24 juni 2012
Marley woont sinds afgelopen woensdag bij ons boven. En dat is nog geen succes… Ok, hij gaat prima overweg met de andere katten (Major, Magnum en Muchi), maar dit kitten heeft ADHD!!!! We hebben niet of nauwelijks geslapen de afgelopen dagen… Hij jumpt op je als je net in slaap valt. Valt je voeten aan. Gaat de hele nacht lopen spelen, etc. etc. We voelen ons dus een beetje moe zullen we maar zeggen. Maar ik ben natuurlijk wel blij dat het goed gaat tussen hem en de anderen. Hij speelt met Major. Major vindt hem volgens mij wel leuk. Alleen Muchi en Magnum vinden hem nog te druk, ha, ha. Ook slaapt hij s' avonds tegen mij aan of tussen mijn knieën. Zo lief. Gelukkig had ik al veel tijd in dit gewenningsproces gestoken door hem dagelijks even mee naar boven te nemen. Alleen hij mist zijn mams nog wel en Macy mist haar kind. Dat is de keerzijde… Maar beter in één keer de scheiding doorzetten dan ze dagelijks bij elkaar brengen. Want dan krijg je ook nog dat hij de hele dag tegen de deur gaat aanspringen om naar zijn mams te gaan. Dus hoe zielig ook, we moeten doorzetten. En het enige wat we kunnen doen is zowel Marley als Macy erxtra veel aandacht en knuffels geven.
Marley is al flink gegroeid zoals je kan zien. En heeft van die prachtige spots. Een plaatje! Maar toch jammer van die lange staart, ha, ha. Nee, het komt vast goed. Als hij wat groter is, zal ook hij s' avonds gewoon slapen in plaats van spelen;-).
Mia doet het verder ook goed. Ze is nog steeds veel samen met Macy en ik hoop dat ze weer samen de rol van moeder op zich nemen. Al kan Macy geen melk meer geven een extra knuffeltje of wasbeurt - als de kittens er zijn - is natuurlijk ook mooi meegenomen.
Verder heb ik nog een paar foto's gekregen van Simba en Nala. Zo leuk om ze weer terug te zien! Simba is de kat met lang haar en Nala dus die met de korte vacht. Ook nog een update en foto's van Astrid gekregen waarvoor dank.
Astrid aan het woord (Bruce en Bijoux)
Alles goed? Het EK drama overleefd ;-).
Grappig ja dat ik je laatst zag rijden op weg naar de dierenarts met Marley. Ik kijk meestal als ik jou type auto zie of jij het misschien bent en dat was nu toevallig zo :-)
Goed om te lezen op je site dat Major in ieder geval je bed weer opkomt. Hopelijk is hij snel weer de oude.
Bruce probeert sinds een paar dagen met me naar de voordeur te lopen (dus voorbij de klapdeuren), vooral als hij niet wil dat ik naar mijn werk ga. Vanochtend was het hem gelukt achter me aan te glippen, zonder dat ik het door had. Toen ik de voordeur achter me dicht wilde doen zag ik dat hij bij de voordeur stond! Met veel moeite kreeg ik hem weer de trap op naar binnen, want hij vond de voortuin heel interessant. Toen ik vanmiddag thuiskwam stond hij me al achter de klapdeur op te wachten en glipte weer meteen naar de voordeur toen ik de trap op kwam. Toen heb ik hem zijn tuigje aangedaan en hem in de voortuin gelaten. De fotootjes zijn met mijn telefoon gemaakt, dus niet erg scherp. Het was best druk met verkeer in de straat (om 18u), maar hij was helemaal niet bang. Hij probeerde al op de vensterbank van de buren te klimmen om eens even te gluren, maar dat heb ik maar even niet toegelaten ;-) Ik ga nu proberen hem nog wat meer te trainen met naar buiten gaan en misschien lukt het dan een keer om met hem naar jou toe te wandelen haha. Maar dan moet ik eerst een groter en steviger tuigje voor hem halen...
Bijoux is net zo'n angsthaas als haar broer Bikkel en vlucht meteen naar de slaapkamer als ergens een deur open gaat :-p. Fijne avond nog en tot snel weer! X Astrid
Goed om te lezen op je site dat Major in ieder geval je bed weer opkomt. Hopelijk is hij snel weer de oude.
