18 december 2011
We wensen jullie fijne Kerstdagen en een gelukkig en gezond 2012!
Ik heb weer hele leuke updates, foto’s en een filmpje gekregen. Een update van Ingrid en hun Fay en Beer (samen met Puck) met een filmpje. Echt super lief!!! Een update van Angelito en Janneke van hun Charlie en een update en foto’s van Niek en Chantal van hun Diego. Wat zijn ze al weer flink gegroeid! Ik wil jullie hiervoor danken en ik zal snel een afspraak met jullie maken om Fay en Beer, Charlie en Diego en jullie natuurlijk te bezoeken.
Ingrid aan het woord (Fay en Beer)
Werd wakker en hoorde al een spinnend geluid en dan doe je je ogen open en zie je dit! Geweldig hè! Vooral Puck en Fay trekken erg naar elkaar alsof het zussen zijn. De dames gaan meer hun eigen gang. Beer zoekt vaker ons op, komt ook veel op schoot. Gisteravond had ik de laptop op schoot had Beer het in zijn koppie om dat leuke bewegende pijltje te gaan vangen. Ik allemaal ander speelgoed uit de kast getrokken om hem op andere gedachte te brengen, maar nee hoor, muisjes en balletjes zijn een stuk minder leuk. Het is een volhouder die Beer :). Het is elke dag genieten met ze (al denkt onze Tom er nog anders over) Ze zijn lief met z'n drieën en Tom heeft gewoon wat langer de tijd nodig. Liefs, Ingrid xxx
Janneke en Angelito aan het woord (Charlie)
Het gaat hartstikke goed met Charlie! Hij is heel speels en super lief. Hij heeft al een aantal favoriete speeltjes: het wit/roze muisje (dat we van jou hebben gekregen) is erg geschikt om te apporteren en daar kan hij zichzelf ook een hele tijd mee vermaken door er tegenaan te slaan en vervolgens weer achteraan te rennen. Met het veren-pluim-stokje zit hij binnen mum van tijd hoog in de krabpaal. En (helemaal 2011), hij speelt ook op onze iPad: we hebben een aantal speciale katten-spelletjes waar hij o.a. op een muisje kan jagen dat over het beeld beweegt :)
Verder durft hij steeds meer: nu hij de woonkamer goed kent wordt de rest van het huis steeds interessanter. 's Nachts blijft Charlie beneden, maar als 1 van ons wakker wordt en naar beneden gaat sprint hij gelijk naar boven om de ander wakker te maken door zo hard mogelijk te miauwen, je benen "aan te vallen", of als dat niet werkt over je hoofd te lopen :) We hebben het idee dat hij ons als "familie" bij elkaar probeert te krijgen, dan gaat hij halverwege de trap staan miauwen, zo van: of jij komt nu weer naar boven, of jij komt nu je bed uit! Als we maar gezellig met zijn 3-en zijn, heel schattig! Als we 's avonds op de bank zitten komt hij ook altijd naast of tegen ons aan liggen, en soms als hij zin heeft bij 1 van ons op schoot.
Hij is al een paar keer met ons mee geweest in de auto. Het tuigje is nog steeds een beetje wennen, maar na een minuutje accepteert hij het en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Toen we sinterklaas gingen vieren bij familie is Charlie ook mee geweest, hij vond het allemaal hartstikke interessant, en het inpakpapier is natuurlijk mooi speelgoed :) Hij vindt het ook prachtig om naar buiten te gaan in onze tuin, hij snuffelt dan aan alles en likt aan het natte gras of hij "jaagt" op droge bladeren die met de wind mee waaien. Als we hem na een tijdje weer naar binnen brengen, gaat hij voor de deur zitten miauwen omdat hij (volgens ons) terug naar buiten wil.
