Ik heb zelf niet veel nieuws op dit moment, maar gelukkig heb ik weer een update ontvangen welke ik met jullie wil delen. Dit keer van Anita en Menno van hun Pixel. Dank hiervoor! Antia had ook wat foto's voor mij in haar album, maar het is me nog niet gelukt deze erbij te zetten (de map te openen). Het is inmiddels gelukt. Anita heeft mij een nieuwe link toegestuurd. Is Pixel geen plaatje?!
Anita aan het woord (Pixel)
Hier weer een update van Pixel. Ons mannetje is afgelopen maandag gecastreerd. De laatste weken liep hij continu te miauwen/janken. Daarbij had hij bepaalde behoeftes die hij bevredigde op een schapenvachtje op onze bank...niet echt prettig dus. Menno en ik hebben toen besloten dat het dan maar moest gebeuren. Maandag was het dan zover. Ik heb Menno naar het werk gebracht en daarna geprobeerd om Pixel in zijn reisbakje te zetten. Tja..dat mislukte natuurlijk compleet, want meneer is iets te groot en zwaar voor mij om hem goed onder controle te kunnen houden. Hij zette zich dus af en ik kreeg er geen beweging in (ja...achteruit). Toen maar met het laserlampje gaan spelen in de hoop dat hij hem achtervolgde de reisbak in. Even leek het te lukken, maar hij bedacht zich halverwege. Omdat ik nog maar een half uur had om hem én in z'n kooitje én bij de dierenarts te krijgen, heb ik boven de 'grote' bench gehaald. Daarna ben ik maar rustig op de bank gaan zitten wachten. Pixel ging er eerst bij kijken, later ging hij op de vensterbank zitten. Gelukkig zaten de andere 2 katten daar ook, dus ik ben eerst die twee aandacht gaan geven. Daarna kon ik rustig Pixel oppakken, knuffelen en heb hem toen in de bench gezet en de rits dichtgedaan. Toen hij merkte dat hij opgesloten zat, werd hij helemaal wild!! Hij sprong tegen de zijkanten aan, waardoor de bench letterlijk van de grond kwam en een paar centimeter verplaatste. Even was ik bang dat hij er dwars doorheen zou springen. Gelukkig kalmeerde hij later wat. Het kleine reisbakje heb ik meegenomen en de dierenarts heeft hem erin gelegd: "zonder problemen hoor mevrouw, ik kon hem rustig oppakken!!" Ach ja, gebeurt vast wel vaker denk ik maar. Een paar uur later was ons manneke klaar om weer naar huis te gaan. Hij was natuurlijk wat duf. Heeft eerst heel onrustig door het huis gelopen. Onze andere kat (Peach, de kale) vond hem maar raar ruiken en begon te blazen naar hem. Arm kereltje. Later is hij bij me komen liggen en begon hij zich wat te wassen. Toen ik ging koken is hij in zijn mandje aan de verwarming gaan liggen slapen, na zich weer uitgebreid gewassen te hebben. Hij had in die tussentijd ook alweer gegeten en gedronken. Was hartstikke trots op hem!
De andere dag was hij weer helemaal de oude. Rende lekker het hele huis door. De dierenarts had hem wel een 'uit de kluiten gewassen kat' genoemd. Had nog willen opperen dat hij helemaal niet zo zwaar is voor 't ras, maar dat heb ik maar niet gedaan. De laatste keer dat ik hem woog, woog hij 6,3 kg. We waren echt super blij dat hij weer wat was aangekomen. Alleen z'n koppie blijft echt achter bij de rest van z'n lijf. Zo zonde! Maar ach, verder is het een heerlijk beestje met een heerlijk koppie om te zien en ik zou hem voor geen goud willen missen.