Bruce probeert sinds een paar dagen met me naar de voordeur te lopen (dus voorbij de klapdeuren), vooral als hij niet wil dat ik naar mijn werk ga. Vanochtend was het hem gelukt achter me aan te glippen, zonder dat ik het door had. Toen ik de voordeur achter me dicht wilde doen zag ik dat hij bij de voordeur stond! Met veel moeite kreeg ik hem weer de trap op naar binnen, want hij vond de voortuin heel interessant. Toen ik vanmiddag thuiskwam stond hij me al achter de klapdeur op te wachten en glipte weer meteen naar de voordeur toen ik de trap op kwam. Toen heb ik hem zijn tuigje aangedaan en hem in de voortuin gelaten. De fotootjes zijn met mijn telefoon gemaakt, dus niet erg scherp. Het was best druk met verkeer in de straat (om 18u), maar hij was helemaal niet bang. Hij probeerde al op de vensterbank van de buren te klimmen om eens even te gluren, maar dat heb ik maar even niet toegelaten ;-) Ik ga nu proberen hem nog wat meer te trainen met naar buiten gaan en misschien lukt het dan een keer om met hem naar jou toe te wandelen haha. Maar dan moet ik eerst een groter en steviger tuigje voor hem halen...
Bijoux is net zo'n angsthaas als haar broer Bikkel en vlucht meteen naar de slaapkamer als ergens een deur open gaat :-p. Fijne avond nog en tot snel weer! X Astrid
15 juni 2012
Major heeft zich vorige week bezeerd. We weten niet hoe of wat want we waren aan het werk. Maar hij kon niet meer lopen en lag alleen maar te liggen. Snel naar de dierenarts en een röntgenfoto laten maken. Maar hier was niets op te zien. Wat we wel zagen, was dat de pijn in zijn linkerheup of bij de spieraanzetting op die plek zat. Bij de dierenarts had die arme Major zich helemaal leeg laten lopen. Want hij kon ook niet naar de kattenbak. Weer naar huis met iets tegen de pijn (novacam). De dag erna kon hij blijkbaar nog steeds niet naar de kattenbak, want toen we hem zijn medicijn wilden geven, liet hij ook bij ons alles lopen. Gelukkig kon hij na twee dagen weer zelf naar de kattenbak, maar met heel veel pijn en moeite. Na meer dan een week zagen we nog geen verbetering. Hij leerde zich wel aan te lopen door zijn linkerpootje niet neer te zetten op de grond, maar verder lag hij de hele dag in zijn mandje. Nu ander halve week verder zie ik gelukkig eindelijk verbetering. Wat een opluchting! Hij slaapt s’ avonds weer bij mij op bed en wandelt wat meer rond. Maar wat er nu gebeurd is? We zouden het niet weten.
Marley is afgelopen woensdag 12 weken jong. Dus ook hij naar de dierenarts voor zijn tweede vaccinatie. En ik dacht, laat ik hem gelijk eens wegen. Weegt deze jongen nu al 2 kg!!! Wow!!!
Dan Mia. Ze is echt megadik!!! Maar het lastige is, dat ze al dik was voordat ze zwanger was;-). Dus of er nu veel kittens inzitten… Zou het niet weten. Maar verder doet ze het gelukkig prima.
Ik heb ook weer een update gekregen van Mireille. En ook nog foto’s van Shirley gekregen van haar Mogy. Dank dames!
Mireille aan het woord (Bumper, Bikkel en Balou)
Al weer een tijdje niets van me gekregen voor je site, heb je wel op de hoogte gehouden, maar nu dan weer eens een email met foto's die je voor je site kan gebruiken. Gemaakt met mijn telefoon, dus niet heel erg goed van kwaliteit, maar goed, het idee erop is duidelijk.
Het huis is klaar, we moeten nog wel de bovenkant van de tuin dichtmaken, de katten mogen nu wel in de tuin als wij er zijn, ze kunnen wel weg via de bovenkant, dus kan het alleen als wij ook in de tuin zijn, maar verder vinden ze het heerlijk. Althans... de poezen waren vanaf de eerste dag dat ze mochten graag in de tuin, en ja hoor, eindelijk dit afgelopen weekend in staat geweest om Bikkel mee naar buiten te nemen... Hij huilde verschrikkelijk, maar de nieuwsgierigheid overwon en zo is hij toch een uurtje buiten geweest... Ook gisterenavond nog even... Je moet hem wel mee naar beneden kunnen lokken...