We hebben al een keer geoefend met nageltjes knippen en haren kammen, beide geen enkel probleem! Hij laat het allemaal toe. Ook eten & drinken (en naar de kattenbak gaan) gaat hartstikke goed! Hij groeit dan ook al flink! Afgelopen zondag (11-12) woog hij 2.4 kg.
We zijn super blij met hem, echt een gezellig beestje! Groetjes, Angelito & Janneke
Chantal en Niek aan het woord (Diego)
Hier een update over onze baas ;) Het gaat nu hartstikke goed met Diego. Hij slaapt praktisch alle nachten door (soms is hij een uurtje te vroeg wakker) en zit zodra we uit het werk komen vol energie. Hij is ook al flink gegroeid, toen ik hem afgelopen dinsdag woog was hij al 3 kilo! Spinnen deed hij bij jou geloof ik nog niet, maar dat kan hij nu als de beste. Vooral als hij 's avonds lekker bij ons op de bank ligt of als we hem 's morgens uit zijn kamer laten.
Toch blijft hij ook een enorme donderstraal. Hij heeft nu ontdekt dat hij onverwachts bij mensen op hun rug kan springen en dat ze dan schrikken, vindt hij prachtig! Of een lekker hoofdmassage uitdelen, bij voorkeur met zijn nageltjes, ha, ha! Verder klimt hij overal in en op, hij probeert nu zelfs bij ons in de douche te kruipen ook al houd hij helemaal niet van water. Soms moeten we flink boos op hem worden omdat hij dan iets te wild is.
Als 's morgens om 6 uur de wekker gaat, dan begint Diego als een gek te miauwen. Meestal gaat hij dan ook pal achter de kamerdeur liggen, waardoor hij die onmiddellijk tegen zijn hoofd krijgt als we hem open doen. Dan komt hij je luid spinnend tegemoet en loopt een paar rondjes om je benen, waarna hij mee gaat naar de douche. Daar gaat hij dan op het badmatje liggen om alles eens goed te bekijken, waarna hij dus uiteindelijk probeert in de douchebak te komen.
Sowieso geldt voor Diego dat hij graag overal bij wil zijn, je doet hem geen groter plezier dan hem als een baby'tje overal mee naartoe te dragen. Heel gezellig en hij wil je ook altijd helpen (bijvoorbeeld bij de was uitsorteren, dweilen (voor hem surfen ;) of stofzuigen), al is dat niet altijd even handig! Bijgevoegd vind je een aantal foto's van de afgelopen weken. Groetjes, Niek, Chantal en de directeur (Diego).
11 december 2011
Ik heb nog een mooie foto van Zeynep (van Roku) gekregen! Een update van Ingrid (Fay en Beer) met foto’s van Fay, Beer en Puck! Ik ben heel blij dat het zo goed gaat! En tot slot nog een update van Angelito en Janneke (Charlie). Nogmaals dank hiervoor Ingrid, Zeynep en Angelito & Janneke!
Ingrid aan het woord (Fay en Beer)
Met op de ene kant de laptop en de andere kant Beer op schoot typ ik de beloofde update. Het gaat echt super . Ze zijn niet bang als er vriendjes van Jelle over de vloer komen , dus dat wil wat zeggen. En ook de buurvrouw en mijn broertje vonden ze niet te eng :). Puck heeft ze al helemaal geaccepteerd , en het is eigenlijk alsof ze hier altijd zijn geweest :). Beer is nu wel de gene die het meest naar mij toe trekt , hij zit regelmatig bij me op schoot. Fay gaat meer haar eigen gang , maar ze spelen heel veel samen en hebben regelmatig hun "gekke uurtjes". Maar ze komt ook regelmatig miauwen om aandacht. En Beer hoor je echt lopen, als een hondje hoor je zijn nageltjes op het laminaat tikken. Als ze samen bij je zitten en er gaat er 1 spinnen omdat je die aait, gaat de andere ook spontaan spinnen :). Beer en Fay zijn donderdag even bij de dierenarts geweest om kennis te maken. Ze vond ze prachtige kittens :). Ook zijn ze op de weegschaal geweest. Na ruim 1,5 week bij ons was ik wel benieuwd wat ze wogen.
