespringen. Af en toe kwispelt Bubbels met haar korte staartje, schitterend. Ze sjezen achter elkaar aan van de ene naar de andere kamer. Dan hoor je dat gedribbel van hun pootjes, heel mooi. Bubbels weet ook al heel goed hoe ze een deur moet openen. Ze springt omhoog naar de klink, alleen redt ze dat nog net niet. Ze is een heel ondernemend vrouwtje. Ze kan ook enorm spinnen! Bengel heb ik nog niet horen spinnen. Ze schrikken nog wel van harde geluiden.
Vandaag liggen ze heerlijk bij elkaar te slapen en ze likken elkaar ook. Heerlijk om te zien! Ze kunnen ook behoorlijk hard stoeien met elkaar, doen ze elkaar dan geen pijn? Soms valt Bengel haar aan, maar dat kan ook andersom zijn. Bengel vindt de krabpaal geweldig, maar Bubbels vindt die paal niet zo interessant. Heel grappig om te zien is dat de een het ene speeltje geweldig vindt en de ander vindt een ander speeltje weer helemaal geweldig.
Laura, ik wil ook jou danken voor deze leuke en uitgebreide update en de foto’s van Bubbels en Bengel. Zo fijn om te horen dat het zo goed gaat met ze. En ja ze doen elkaar toch wel pijn op zijn tijd. Maar helaas hoort dat erbij. Het enige wat wij kunnen doen is ze zo nu en dan corrigeren en zorgen dat die nageltjes kort blijven. En ik maak graag gebruik van het aanbod om een keertje langs te komen.
Ook een update van Gerdie en Wietse gekregen over hun Sam. Dit is wat zij mij schreven.
Even een berichtje uit Frankrijk. Ten eerste gefeliciteerd met je nieuwe baan. Wat fijn voor je.
En al weer wat gewend dat het kleine grut vertrokken is? Het gaat erg goed met onze Sam. Het is een echte lieverd, hij vindt alles spannend en ook onze vrienden die hier paar dagen logeren zijn maatjes met hem. Sam vindt het buiten ook super spannend. Vangt blaadjes en alles wat beweegt, wordt onderzocht. Later ligt hij uitgeteld boven in zijn klimpaal, maar houdt ondertussen alles in de gaten.
Ook vindt hij Rico (de papegaai) erg bijzonder. Hij gaat de confrontatie graag aan. Tot nu toe hoeven we gelukkig nog niet in te grijpen. Alleen heeft hij erg scherpe tandjes die hij graag even in je vingers zet tijdens het spelen. Dus onze handen zien er beetje gehavend uit. Wat we allebei erg fijn vinden is dat Sam zo goed reageert op alle nieuwe dingen. Hij is niet gauw onder de indruk van iets.
Dank Gerdie en Wietse voor deze update. Ik ben heel blij dat Sam het zo goed doet. Ik had dit niet durven dromen. Zo’n lange reis en dan ineens vanuit een groot nestje in zijn eentje. Ik had echt gedacht dat hij langer nodig zou hebben om te settelen.
Nou tot slot kreeg ik nog een paar leuke foto’s van Callista en Ben van hun Igor en Marilyn. Igor is al echt een macho en Marilyn kijkt nog wat de kat uit de boom. Maar vriendjes zijn het al wel. Ook zij doen het gelukkig heel goed. Ik wil jullie nogmaals danken voor alles en uiteraard voor deze mooie foto’s.
Laatste foto's van de kittens bij ons.
Lekker melkje drinken met zijn allen en het bezoekje aan de dierenarts.
21 maart 2010
Eindelijk weer een berichtje van mijn kant. De laatste tijd heb ik het heel druk gehad en daardoor weinig tijd voor mijn website. Naast de leuke bezoekjes, moest ik de voorbereidingen treffen voor het vertrek van de kittens en was ik ook op zoek naar een andere baan. Dit alles naast het huishouden en de aandacht en verzorging van onze katten en kittens. Maar alle voorbereidingen voor het vertrek van de kittens zijn gereed en ik heb een nieuwe baan! Dus kan ik jullie weer even bijpraten.
Zondag 14 maart is Sam als eerste vertrokken. Sam is het kitten van Gerdie en Wietse uit Frankrijk. Hij heeft een lange reis gemaakt, maar alles is goed verlopen. De eerste dag at en dronk hij niet. Maar dit komt vaker voor, want alles is nog nieuw voor hem. Maar al snel kreeg ik het goede bericht dat het goed gaat met Sam. Hij onderzoekt zijn nieuwe woonomgeving, slaapt op schoot en heeft gelukkig weer normaal gegeten en gedronken. Ja, Sam boft maar met deze lieve mensen. Want hij krijgt heel veel vrijheid en mag lekker van de prachtige natuur in Frankrijk genieten! We (Gerrit, ik en Mambo) missen Sam wel een beetje, maar met dit goede nieuws zijn we hier weer snel overheen;-). Gerdie en Wietse, nogmaals dank voor alles en we houden contact!