Bumper was verschrikkelijk lief toen hij naar buiten ging... hij huilde en zij liep continu met hem mee, gaf hem 'kusjes' en mauwde aan een stuk geruststellend met hem mee... zo van "het is goed, kom maar", zo lief om te zien... maar ja, Bumper is ook verschrikkelijk lief...
Bengel wist gisterenavond toch te ontsnappen, ze klom op de schuur en wist daarna niet meer wat ze verder nog kon doen... Jeremy is dus op de schuur geklommen, maar mevrouw liet zich niet vangen.... Bumper vond het allemaal reuze spannend en wilde eigenlijk wel mee... maar die laat zich nog wel overdonderen door mijn "nee" en koos er daarna voor om op de stoel mee te kijken met hoe wij probeerden om Bengel weer van de schuur te krijgen. Bengel liet zich niet vangen, maar besloot uiteindelijk om via de schuurdeur alsnog weer op tafel te springen... en dus weer gewoon in de tuin te blijven....Ik kan je vertellen, 5 katten in de tuin in de gaten houden is spannender dan de wedstrijd Nederland - Duitsland kijken :)
Verder heb ik ook een supergaaf naambordje gemaakt voor ons nieuwe huis... Zie de bijgaande foto... helaas heb ik geen leuke foto met alle katten, maar deze foto is zo belangrijk voor me, dat ik die gebruikt heb. Het bordje is van aluminium en ik krijg er superleuke reacties op... Hoort zo bij me....Ben er echt heel blij mee.
Afijn, er is niet veel meer te melden. Het gaat goed met de meiden, die helemaal thuis zijn en ik denk dat ze het oude huis vergeten zijn. Bikkel heeft na twee maanden, nog altijd de voorkeur om zijn avondeten boven te eten. Hij slaapt s' nachts op bed, speelt met Bumper en Balou als ik wakker wordt en vertrekt weer naar boven als ik naar mijn werk ga. Daarna zie ik hem pas later op de avond weer beneden... Ik ga uit mijn werk altijd even knuffelen met hem boven en als hij gaat eten en zit alleen (Bumper bepaald per dag of ze beneden of boven eet) dan blijf ik vaak bij hem zitten... hij knuffelt er lustig op los en als je denkt dat je klaar bent daarmee, slaat hij zijn subtiele kleine pootje zacht (not!!) op je hand om je duidelijk te maken dat HIJ nog niet klaar is... hahahahah....Maar de tijden dat hij tegenwoordig uit zijn huisje boven komt en naar beneden komt, worden wel steeds langer.... Maar jeetje, ik had niet gedacht dat zo'n grote kater zo lang nodig zou hebben om aan zijn nieuwe huis te wennen.... Ach, het komt goed....
Oh ja... gisteren ging ik de was in de droger doen, maar voor ik de kans kreeg, sprong Bumper in de droger en had het reuze naar haar zin.. zelfs het deurtje dicht doen had niet het resultaat dat ze er uit wilde, ze probeerde wel het deurtje open te doen, maar als wij hem weer open zette (kreeg zij niet voor elkaar), dan keek ze me aan en leek te denken "ik zit hier prima... laat me maar", maf beest.... zie bijgaande foto's
Hoe is het Major? Knapt hij al weer een beetje op? Je vertelde van de week dat hij wel weer op de bak gaat, kan hij ook weer bij je slapen? En hoe is het met Marley?
En natuurlijk spannende tijden voor Mia en jou.... Ik duim me het eelt op mijn duimen.....
Weer een beetje op de hoogte... De foto's spreken verder voor zich, toch?
We houden contact en hopelijk tot volgende maand... dikke kus Mireille Willekes
Het huis is klaar, we moeten nog wel de bovenkant van de tuin dichtmaken, de katten mogen nu wel in de tuin als wij er zijn, ze kunnen wel weg via de bovenkant, dus kan het alleen als wij ook in de tuin zijn, maar verder vinden ze het heerlijk. Althans... de poezen waren vanaf de eerste dag dat ze mochten graag in de tuin, en ja hoor, eindelijk dit afgelopen weekend in staat geweest om Bikkel mee naar buiten te nemen... Hij huilde verschrikkelijk, maar de nieuwsgierigheid overwon en zo is hij toch een uurtje buiten geweest... Ook gisterenavond nog even... Je moet hem wel mee naar beneden kunnen lokken...
