[]
[Web Creator] [LMSOFT]
13 februari 2012
Afgelopen zaterdag zijn Astrid (van Bruce en Bijoux) en ik op pixiebezoek geweest. Eerst reden we naar Hardingen om Niek en Chantal te bezoeken (Diego). Het was een lange trip. We vertrokken 10 uur en kwamen (na een korte koffiestop) om 13 uur aan. We hadden namelijk ook nog een omleiding welke de tomtom niet kende en ik had zelf niet goed opgelet waardoor we een afslag miste.

Niek en Chantal wonen heel leuk. Midden in het centrum. Ze kijken zo op de winkels uit. Diego heeft dan ook veel om naar te kijken. Al die mensen die voorbij komen. Diego is werkelijk een pracht jongen geworden, al behoorlijk groot en zwaar en heel lief!!! Hij besnuffelde ons af en kwam gewoon op schoot. Ik ben helemaal verliefd op dit schatje. Bij ons was hij al de meest ondernemende en brutaalste en dit is hij niet verleerd. Een tuigje om doen is bij Diego geen probleem. Hij gaat er gewoon voor zitten. Met tuigje heeft Niek hem nog even meegenomen op het balkon. Kon niet zonder tuigje, want hij zou makkelijk door de spijlen kunnen klimmen. Maar dat deert Diego natuurlijk niet. Als hij maar even mee naar buiten mag. Dan dat verhaal van die kam…. Niek schreef mij een tijdje terug dat als hij zijn duim langs het vlooienkammetje haalt, Diego braakneigingen krijgt en gaat kokhalzen… Vreemd verhaal dacht ik, maar het zal wel waar zijn… Nu deed ik het zelf. Ik haalde mijn nagel langs de tandjes van de kam en ja hoor!!! Diego begint te kokhalzen!!! Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Zou hij het zo’n vies geluid vinden?! Na even lekker bij gekletst te hebben en genoten van een heerlijk gebakje, zetten Astrid en ik onze reis voort richting Enschede.

Om 16 uur waren we in Enschede. Janneke en Angelito wonen heel mooi en Charlie heeft alle ruimte. Naast dat hij door het hele huis mag lopen, mag hij ook regelmatig de tuin in. Ook bij Charlie is een tuigje om doen geen probleem. Hij had die middag al veel gespeeld en was moe toen wij kwamen. Wat wel weer voordelen gaf voor het maken van de foto’s. Charlie is een prachtige jongen geworden. Ok, niet zo groot als Diego, maar zeker niet klein. Hij is helemaal niet bang van vreemden en laat zich door iedereen gewoon optillen en knuffelen. Ja, wederom werd ik helemaal verliefd… Hij is gewoon voorbeeldig! Na lekker gekletst te hebben, heerlijke koeken en wat drinken zijn we weer terug gereden naar Voorburg. Tegen 20 uur waren we weer thuis. Nog even snel al mijn eigen lieverds geknuffeld te hebben en nog wat klusjes ben ik lekker voldaan mijn bedje in gekropen.

Ik wil Astrid nogmaals danken voor de rit en haar gezelschap (ja, Astrid heeft de hele weg gereden) en Chantal en Niek en Janneke en Angelito voor de gastvrijheid en de goede zorgen voor Diego en Charlie.

Dan Macy…. Macy is zwanger van Major. Ik heb haar vroeger dan normaal laten dekken om een paar redenen. Om te beginnen had ze de laatste keer maar 1 kitten en deze hoefde ze niet eens te zogen (Diego ging gelijk bij Mia zogen toen hij geboren was..). Daarnaast ben ik bang dat Macy niet veel kittens meer kan geven. Ik wil dolgraag zelf nog een vrouwtje van haar hebben, dus heb ik de kans genomen toen ze krols werd. Ik denk alleen dat er ook dit keer niet veel kittens in zitten. Maar 1 vrouwtje zou voor mij voldoende zijn! Al heb ik op dit moment wel wat gegadigden… Maar we zullen zien wat ze ons schenkt… Ze is rond half maart uitgerekend. Zo spannend weer…
  
4 februari 2012
Ik heb weer een paar foto's van Zeynep en Cem gekregen en dit keer van Roku zijn eerste avontuur in de sneeuw! Wat een mooie jongen toch.... En wat een gave foto's! Dank Cem en Zeynep!
29 januari 2012
Ik heb weer een paar foto's van Zeynep en Cem gekregen van hun mooie Roku!!! Wat een prachtige kater is dit toch! Dank nogmaals voor de foto's en ik zie jullie snel weer!

Ook heb ik een update en mooie foto's van Caroline gekregen van hun Ashkii. Ashkii is inmiddels al weer 4 jaar en is een van mijn eerste pixiebob nakomelingen.