Maandag 15 maart hebben de kittens van Macy en Mia hun tweede enting gekregen. Op zich ging het goed – zie foto van Hennie en mijn dierenarts mevrouw Dijkman – maar op de terugweg naar huis was één van de kittens zo gestrest dat hij/zij de hele kooi had onder gepoept. Hennie en ik werden bijna zelf onwel van de stank in de auto;-). En ze zaten dan ook nog eens allemaal onder! Dus alle kittens gewassen. Maar verder ging het goed. Geen entreacties.
Vrijdag 19 maart had ik visite van Mayte en haar dochter Saskia. Mayte en haar man Rene hadden vorig jaar Noa en Dana geadopteerd. Het was zo leuk Mayte en Saskia weer terug te zien en alle leuke verhalen van Noa en Dana te horen. Ook heb ik gelijk wat nieuwe foto’s van Noa en Dana gekregen. Zoveel leuke dat ik moeilijk kon kiezen. Dana is de poes met die grote pluimpjes aan haar oren. Noa heeft daarentegen een wat grotere kop. Wat zijn ze mooi geworden. Nogmaals dank voor jullie bezoek en we houden zeker contact!
Vrijdag 19 maart zijn tevens Astrid en Arjen op bezoek geweest om hun Bruce op te halen. Ik kreeg zaterdag al het bericht dat Bruce het goed doet. Ik vond de update van Astrid zo leuk dat ik deze even met jullie wil delen:
Alvast even een korte update over Bruce: hij doet het geweldig!
In de bench mopperde hij even maar was al snel rustig en bleef dat de hele rit. Bij ons thuis begon hij na een kort verkenningsrondje te roepen en zoeken naar de rest van de familie... Na een tijdje kwam hij bij Arjen op schoot liggen, spinnen en wassen. Vannacht heeft hij bij ons op bed geslapen. Om 5u dacht ik: "Ik zet hem ff op de grond misschien wil die toch eten of plassen," maar toen ging meneer weer opzoek naar andere pixiebobs en spelen met de gordijnen en schoenen die hij tegenkwam. Na hem een paar keer onder het bed vandaag te hebben gehaald en op het bed te hebben gezet, waar hij dan weer vanaf sprong, klom meneer opeens zelf op het bed. De geluiden in huis zijn nog erg wennen voor Bruce. Vanochtend durfde hij niet meer onder het bed vandaan na het horen van onze ontbijt geluiden.... Ondertussen was er nog niet gegeten, gedronken of geplast. Het plasje (nou ja -je) kwam tijdens het spelen met de krantenbak; waarschijnlijk een vergissing we hebben hem daarna met een tissue met urine in de kattenbak gezet. Nu hopen dat hij het door heeft. Na een paar uurtjes slapen en spinnen bij mij op schoot hebben we hem, omdat hij nog steeds niet naar eten of drinken omkeek, een scheutje kattenmelk gegeven wat ik tijdens het drinken bij hem aanlengde met water (de truc werkte want hij bleef mooi door drinken, maar het werd vooral water :-) ). Daarna gingen er wat vleesbrokjes in en toen ook nog wat droge brokjes. Zijn favoriete plek is inmiddels achter een stoel, want dan ziet niemand hem en kan hij toch alles in de gaten houden. Dus daar staat nu zijn mandje (tussen de gordijnen net een hemelbedje ;-) ). Ik stuur je snel fotootjes en meer verhalen over onze "prins".
In de bench mopperde hij even maar was al snel rustig en bleef dat de hele rit. Bij ons thuis begon hij na een kort verkenningsrondje te roepen en zoeken naar de rest van de familie... Na een tijdje kwam hij bij Arjen op schoot liggen, spinnen en wassen. Vannacht heeft hij bij ons op bed geslapen. Om 5u dacht ik: "Ik zet hem ff op de grond misschien wil die toch eten of plassen," maar toen ging meneer weer opzoek naar andere pixiebobs en spelen met de gordijnen en schoenen die hij tegenkwam. Na hem een paar keer onder het bed vandaag te hebben gehaald en op het bed te hebben gezet, waar hij dan weer vanaf sprong, klom meneer opeens zelf op het bed. De geluiden in huis zijn nog erg wennen voor Bruce. Vanochtend durfde hij niet meer onder het bed vandaan na het horen van onze ontbijt geluiden.... Ondertussen was er nog niet gegeten, gedronken of geplast. Het plasje (nou ja -je) kwam tijdens het spelen met de krantenbak; waarschijnlijk een vergissing we hebben hem daarna met een tissue met urine in de kattenbak gezet. Nu hopen dat hij het door heeft. Na een paar uurtjes slapen en spinnen bij mij op schoot hebben we hem, omdat hij nog steeds niet naar eten of drinken omkeek, een scheutje kattenmelk gegeven wat ik tijdens het drinken bij hem aanlengde met water (de truc werkte want hij bleef mooi door drinken, maar het werd vooral water :-) ). Daarna gingen er wat vleesbrokjes in en toen ook nog wat droge brokjes. Zijn favoriete plek is inmiddels achter een stoel, want dan ziet niemand hem en kan hij toch alles in de gaten houden. Dus daar staat nu zijn mandje (tussen de gordijnen net een hemelbedje ;-) ). Ik stuur je snel fotootjes en meer verhalen over onze "prins".