Bumper was verschrikkelijk lief toen hij naar buiten ging... hij huilde en zij liep continu met hem mee, gaf hem 'kusjes' en mauwde aan een stuk geruststellend met hem mee... zo van "het is goed, kom maar", zo lief om te zien... maar ja, Bumper is ook verschrikkelijk lief...
Bengel wist gisterenavond toch te ontsnappen, ze klom op de schuur en wist daarna niet meer wat ze verder nog kon doen... Jeremy is dus op de schuur geklommen, maar mevrouw liet zich niet vangen.... Bumper vond het allemaal reuze spannend en wilde eigenlijk wel mee... maar die laat zich nog wel overdonderen door mijn "nee" en koos er daarna voor om op de stoel mee te kijken met hoe wij probeerden om Bengel weer van de schuur te krijgen. Bengel liet zich niet vangen, maar besloot uiteindelijk om via de schuurdeur alsnog weer op tafel te springen... en dus weer gewoon in de tuin te blijven....Ik kan je vertellen, 5 katten in de tuin in de gaten houden is spannender dan de wedstrijd Nederland - Duitsland kijken :)
Verder heb ik ook een supergaaf naambordje gemaakt voor ons nieuwe huis... Zie de bijgaande foto... helaas heb ik geen leuke foto met alle katten, maar deze foto is zo belangrijk voor me, dat ik die gebruikt heb. Het bordje is van aluminium en ik krijg er superleuke reacties op... Hoort zo bij me....Ben er echt heel blij mee.
Afijn, er is niet veel meer te melden. Het gaat goed met de meiden, die helemaal thuis zijn en ik denk dat ze het oude huis vergeten zijn. Bikkel heeft na twee maanden, nog altijd de voorkeur om zijn avondeten boven te eten. Hij slaapt s' nachts op bed, speelt met Bumper en Balou als ik wakker wordt en vertrekt weer naar boven als ik naar mijn werk ga. Daarna zie ik hem pas later op de avond weer beneden... Ik ga uit mijn werk altijd even knuffelen met hem boven en als hij gaat eten en zit alleen (Bumper bepaald per dag of ze beneden of boven eet) dan blijf ik vaak bij hem zitten... hij knuffelt er lustig op los en als je denkt dat je klaar bent daarmee, slaat hij zijn subtiele kleine pootje zacht (not!!) op je hand om je duidelijk te maken dat HIJ nog niet klaar is... hahahahah....Maar de tijden dat hij tegenwoordig uit zijn huisje boven komt en naar beneden komt, worden wel steeds langer.... Maar jeetje, ik had niet gedacht dat zo'n grote kater zo lang nodig zou hebben om aan zijn nieuwe huis te wennen.... Ach, het komt goed....
Oh ja... gisteren ging ik de was in de droger doen, maar voor ik de kans kreeg, sprong Bumper in de droger en had het reuze naar haar zin.. zelfs het deurtje dicht doen had niet het resultaat dat ze er uit wilde, ze probeerde wel het deurtje open te doen, maar als wij hem weer open zette (kreeg zij niet voor elkaar), dan keek ze me aan en leek te denken "ik zit hier prima... laat me maar", maf beest.... zie bijgaande foto's
Hoe is het Major? Knapt hij al weer een beetje op? Je vertelde van de week dat hij wel weer op de bak gaat, kan hij ook weer bij je slapen? En hoe is het met Marley?
En natuurlijk spannende tijden voor Mia en jou.... Ik duim me het eelt op mijn duimen.....
Weer een beetje op de hoogte... De foto's spreken verder voor zich, toch?
We houden contact en hopelijk tot volgende maand... dikke kus Mireille Willekes
26 mei 2012
Wat heerlijk! Weer een dagje extra vrij en dan nog dit mooie weer!! Ja, dat doet een mens goed. Ik heb weer wat foto’s van onze kleine Marley gemaakt welke ik met jullie wil delen. Ik kan nog niet met zekerheid zeggen of Mia zwanger is. Ik kan dit pas zien tussen de 3e en 4e week van haar zwangerschap. Maar als ik zeker ben, laat ik het jullie snel weten.