Ze zijn keurig aangekomen. Grappig dat ze precies even zwaar waren, nl.
2,08 kg.
Ze hebben al beide een bijnaam gekregen hier. Beer noemen we spiderman omdat hij overal inklimt. En Fay noemen we naar Buffy the vampire slayer (een tv serie) maar dan anders; fluffie the bird slayer. Omdat zij helemaal gek en wild gaat doen als je met een hengel met veertjes bij haar aankomt. Evi loopt graag met Fay, ze word veel gekroeld, maar ja , ze heeft ook een heel hoog knuffelgehalte! Het gaat dus helemaal goed hier, ben helemaal blij met ze :). liefs Ingrid
Angelito aan het woord (Charlie)
Charlie doet het enorm goed. Volgens mijn ouders (die zien hem minder
vaak) groeit hij als kool. Ik zie het niet.. :D. Wat ik wel zie is hoe ondeugend hij wel niet is... Denk je net dat je even rustig op de bank kan gaan zitten.. dan zie je z’n ogen veranderen... verandert zijn mauw in een grom.. en dan is het attack tijd.. Dan duizend rondjes sprinten door het huis.. overal op.. ook waar het eigenlijk niet kan.. En als je denkt dat hij dan eindelijk is uitgeput.. think again.. gaat hij weer voor een nieuwe ronde.. "zucht" :D Zo leuk he..;) Groeten Janneke & Angelito
2 december 2011
Ik heb even geen tijd gehad voor mijn website, maar hier ben ik weer;-). Alle kittens zijn inmiddels vertrokken naar hun nieuwe huisje. Als eerste vertrokken Fay en Beer naar Ingrid, Mario en kids. Het weekend erop zijn Charlie en Diego vertrokken. Het is nu wel een stuk rustiger. De moeders hebben zich er gelukkig snel overheen gezet… Even hebben ze nog gezocht naar hun kittens en daarna gewoon weer hun dagelijks ritueel opgepakt. Zelf mis ik ze nog wel, maar na al die leuke updates ben ik weer helemaal gerustgesteld. Nogmaals dank Ingrid en Mario, Chantal en Niek en Janneke en Angelito voor de adoptie van jullie kitten(s). Ook nog voor de leuke cadeautjes wil ik jullie danken. Verder wil ik Yvon en Jack bedanken voor jullie bezoek aan mij (vond het echt heel leuk jullie weer te zien) en de prachtige rozen! Uiteraard wil ik deze leuke updates en foto’s met jullie delen.
Ingrid aan het woord (Beer en Fay)
Hier alvast een update van onze twee ukkies. Net voordat ik begon aan deze mail is het eerste glas gesneuveld in een dolle bui en ze zijn al via de hor deur omhoog geklommen ( zie foto ). Verder gedragen ze zich keurig hoor ! hihi. Geniet echt van ze, heerlijk zoals ze samen spelen, rennen, vechten als broer en zus en dan weer heerlijk samen op een stoel in slaap vallen. De eerste twee dagen was het allemaal wat eng. Heb ze een paar keer bibberend onder de kast vandaan moeten halen. Maar spelend vergaten ze dat ze best wel bang waren en nu zoeken Puck , Beer en Fay elkaar elke keer op om te snuffelen en een paar likken te geven. Alleen is Tommie nog erg eng, komt denk ik ook omdat hij heel veel en vaak naar buiten wil. Dus die zien ze ook een heel stuk minder. Maar dat komt ook vast wel goed.
Chantal en Niek aan het woord (Diego)
Afgelopen nacht was me er eentje ;). We waren gister bij jou de deur amper uit en Diego begon al hartverscheurend te miauwen. Heel zielig. Probleem bij Diego is dat hij zich eenzaam voelt, maar daarnaast voor de duvel niet bang is. Dus zodra je hem oppakt of op schoot neemt wil meneer de hele auto door om te verkennen. We hebben hem dus weer even teruggezet in de bench. Na ongeveer een uurtje werd het miauwen minder regelmatig en zachter en viel Diego, doodmoe als hij was, in slaap.