Caroline aan het woord (Ashkii)
Het is alweer een hele tijd geleden dat we contact gehad hebben. Toch bezoek ik nog regelmatig je website om het wel en wee van je cattery een beetje te volgen!! Met Ashkii gaat het gelukkig heel goed: het is een ontzettend mooie, lieve en aanhankelijke kater. Hij komt veel knuffelen en 's morgens vroeg wil hij altijd even mijn hand likken. Elke morgen zit hij op het douchematje te wachten tot ik onder de douche uitkom en dan geeft hij net zo lang kopjes tot ik hem aai. We moeten altijd erg om hem lachen, vooral omdat hij wat te dik is en een tikkeltje onhandig. Hij weegt 7 kg, maar door wat loshangend buikvel lijkt hij dikker dan hij werkelijk is - hij is gewoon vreselijk lui. Hij kletst gezellig terug als we tegen hem praten, en nog altijd apporteert hij speeltjes. Kortom, een heel dierbaar lid van onze familie!! Bijgaand een paar foto's van Ashkii.
  
22 januari 2012

Ik heb zelf niet veel nieuws op dit moment, maar gelukkig heb ik weer een update ontvangen welke ik met jullie wil delen. Dit keer van Anita en Menno van hun Pixel. Dank hiervoor! Antia had ook wat foto's voor mij in haar album, maar het is me nog niet gelukt deze erbij te zetten  (de map te openen). Het is inmiddels gelukt. Anita heeft mij een nieuwe link toegestuurd. Is Pixel geen plaatje?!

Anita aan het woord (Pixel)
Hier weer een update van Pixel. Ons mannetje is afgelopen maandag gecastreerd. De laatste weken liep hij continu te miauwen/janken. Daarbij had hij bepaalde behoeftes die hij bevredigde op een schapenvachtje op onze bank...niet echt prettig dus. Menno en ik hebben toen besloten dat het dan maar moest gebeuren. Maandag was het dan zover. Ik heb Menno naar het werk gebracht en daarna geprobeerd om Pixel in zijn reisbakje te zetten. Tja..dat mislukte natuurlijk compleet, want meneer is iets te groot en zwaar voor mij om hem goed onder controle te kunnen houden. Hij zette zich dus af en ik kreeg er geen beweging in (ja...achteruit). Toen maar met het laserlampje gaan spelen in de hoop dat hij hem achtervolgde de reisbak in. Even leek het te lukken, maar hij bedacht zich halverwege. Omdat ik nog maar een half uur had om hem én in z'n kooitje én bij de dierenarts te krijgen, heb ik boven de 'grote' bench gehaald. Daarna ben ik maar rustig op de bank gaan zitten wachten. Pixel ging er eerst bij kijken, later ging hij op de vensterbank zitten. Gelukkig zaten de andere 2 katten daar ook, dus ik ben eerst die twee aandacht gaan geven. Daarna kon ik rustig Pixel oppakken, knuffelen en heb hem toen in de bench gezet en de rits dichtgedaan. Toen hij merkte dat hij opgesloten zat, werd hij helemaal wild!! Hij sprong tegen de zijkanten aan, waardoor de bench letterlijk van de grond kwam en een paar centimeter verplaatste. Even was ik bang dat hij er dwars doorheen zou springen. Gelukkig kalmeerde hij later wat. Het kleine reisbakje heb ik meegenomen en de dierenarts heeft hem erin gelegd: "zonder problemen hoor mevrouw, ik kon hem rustig oppakken!!" Ach ja, gebeurt vast wel vaker denk ik maar. Een paar uur later was ons manneke klaar om weer naar huis te gaan. Hij was natuurlijk wat duf. Heeft eerst heel onrustig door het huis gelopen. Onze andere kat (Peach, de kale) vond hem maar raar ruiken en begon te blazen naar hem. Arm kereltje. Later is hij bij me komen liggen en begon hij zich wat te wassen. Toen ik ging koken is hij in zijn mandje aan de verwarming gaan liggen slapen, na zich weer uitgebreid gewassen te hebben. Hij had in die tussentijd ook alweer gegeten en gedronken. Was hartstikke trots op hem!
De andere dag was hij weer helemaal de oude. Rende lekker het hele huis door. De dierenarts had hem wel een 'uit de kluiten gewassen kat' genoemd. Had nog willen opperen dat hij helemaal niet zo zwaar is voor 't ras, maar dat heb ik maar niet gedaan. De laatste keer dat ik hem woog, woog hij 6,3 kg. We waren echt super blij dat hij weer wat was aangekomen. Alleen z'n koppie blijft echt achter bij de rest van z'n lijf. Zo zonde! Maar ach, verder is het een heerlijk beestje met een heerlijk koppie om te zien en ik zou hem voor geen goud willen missen.