Ik heb ook nog een leuke update van Diego met foto’s gekregen waarvoor ik Niek en Chantal wil bedanken! En tot slot nog een grappige foto van Roku al zittend op de akido kleding van Zeynep. Hij heeft lekker meegetraind en is nu uitgeput vertelde Zeynep mij. Dank Zeynep en Cem voor deze funny foto!
Niek en Chantal aan het woord (Diego)
We dachten we laten eens iets van ons horen. Alles goed? We lezen je updates elke keer. Wat is Marley mooi zeg! Tof om hem zo te zien met z'n vader. Als je weer kittens hebt gaan we proberen om langs te komen!
Hier is alles goed. Diego hoort er helemaal bij. Tegenwoordig heeft hij zelfs al geleerd om op de wekker te wachten, wij kunnen dus uitslapen! Diego is lekker opgedroogd. Hij is rustiger geworden, wel is hij iets minder toeschietelijk bij visite. Hij verschuilt zich onder het bureau, komt er wel onder vandaan, maar gaat niet meer zoals eerder bij de visite op schoot liggen maffen.
Richting ons is hij erg lief. Een dikke knuffel, naar ons beiden. Elke ochtend worden onze handen snorrend gewassen. Hoewel hij bij ons beiden wel op schoot ligt, wil hij het liefst bij Chantal liggen als hij kan kiezen. In die zin is hij eenkenniger. Maar goed, ik zit toch niet veel stil. Denk dat hij dat wel weet.
Met het mooie weer kan hij elke dag op het balkon. Wel elke keer met tuigje uiteraard (hij heeft nu een XXL tuigje). Hij is niet zo heel erg ondernemend. Hij is best simpel af en toe, ha, ha. Hij snapt ons wel beter, maar is niet inventief. Hij is vrij voorspelbaar. Zo heeft hij het aanrecht nog steeds niet ontdekt en kunnen we het voer nog steeds gewoon op zijn kamer in het rek laten staan.
Het is dus echt een knuffelkat, en niet bepaald een jager. Vliegen probeert hij levend op te eten, dat wil natuurlijk niet. Duiven probeert hij dood te staren als hij er vlakbij zit. Diego heeft niet echt het licht uitgevonden dus :), maar het is erg komisch om te zien.
18 mei 2012
Sorry dat ik al een tijdje niets geschreven heb. Kon de fut even niet vinden. Maar het gaat goed hier in het kattenhuis. Marley wordt geaccepteerd door Major en Magnum. Eigenlijk ging dat vrij vlot. Nu Muchi nog... Gelukkig is Marley niet bang en loopt gewoon op ze af. Marley laat ook heel gemakkelijk een tuigje omdoen (zie foto’s). Ook dat is geen probleem voor deze kleine man. Ja, ik mag niet klagen. Hij is zo ontzettend lief, gemakkelijk en grappig.
Woensdag 16 mei ben ik met Marley naar de dierenarts geweest voor zijn eerste vaccinatie. Ook dat ging verder allemaal prima al was hij wel bang in de auto. Heeft de hele rit lopen miauwen... Arm kind. Had hem gelijk even bij de dierenarts gewogen en hij woog precies 1,3 kg. Niet slecht voor 8 weken jong.
Nog een ander goed nieuwtje…. Mia was krols en heeft afgelopen weekend met Mambo doorgebracht. Als alles goed gaat, is ze rond half juli uitgerekend. Ook dat is weer iets om naar uit te kijken.
Dan wil ik via deze weg nog even reclame maken voor een lieve vriendin Vivian. Zij heeft nu een paar jaar een kattenwinkel en ze verkoopt werkelijk de meest mooie en aparte kattenspulletjes. Neem maar een keer een kijkje binnen haar webshop. Zit vast iets moois bij (voor ons kattenliefhebbers).