Rond 20 over 7 waren we thuis. Zodra de auto stilstond werd ons kitten weer wakker en zat met gespitste oren naar buiten te koekeloeren. Eenmaal binnen hebben we z'n bench op de plek neergezet, hij had alles goed door en keek erg nieuwsgierig uit. Tuigje af, deurtje open... niets. Hij bleef zitten waar hij zat. Logisch, dus wij gingen eerst even eten en lieten hem een poos met rust. Na anderhalf uur, hij heeft in de bench geslapen, hebben we hem eruit gelokt. En toen was de tijger los, miauwen deed hij niet meer. Diego ging op verkenning, z'n hol viel in de smaak. En toen hij eenmaal de krabpaal herkende, zat hij in no-time op 2.20 hoogte.
Er hing een pluche bolletje aan een elastiekje in de krabpaal, die moest uiteraard kapot, in een recordtijd van 1 minuut zo ongeveer. Dat eekhoornaspect van z'n kittengedrag doet het in elk geval alvast :). Diego is niet bang en schrikkerig, hij stuift niet weg als je langsloopt, knuffelen, spelen of oppakken is ook geen probleem, dat is dus echt wel super. Hij heeft dus ook z'n eigen kamer, de gang en een deel van de kamer al verkend.
Later op de avond begon helaas het miauwen weer. Het miauwen hield pas op toen we ons hoofd even om de hoek staken of hem even aanhaalden. Rond een uur of 11 gingen we naar bed, geen gemiauw meer, zou het dan toch zo zijn dat we een fatsoenlijke nachtrust kregen? Nou, niet dus. Diego had blijkbaar een volle agenda en van 11 uur tot 1 uur had hij even pauze.
Hij kon de hele nacht vanuit zijn kamer zo in de onze komen. Onze kamer had hij echter nog niet verkend. Dus toen we hem om 1 uur ophaalden om bij ons te slapen, we vonden het zo zielig,moest eerst de kamer worden verkend. Dat hadden we kunnen weten natuurlijk ;). Hij ging de hele kamer door. Doe je je ogen even open, zit Diego bovenop Chantal je eigenwijs aan te loeren. Zo van: "Ik ga heus nog niet slapen hoor". Zucht :). Ach we konden er nog wel om lachen hoor ;). Op een gegeven moment heb ik hem gepakt en in een holletje onder m`n dekbed tegen me aan gelegd. Toen ging hij eindelijk slapen.
Rond een uur of 2 was het weer bonje. Ik voel hem rommelen, en ik doe m`n ogen open en zie Diego zitten, klaarwakker en met gespitste oren om zich heen te kijken. Gingen we weer. Op bed zelf hield hij zich wel stil, maar zodra hij op de grond was, en wij dus uit het zicht waren begon het miauwen weer. Op ons bed wilde hij niet blijven en begon met onze haren te spelen en onder de deken te kruipen (auw!).Slapen was hij ook niet van plan. Na een poosje te hebben geknuffeld, hem in z'n bedje/ons bed te hebben gelegd(tevergeefs), en gespeeld hebben we hem met pijn in ons hart toch maar op z'n kamer gezet. Hij mauwde nog even, maar daarna vielen we allemaal in slaap.
Eten en drinken doet Diego nog niet, dus dat wachten we even af. Op de bak gaan weten we niet zeker, we hebben wel gemerkt dat keihard in de bak graven en een beetje grit door de kamer gooien om vervolgens vanuit de bak de mat aan te vallen wel helemaal hip was op een gegeven moment vannacht. Diego slaapt nu uit, hij wel ;). We genieten heel erg van hem, wat superleuk beestje. Zo, een heel verhaal in 1 keer dus. Wij gaan maar eens koffiezetten. Hopelijk zal het vannacht iets beter zijn.
