24 juli 2011
Ik heb weer een paar updates en foto’s ontvangen welke ik met jullie wil delen. Met dank aan Astrid en Mireille.
Mireille aan het woord (Bumper, Bikkel en Balou)
Omdat je al weer even geen foto's van mij ontvangen had, hierbij alsnog wat foto's voor je website.... Leuk om de update van Pixel te lezen. Nog leuker om te horen dat Menno jaloers is op het gewicht van Bikkel. Ja, Pixel is ook al een grote vent, maar Bikkel is groter :-). Hij gaat hard op weg naar de 6 kilo en is een slanke maar vooral gespierde vent. Vind ie ook van zichzelf. Hij is graag de baas over Bumper en Balou, probeert het ook bij Banjer en Bengel, maar daar heeft hij nog wat moeite mee. Verder heeft hij vooral in de ochtend en de late avond ineens een sprintuurtje, maar knuffelt er ook enorm op los. Ploft op je schoot, laat direct zijn buik zien om te laten aaien en spint. En hij kletst de oren van je hoofd. Heerlijk ventje. Hij gaat goed, tot op heden hoeven we hem nog niet te laten castreren. Zolang meneer niet plast, laten we hem "kater" blijven. Mocht hij toch gaan plassen, dan gaan we hem tot "jeweetwelkater" laten helpen. Maar so far so good. Bumper is een lieve klets. Nog altijd in de ban van voeten pakken onder de dekens. Er wordt hier regelmatig in huis gevloekt als mevrouw weer midden in de nacht besluit om een duik te nemen onder de dekens op zoek naar tenen, voeten, benen. Dat doet verdomd pijn, maar ze vindt het zelf het leukste spelletje wat er is en vertelt dat ook. Ze speelt graag met Bikkel hoewel ze inmiddels wel het onderspit delft. Bikkel is haar de baas geworden. Hoewel ze hem wel kan ontvluchten als ze het zat is. Balou is nog altijd de vrolijke noot in ons gezin. Ze vertelt de hele dag door hoe blij ze is behalve als Bikkel haar tijdens een slaapje stoort dan kan ze heel erg boos grommen en brommen. Ze staat wel haar "mannetje", maar evengoed, Bikkel is een vent en die wil haar wel bespringen van tijd tot tijd. En aangezien zij geholpen is, snapt ze daar dus helemaal niets van. Voor Balou is het leven een groot feest. Slapen doet ze graag op de vensterbank, op de deurmat bij de achterdeur en bij de voordeur, met voorkeur voor tegen de toiletdeur aanliggen. Leuk als je naar het toilet moet. Maar voor haar geen probleem, ze gaat gewoon al kwebbelend mee naar binnen. Eten is momenteel weer een feest... not... tenminste, ze eten de harde brokjes, en dat is het belangrijkste, maar blikvoer is een drama... Ze staan wel rond etenstijd te trappelen, want ze willen allemaal eten, maar wat je ook neerzet voor ze, ze halen echt overal hun nuffige neusjes voor op. En dan is Balou echt de makkelijkste, maar zelfs mevrouwtje is momenteel nergens blij mee te maken. Ach, ze eten hun harde brokjes goed, en drinken veel, dus is het niet echt erg. De tussenstand in gewicht... Balou nog altijd klein (3.6 kilo), Bumper mooi stabiel (4.6 kg) en Bikkel nog altijd groeiend (per 17 juli 5.7 kilo spieren). We wegen niet meer wekelijks, zoveel gebeurt er niet, maar Bikkel zie je steeds groter worden, dus is het wel leuk om ze om de zoveel weken even te wegen. Met onze andere dametjes die beiden 4.3 kg wegen, is Bikkel met recht de grootste in huis.
Even als aanvulling voor je update. Bikkel is toch weer 100 gram gegroeid en weegt nu 5,8 kilo !! Leuk, he? Bijna 10 maanden.. Denk dat er nog wel wat bij gaat komen..
Astrid aan het woord (Bruce en Bijoux)
Tot nu toe is het voor ons niet vervelend als Bijoux krols is, want ze schreeuwt niet en miauwt een beetje. Ze maakt normaal ook al niet zo veel geluid. Ik vind ‘t eerder sneu voor haar als ik haar zo achter Bruce aan zie lopen. Vannacht werd ik weer flink geknuffeld, dus het zal me niet verbazen als ze binnenkort weer krols is. Heb ik al eens verteld dat Bijoux "handopleggingen" doet? Ik noem het voor de grap zo, maar ze legt - als ze op of bij me zit - bijna altijd n pootje op mijn hand of een ander deel van m’n huid en als ze bij mij op schoot zit en Ar zit naast me, dan legt ze ook altijd n pootje op Ar's arm of been. En Bruce omhelst me de laatste tijd. Als hij naast me of languit op m’n schoot ligt, slaat hij een pootje om m’n buik heen en duwt z’n koppie tegen me aan; dan is hij net n aapje.