21 april 2012
Vandaag zijn Shirley en haar dochters Jamie en Shatim op visite geweest. Zo leuk om ze weer te zien/spreken! En ze waren helemaal weg van die lieve, kleine Marley. Ja, we kunnen werkelijk alles met dit mannetje doen. Hij is nergens bang voor en trekt naar ons mensen, omdat hij geen broertjes of zusjes heeft. Dagelijks neem ik hem mee naar boven. Zo kan hij alvast wennen dat hij daar in de toekomst gaat wonen en de katten boven aan hem. Maar Major, Magnum en Muchi zijn niet echt gecharmeerd van dit kleine katje. Ze vinden hem nu nog een beetje eng. Ik heb een filmpje met mijn telefoon gemaakt en daar zie je op dat Marley een paar tikken krijgt van Major. Heel zielig, maar op zich normaal gedrag. Hij slaat gelukkig niet hard, maar Marley is er wel even van geschrokken… Heb hem naderhand weer flink geknuffeld en toen speelde hij gelukkig weer gewoon verder alsof er niets was gebeurd. Ja, dit heeft tijd nodig en die zal ik er zeker in steken. Vandaag heeft Marley overigens zijn eerste melkje met gourmet mousse gekregen. Om alvast te wennen aan vlees. En wat vond hij dat lekker zeg! Echt we zijn weer eens verliefd…
Ik kreeg vandaag ook nog een leuke update van Mireille. Dank Mireille!!!
Mireille aan het woord (Bikkel, Bumper en Balou)
Eindelijk even de tijd om een update te geven... Wat een schattig mannetje, je nieuwe kater... Marley is echt een mooie jongen... Laten we hopen dat hij net zo groot wordt als zijn papa... Arme Major... hoe voelt hij zich nu? Hoop dat hij en Marley snel aan elkaar wennen... Bij ons is de eerste stress gelukkig voorbij. We wonen in Vleuten en de katten beginnen aardig te wennen... De laatste week voor de verhuizing merkten we dat de katten angstig en nerveus werden. Ze huilden allemaal, vooral Bikkel had het heel slecht.. Ze zagen allerlei meubels verdwijnen. het werd steeds kaler in huis en wij waren continu in het nieuwe huis aan het werk. Dat maakte mij ook weer onrustig, want ik vind het vreselijk als de poezen bang zijn. Om de reden dat het bijna ondraaglijk werd voor de katten om nog een week zo door te leven en we echt in het weekend over moesten, hebben we uiteindelijk besloten om de vrijdag en de zaterdag alle grote spullen over te brengen en zaterdagavond de katten op te halen en voor het eerst te gaan slapen in het nieuwe huis.
Ik had al een hoek op zolder voor ze ingedeeld met alle mandjes, krabpaal en kattenbak en toen we om zes uur zover waren dat er nog wel een heleboel te doen was, maar in ieder geval alle meubels op zijn plek stonden, zijn Sharon en Jeremy met me mee gegaan naar het oude huis om de katten te gaan halen. Gewapend met de bench, 2 reismanden en een reistas gingen we naar het oude huis waar de katten op Bengel na, helemaal angstig op zolder zaten. Ik heb eerst de etensbakjes en de laatste kattenbak gepakt, toen de katten 1 voor 1 opgehaald en daarna zijn we met een koor gigantisch hard schreeuwende katten weg gegaan. Het is maar een ritje van slechts 900 meter, maar voor de katten was het natuurlijk een mega verhuizing. Eenmaal in het nieuwe huis hebben we alle mandjes tegelijkertijd open gezet... en al schreeuwend en sluipend, schoten er gelijk 4 naar boven.... Bengel was heel stoer, die bleef eerst beneden schreeuwen.... Maar boven zagen ze de paal en daar klommen Bumper en Bikkel gelijk in... Zijn er ook niet meer uitgekomen de rest van de avond. Bengel, Banjer en Balou wel... Die zijn met grote regelmaat rondjes gaan lopen om uiteindelijk beneden zelfs een poging tot spelen te ondernemen... En ineens hadden ze de ruimte om te rennen, want de laatste weken stond ons huis zo vol en dit huis is een stuk groter. Ze hadden het wel naar hun zin.
Zoals ik al verwachtte, zijn Bumper en Bikkel in de nacht op onderzoek uit gegaan.... Hebben ook nog erg lopen huilen in de nacht, zijn bij me komen knuffelen, maar de volgende morgen kroop Bikkel weer in zijn huisje in de paal en daar heeft hij gezeten tot vrijdagmorgen... Hij komt er iedere nacht wel uit, maar gaat daarna toch weer verstoppen (zie foto). Komt ook bij dat de man van KPN van de week anderhalve dag in huis heeft gelopen om glasvezel internet aan te leggen. Dat is een vreemd persoon en daar houdt Bikkel niet van... Ik had zo'n medelijden met hem.... Hij leek ineens zo op Brutus (terwijl hij helemaal geen familie is :))
Vrijdagmorgen (na de eerste week) leek het grootste leed geleden..... Bikkel was er uit en rende zelfs weer rondjes.... Maar.... bij het opleveren van ons huis, waren er natuurlijk een aantal zaken niet in orde. Het grootste probleem zat hem in de trap, een tree van de trap naar zolder was doorgescheurd en die moest vervangen worden. Daarnaast ontbreken de wanden van mijn douchecabine en daar komen ze aanstaande maandag voor. De trap is vrijdag gemaakt. En natuurlijk, net toen Bikkel een beetje vertrouwen begon te krijgen, komt er dan zoiets....