Vervolg Diego: Ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Diego slaapt in feite de hele nacht al gewoon door(dat deed hij al), hij wordt alleen wakker als Chantal naar de WC gaat, meer eigenlijk niet. Gisteren nog langer met hem gespeeld. Hij houdt het lang vol zeg, hoop energie. Erg leuk :). Vannacht, sliep hij door tot Chantal om half 6 naar de WC ging, we hadden overdags al ontdekt dat hem laten mauwen de kortste route is, na 15 minuten give or take houdt hij op. Overdag is dat het moment dat hij aandacht van ons krijgt, niet als hij mauwt, maar als hij het niet doet. Kittens die vragen.... Hij weet ons ook prima te vinden door het hele huis, dus overdag na een paar keer miauwen komt hij vanzelf naar ons om een knuffel te halen. Hengels en de rotonde met balletjes erin vindt hij erg gaaf. De hengel laten we hem wel eens pakken, dan sleept hij hem door het hele huis terug naar de paal. Hij bracht hem gister zelfs naar me terug, ha, ha. Is ook geen gezicht zo'n kitten die met zo'n stok sjouwt :). Hij slaapt in z'n eigen kamer met speeltjes en alles wat hij nodig heeft. Overdag mag hij in 3 kamers komen tot hij helemaal bekend is met de woonkamer en keuken, dan mag hij daar ook komen (alleen de gangkast, slaapkamer en WC niet). Hebben het idee dat hij de woonkamer nu nog wat groot en open vindt. Komt wel, denk ik. Het is echt een heerlijk beest. We zijn heel blij met hem. Hij moet nog veel leren, maar dat varkentje gaan we wel "even" wassen. p.s. Vannacht hebben we allebei prima geslapen :)
Janneke en Angelito aan het woord (Charlie)
Al even een korte update vanuit Enschede. Na trage start (lees: heel veel slapen), is Charles vandaag helemaal los gegaan. Hij weet al feilloos zijn weg te vinden in zijn nieuwe huisje. Echt prachtig om te zien. We zijn er al achter dat Charles een echte klimmer is (zie foto), verder is hij ook al heel goed in apporteren. Hij is helemaal fan van het muisje dat je in ons Kittenpakket had gestopt. Nog bedankt trouwens voor die leuke cadeautjes :D. Het muisje vooral ver weggooien en meneer sprint er achteraan om hem vervolgens trots terug te brengen :D. Ook kletst hij ons inderdaad de oren van de kop. We dachten eerst dat hij zijn familie miste, maar hij is echt aan het communiceren met ons.. zo lief.. :D. Verder knort hij inderdaad ook erg veel. Vooral Janneke heeft de magic touch :D! Verder heeft Charles lekker veel geslapen. Heerlijk. We hebben geen kind aan hem. We zullen deze week nog een wat uitgebreidere update geven. Maar alles gaat tot nu toe super. Bij de volgende mail zal ik ook proberen een filmpje mee te sturen. Het filmpje was nu namelijk te groot om te versturen en ik moet het dan ook even uploaden op een server zodat je het filmpje middels een link kunt bekijken.
Charlie eet en drinkt trouwens ook heel goed. Het was eerst even zoeken, maar nu hij weet waar alles staat is hij regelmatig bij de waterbakjes en het voerbakje te vinden. Helemaal als we er wat lekkers (nat voer) in stoppen. Verder doet hij het ook erg goed op de kattenbak. Al lekker geplast en gepoept.:D. Hij vindt het alleen niet oké dat wij, nadat wij de kattenbak hebben schoongemaakt, deze weer netjes ordenen. Je weet wel zand/korrels beetje evenredig verdeeld. Charlie komt dan kijken wat we doen en springt er gelijk in en gaat zelf alles weer naar zijn smaak inrichten:D:D. Ha, ha, hij is zo lief en leuk hè! :D Nou zoals gezegd hoor je deze week nog wat uitgebreider van ons.