  
15 januari 2012
Eke van Izzy en Dixie heeft me laatst een paar foto's gestuurd van haar lieverds waarvoor dank! De grote jongen is Izzy. Hij kijkt behoorlijk scheel, maar o wat staat dat schattig en hij is zo'n lieve knuffel. Ook is hij helaas te zwaar... Maar als je zoals wij meerdere katten hebt, dan is het moeilijk om hiervan 1 kat op dieet te zetten. Dat probleem heb ik zelf ook. Onze Leevie is ook te dik, maar dieet is niet te doen. We willen ze niet alleen zetten. Je kan ze natuurlijk meer laten spelen, maar ook dit is voor Izzy niet altijd mogelijk. Izzy heeft al tijden last (nog voordat hij zo zwaar was) van zijn achterpootjes. Verliest soms controle, heeft pijn in zijn gewrichten en de dierenarts kan hier niets voor doen. Maar verder gaat het gelukkig goed met deze lieverd en is hij heel happy bij Eke. Dan Dixie. Wel een mooi slank dametje met pit. Ze is net als de meeste pixies stinkend jaloers als Eke haar aandacht niet op haar richt. Als Dixie bij Eke op schoot wil liggen, mept ze de anderen gewoon weg, ha, ha. Heel bekend gedrag;-).

Gisteren ben ik bij Mireille op bezoek geweest en heb ik gelijk Bumper, Bikkel en Balou weer gezien. Het was heel gezellig en o zo leuk om de pixies terug te zien. Al was met name Bikkel nogal bang van mij. Gelukkig heb ik hem wel even gezien en kunnen aaien, maar alleen zolang Mireille hem vasthield. Balou heb ik wel kunnen knuffelen en Bumper kwam heel dichtbij. Ja, veel pixies zijn wat eenkennig. Dat geldt ook voor een paar van mijn pixies. Maar het belangrijkste is dat de baasjes het goed met ze kunnen vinden. En zij kunnen gelukkig alles met ze doen. Ik heb natuurlijk gelijk wat foto's gemaakt van het 3-tal. Zijn ze niet prachtig!
  
Ook wil ik Ton danken voor de 2 foto's van Silas. Silas is 2 jaar geworden op 22 december 2011. Wat gaat de tijd toch snel....

Tot slot nog een korte update van Ingrid waarvoor dank.
Ingrid aan het woord (Beer en Fay)
Ten eerste alvast de allerbeste wensen voor 2012!
Hier gaat alles heel goed. Verleden week wel met Beer naar de dierenarts geweest, hij had wat dunne ontlasting en moest twee keer spugen achter elkaar. De arts vond zijn darmen wel wat dikker aanvoelen maar niet verontrustend. Tabletjes mee gekregen, ontstekingsremmers. Het gaat nu weer helemaal goed met hem :). We hadden hem beter casanova kunnen noemen, het is echt een kusjes gever en een schootkat  :). Met Fay gaat het ook super, die is helemaal gek van zo een laserlampje. Als ze het geluid al horen als je op het knopje drukt komen ze al gelijk in aktie :). Was weer even een korte update.
  
8 januari 2012
Gisteren ben ik bij Astrid en Arjen (van Bruce en Bijoux) wezen eten waarvoor dank! Ze wonen nu bij mij in de straat! Zo leuk! En ze hebben een prachtig groot huis! Bruce en Bijoux boffen maar want ze mogen overal lopen, spelen en slapen. Ik heb gelijk weer eens wat foto’s van Bruce en Bijoux genomen. Zijn ze niet prachtig! Bruce is een grote jongen geworden zoals je kan zien. Bijoux is wat kleiner (zoals de meeste vrouwtjes), maar ook een pracht dametje met haar grote voetjes en krulstaartje!! Ze lieten zich makkelijk aaien en foto’s maken vonden ze ook prima zoals je kan zien. Nogmaals dank voor het eten en de gezelligheid en tot snel weer!

Ik heb weer een leuke update van Niek en Chantal (van Diego) gekregen waarvoor mijn dank! Zo leuk om te lezen dat het zo goed gaat, de gekke fratsen die Diego uithaald en de complimenten die ik krijg als fokker. Uiteraard wil ik deze update weer met jullie delen.

Niek en Chantal aan het woord (Diego)
Hoi Linda, Allereerst de beste wensen, dat mag vandaag nog net naar het schijnt;). Even weer een berichtje van onze kant. Diego doet het goed. Hij groeit als kool. Hij is een verschrikkelijk sociale kat waar je eigenlijk alles mee kunt. Wat we vooral fantastisch vinden is dat hij gelijk met ons gaat slapen en ons zelfs laat uitslapen in het weekend :). Niet dat we van die langslapers zijn, maar het was bijvoorbeeld op Nieuwjaarsdag erg lekker. Over oud & nieuw gesproken, niet veel verrassingen. Diego zat wel te luisteren als het echt hard knalde, maar was eigenlijk geen seconde bang. Hij is niet gauw onder de indruk van iets of iemand. En dat heeft, zoals je je waarschijnlijk kunt voorstellen, voordelen en nadelen.