Astrid en Arjen, nogmaals dank voor de adoptie van Bruce en voor deze leuke update!
Vrijdag 19 maart Vrijdag 19 maart zijn ook Ton en zijn twee dochters op visite geweest om Silas op te halen. Ik hoop dat Silas zich snel thuis zal voelen. Ook Ton en zijn familie wil ik danken voor de adoptie van Silas. Nou Silas voelt zich blijkbaar al gelijk thuis, want vandaag kreeg ik het volgende goede nieuws waarvoor dank:
Het gaat helemaal goed hier.... de eerste dag !! De auto rit naar Tiel verliep voorspoedig. Silas piepte wat in het kooitje, dus de meiden hebben hem er uit gehaald op de achterbank. Ze hebben lekker met hem gespeeld. Hij viel op enig moment ook gewoon lekker in slaap. Thuis was er grote belangstelling; kinderen met vriendjes en vriendinnetjes; Silas hield zich uitstekend. Hij heeft de hele benedenverdieping al verkend. Pienter katje. Vannacht hadden we Silas even apart gezet met een kleedje, water/voer en de kattenbak. Ging ook prima. Voor de hond is 'ie nog een beetje bang; dan zet Silas z'n haren en rug omhoog + dikke staart. Onze hond doet voorlopig nog heel rustig met hem. Vanavond ging het al wat beter. Gaat vast wel goed komen. 2 van onze katten moeten ook nog wel aan Silas wennen, maar rode Jochem en Silas zijn direct vanaf het begin vrienden. Ze slapen ook al samen. Zie ook de foto van vanochtend. En zojuist stond ik helemaal verbaasd. Heb ook direct met de iphone een foto gemaakt. Silas heeft het aquarium in de vensterbank ook al ontdekt. Daar drinkt 'ie water uit! Dat heeft hij dus ook al snel van z'n kattenbroeders geleerd. Eten/drinken: geen problemen. Kattenbak: heeft hij ook al ontdekt en geen problemen. Kortom:...... een geweldige start hier van Silas. ZO nu ben je even op de hoogte hoe het hem de eerste 24 uur is vergaan.
Nou dit is nogmaals boven verwachting voor mij. Wat een dapper manneke!
Zaterdag 20 maart vertrokken een heleboel kittens tegelijk (snif, snif). Dit was wel even slikken voor mij, maar ik heb gelukkig een tijd van ze mogen genieten. Om te beginnen zijn Laura en haar twee dochters langs geweest voor Bubbels en Bengel. Het was heel gezellig en ze hebben mij ook nog eens verwend met heerlijke bonbons waarvoor grote DANK! Ik hoop dat Bubbels en Bengel zich snel thuis zullen voelen in zo’n groot en nieuw huis. Ik wil Laura en haar familie nogmaals danken voor de adoptie van Bubbels en Bengel en ik kijk uit naar de update!
Zaterdag 20 maart zijn ook Callista en Ben op bezoek geweest om hun Marilyn en Igor op te halen. Ze gaan nog een lange reis tegemoet naar Duitsland! Ik hoop dan ook dat de reis goed is verlopen en dat Marilyn en Igor snel hun plekje vinden in hun nieuwe huis! Ook Callista en Ben wil ik nogmaals bedanken voor de adoptie van Marilyn en Igor en ik kijk uit naar de update van dit stel! Nou ik werd gisteravond gelukkig al gebeld en ze hebben de reis prima doorstaan! Maar de rollen zijn omgekeerd. Igor is dapper de boel aan het verkennen en Marilyn kijkt nog even de kat uit de boom. Maar zo te horen komt het allemaal goed.
Zaterdag 20 maart zijn tevens Martijn en Corrinda langs geweest om hun Pipo en Momo op te halen. Ook zij keken er zo naar uit om eindelijk hun twee kittens mee te mogen nemen. Zij hoeven in ieder geval geen lange reis te maken, want ze wonen relatief dichtbij. Ik hoop dat Pipo en Momo snel hun draai zullen vinden in hun nieuwe huis. Ik wil Corrinda en Martijn nogmaals danken voor de adoptie van Pipo en Momo en ook hoop ik dat ik van jullie snel een update mag krijgen.
Ja, nu is het een beetje stil in huis. Van de 11 kittens zijn er 9 vertrokken naar hun nieuwe baasjes. Maar ik weet dat ze alle 11 een super leuk leventje tegemoet gaan dus ik ben niet verdrietig. Maar ik mis ze nu nog wel een beetje. Uiteraard heb ik nog genoeg lieve 4-voeters om mee te knuffelen en ik ben ook blij dat ik Leevie en Bumper nog ietsje langer hier mag houden.