6 november 2011
Dit keer weinig te vertellen behalve dan dat de kittens het goed doen en echte boefjes zijn. Je wilt niet weten hoe vaak ik als levende klimpaal wordt gebruikt… Ik zit dan ook onder de krasjes. Maar ze zijn echt super leuk. Zeker nu ze al zo groot zijn en al zoveel geleerd hebben. Klimmen, springen, spelen en knuffelen! Ja, en knuffelen kunnen ze als de beste! Als je ze aait, beginnen ze gelijk te spinnen en krijg ik nog een wasbeurt op de koop toe. Zo lief! Hierbij weer een aantal foto’s van het stel. Zoals je ziet zijn sommige van hen een beetje moe;-).
30 oktober 2011
Het was een gezellig maar druk weekend. Vrijdagavond kwamen Angelito en Janneke langs om hun Charlie te bezoeken. Ze waren helemaal weg van hun kitten. En ik moet zeggen dat ze zich voorbeeldig hadden gedragen. Even verstopte ze zich, maar daarna hebben ze lekker gespeeld met ons. Ik vond het erg leuk om Angelito en Janneke weer te zien en ik zal deze laatste weken nog goed voor ze zorgen… Ja, de tijd gaat voor mij nu snel… En ik begrijp dat het voor jullie nog wel even duurt;-).
Zaterdag kwamen Mireille, Sharon en Anders langs om naar de kittens te kijken. Ik wil Anders nog bedanken voor de heerlijke bonbons en voor de mooie tekening van Mambo! Zo’n cool cadeau! Het was erg gezellig en Anders heeft ook weer wat foto’s voor mij gemaakt van een paar van mijn katten. Ik bof maar. Mireille en Sharon waren helemaal weg van de kittens. Die hebben dan ook veel extra knuffels gekregen. Ook ziet Mireille haar Balou terug in Fay. Zo grappig. Net nadat Mireille, Sharon en Anders waren vertrokken, arriveerde Ingrid, Mario, Evi en Jelle. Zij wouden nu wel eens hun Beer en Fay terug zien nu ze zo flink gegroeid zijn. Ik wil Ingrid en Mario nogmaals danken voor het prachtige foto schilderijtje van Ozzy. Ozzy gaat een speciaal plekje in mijn huis krijgen waar ik hem dagelijks kan zien. Het is nog steeds zo naar dat ze zo snel afscheid hadden moeten nemen van Ozzy en ook voor mij dat dit het eerste kitten is dat al zo snel is overleden… Ja, het leven is niet altijd even eerlijk… Maar al met al hadden we een gezellig dag/avond en ik heb dan ook weer genoten.
Ook heb ik een update van Anita en Menno (Pixel) ontvangen welke ik weer graag met jullie wil delen.