Wat we merken is dat Diego erg geïnteresseerd, bijna geobsedeerd, is door andere katten. Of tenminste, geurtjes ervan. Hij staat zo een kwartier aan iets te snuffelen dat naar andere kat ruikt (dierenarts bijvoorbeeld). Voor Diego was een tweede kat heel goed geweest, dat gevoel bekruipt ons wel. Hij vraagt bijvoorbeeld ook best veel aandacht. Iets waarvan je zou verwachten dat dat minder wordt bij een tweede kat. Als hij zich verveelt gaat hij aan dingen knauwen, we hebben er niet veel schade van, op een koptelefoon na. Toen Chantal nog doordeweeks werkte (ze werkt op invalsbasis) verveelde hij zich niet zo, hij sliep vooral. Nu is hij overdags natuurlijk wakker, dus dat verandert de zaak. Het is dus ook wel logisch. Voor ons zou een tweede kat niet praktisch zijn om diverse redenen (vooral opvang tijdens vakantie). Dus daar zit een spanningsveld.

Spelen doet hij overdags niet veel, lijkt hij geen zin in te hebben. 'S avonds des te meer. Tijdens het koken speel ik altijd met hem, dat blijft echt superleuk. En wat kan hij hoog springen! Als het eten dan klaar is gaat hij gewoon zelf verder, want die speelmuizen moeten immers doodgemaakt worden voor het slapen, gevaarlijke tijger dat hij is :). Verder is hij ook een echte schootkat, als Chantal op de bank zit, ligt hij altijd op schoot. Dat was precies wat Chantal altijd wilde, dus dat is super. Verder is hij erg lief. Als hij
's ochtends uit z'n kamer mag, komt hij altijd eventjes spinnend je mond likken, doet hij bij ons beiden. De tevredenheid straalt er dan af :). Als ik echter stoppels heb gaat ie daar zachtjes in bijten, de mafkees.

Laatst is Diego in de douchebak gelazerd. Ik kon hem net op tijd pakken voor hij in paniek het hele huis veranderde in een waterballet. Heb hem afgedroogd, dat was niet leuk voor hem, maar even later (na een hele lange wasbeurt) was hij alweer prima te spreken. Water lijkt het enige te zijn wat indruk op hem maakt. De plantenspuit is dus zeker wel een effectief middel om hem te corrigeren indien nodig. Over corrigeren gesproken: Chantal moet vooral opletten dat hij niet aan haar benen gaat hangen als hij aandacht wil, hij is in dat opzicht redelijk dwingend richting haar. Verder moeten we oppassen dat hij niet over ons heen vliegt als we op de bank zitten. Met andere woorden, dat we geen klimrek/racebaan zijn :). Dat gedrag kan nu wel, maar niet als hij straks 8 kilo is, of als hij dat bijvoorbeeld bij bezoek gaat doen. Hij wil ook nog wel eens aan lang haar gaan trekken bij Chantal of anderen, maar dat gebeurt nu vrij zelden meer. Soms is hij dus iets te sociaal/veeleisend. Maar het kan natuurlijk goed zijn dat wij het niet goed begrijpen.

Nog een eigenaardigheid: als je met een kammetje, met de tanden van de kam over een randje schuurt komt hij kijken en krijgt hij kotsneigingen, niet serieus grote kotsneigingen, en niet constant maar hij krijgt ze wel. Apart. Kwam er bij toeval achter. Verder hoest hij zo heel af en toe, niet eens dagelijks, als hij de bak uitkomt. Maar dat zal geheid te maken hebben met stuiven van het grit. Want op andere momenten doe hij het niet, en hij houdt het ook niet lang vol, dat hoesten.

Ik ben blij dat we een kat van jou hebben, alleen al z'n goede opvoeding is het geld al dubbel en dwars waard. Mensen staan eigenlijk versteld van zijn goede "manieren". En dan hebben we ook nog eens een hele goede indruk van jouw cattery en is Diego ook nog eens intelligent en een hele mooie kat om te zien. Dat is dus wat je noemt waar voor z'n geld. Tot binnenkort, Niek en Chantal
  
2 januari 2012
Gelukkig nieuw jaar! Dat 2012 maar een goed jaar voor jullie en jullie lieve 4-voeters mag worden!

Ik wil even reclame maken voor de cattery van mijn lieve vrienden Monique en Rita. Zij zijn tot voor kort een cattery gestart en hebben nog Mainecoon kittens beschikbaar. Neem maar een kijkje op hun site:

  
Dagboek 32) 2 januari 2012 - 13 februari 2012