Hai Linda, Hier eindelijk weer eens een update over Pixel. Ben het al weken van plan, maar het kwam er steeds niet van. Niet dat er veel nieuws is hoor, Pixel doet het hartstikke goed. Als ik het zo lees zijn veel van zijn broertjes/zusjes al geholpen. Pixel nog niet. Hij is nog 'heel'. Sproeit nog steeds niet en heeft er verder ook geen last van. Helaas wil zijn koppie - ondanks alles - niet echt een 'katerkop' worden. Hij groeit ook niet echt veel meer. Heb hem net nog gewogen en eindelijk heeft hij de 6 kilo aangetikt! Denk dus niet dat hij de 7 of 8 kilo gaat halen. Blijft een beetje een middenmootje. Maar daar wordt hij niet minder leuk van hoor. Pix is opgeklommen tot knuffelkont van de familie. Zodra je op de bank zit komt hij heerlijk bij je liggen. Mocht Peach hem voor zijn, dan duwt hij haar gewoon weg door gewoon voor haar neer te ploffen. Zij kan daar met haar 2,5 kilo niet tegenop. Wel bromt ze even, maar Pix is toch echt de baas. Hij is wel enorm jaloers, met name op Friemel. Als ik even met Friemel aan het knuffelen ben, komt hij bij me staan en gaat luidkeels miauwen. Hoe langer het duurt, hoe harder Pix zich laat horen. Met Peach speelt hij elke dag. Ze liggen vaak te ravotten en rennen achter elkaar het hele huis door. Geweldig! Hij kan zich ook prima alleen vermaken. Heeft een paar muizen die hij door het hele huis sleept. En apporteren doet hij ook! Vindt ie machtig mooi. Hij komt zo’n muisje netjes bij je voeten leggen en miauwt dan dat je moet gooien. En...de laatste weken zit meneer zodra het donker wordt voor het raam. Daar vliegt namelijk zijn vriendje;de vleermuis! Het beestje vliegt vrij dicht bij het raam en Pix vindt dat geweldig! Hij volgt hem zover hij kan. Heerlijk om te zien. Met de bel gaat het al wat beter. Hij rent nog wel (zodra er iemand voor de deur staat en aanbelt) met een rotgang naar boven, maar blijft ook al halverwege de trap zitten om te kijken wie het is. Gelukkig blijft hij ook geen uren meer boven, maar komt al vrij snel naar beneden om 'kennis te maken'. Laatst was ons nichtje van 10 maanden er en Pix durfde zowaar dicht bij haar te komen en aan haar voetjes te ruiken. We zien dus gelukkig veel vooruitgang. Misschien gaat het ooit nog wel over, als hij een oud mannetje is, haha. Ik zet nog even wat foto's van onze vent in de map. Trouwens; die kittens die je nu hebt zijn ook wel errug leuk!! Wat een droppies zeg! En dan te bedenken dat Pixel een jaar geleden ook nog een heel klein pixiebobje was:-). Niets meer van over, ha, ha, ha. Heel veel succes met de kittens en tot mails! Anita
13 november 2011
Dit wordt voorlopig mijn laatste update. Aankomend weekend worden Fay en Beer opgehaald en het weekend erop Diego en Charlie. Ik moet hiervoor nog wat zaken voorbereiden en ik heb inmiddels al te veel foto's gemaakt om ze op een dvd-tje te krijgen. Dus ik ga binnenkort alle foto's op schijf zetten. Maar ik hoop natuurlijk wel van jullie straks een update te krijgen hoe het met de kittens gaat. Aanstaande maandag krijgen de kittens hun 2e vaccinatie. Ben benieuwd of ze de reis weer zo goed doorstaan. Wat ik trouwens was vergeten te vertellen was dat Diego vorige week in een emmer sop was gesprongen.... Gerrit was de kittenkamer aan het schoonmaken en ineens hoorde hij een grote plons! Lag die arme Diego in het water.... Nou er bleef niet veel van hem over. Ik herkende hem in eerste instantie niet eens. Wat een zielig gezicht en hij rook ook nog eens naar citroen! En de kamer was gelijk een waterballet. Maar met een handdoek heb ik hem even flink drooggewreven. En hij heeft er geen trauma aan over gehouden, want toen hij droog was, ging hij gewoon weer heerlijk zijn gang. Zoals jullie kunnen zien, kunnen de kittens inmiddels ook traplopen. Ook dat is weer een nieuwe ervaring voor ze. Nog even en ze gaan het ouderlijk huis verlaten.... Ik zal ze missen, maar weet dat ze heel goed terecht komen. Dus via deze weg wil ik de toekomstige eigenaren nogmaals danken voor de adoptie van hun kitten(s).
Tot slot heb ik nog een leuke foto van Bubbels en Bengel van Laura gekregen welke ik ook wil delen met jullie. Zijn ze niet prachtig?