Aan de tuin gaan we eind april beginnen. Eerst ons oude huis opleveren. Daarna gaat mijn papa ons helpen om de tuin dicht te maken, zodat de katten snel ook naar buiten kunnen. Want ze zijn wel nieuwsgierig hoor. Er is nog weinig te zien, vooral veel zand, maar we hebben de eerste poezen al voorbij zien lopen. En die van mij mogen daar niet bij. Ben veel te bang dat ik ze kwijt raak aan het bouwverkeer. Maar goed, nu twee weken in ons nieuwe huis kan ik zeggen dat de katten op Bikkel na helemaal "thuis" zijn. Bikkel heeft het nog zwaar. Hij wil wel, maar durft alleen s' morgenvroeg en heel laat op de avond. Wel slapen ze inmiddels allemaal (op Balou na, want die slaapt nooit op bed) bij me op bed. Best wel druk hoor, Rene en ik samen met vier katten. Bikkel slaapt samen met Bumper dicht tegen me aan, Banjer en Bengel op het voeteneind. En zolang Bikkel maar niet te veel over het bed gaat wandelen, is het rustig. Want Banjer vindt echt dat zij lelijk tegen hem moet doen, dus als hij gaat lopen op het bed, begint zij te brommen.
Aan de tuin gaan we eind april beginnen. Eerst ons oude huis opleveren. Daarna gaat mijn papa ons helpen om de tuin dicht te maken, zodat de katten snel ook naar buiten kunnen. Want ze zijn wel nieuwsgierig hoor. Er is nog weinig te zien, vooral veel zand, maar we hebben de eerste poezen al voorbij zien lopen. En die van mij mogen daar niet bij. Ben veel te bang dat ik ze kwijt raak aan het bouwverkeer. Maar goed, nu twee weken in ons nieuwe huis kan ik zeggen dat de katten op Bikkel na helemaal "thuis" zijn. Bikkel heeft het nog zwaar. Hij wil wel, maar durft alleen s' morgenvroeg en heel laat op de avond. Wel slapen ze inmiddels allemaal (op Balou na, want die slaapt nooit op bed) bij me op bed. Best wel druk hoor, Rene en ik samen met vier katten. Bikkel slaapt samen met Bumper dicht tegen me aan, Banjer en Bengel op het voeteneind. En zolang Bikkel maar niet te veel over het bed gaat wandelen, is het rustig. Want Banjer vindt echt dat zij lelijk tegen hem moet doen, dus als hij gaat lopen op het bed, begint zij te brommen.
Ik heb apart een paar foto's gestuurd, Balou was zo relaxed. Die moest ik vastleggen. En arme Bikkel in zijn huisje... a la Brutus. Het gaat goed komen, maar heeft voor hem nog wel even tijd nodig. In de tussentijd knuffel ik met grote regelmaat boven met hem. Want hij komt er wel uit om even flink te knuffelen. Als de tuin klaar is, kom je dan snel voor een bakkie even kijken? liefs, Mireille
8 april 2012
Afgelopen vrijdag is Major ‘geholpen’. Oh wat vond ik het weer moeilijk om een van mijn lieverds bij de dierenarts achter te laten. Zo zielig. Ze weten niet wat hun te wachten staat en Major was zo bang… Maar alles was goed gegaan. Gelijk zijn gebitje laten doen en wat laten doen aan die vieze, vette katerstaart van hem. Wat alleen extra zielig was, is dat ik was vergeten het voer de avond ervoor weg te halen. Dus die arme Major heeft meerdere keren (na de operatie) overgegeven. Hij was zo misselijk van de narcose! En ik weet dat je ze nuchter moet houden… Maar was het dus stomweg vergeten… Gelukkig voelde hij zich gisteren al weer het ‘mannetje’. En ik denk dat hij mij heeft vergeven, want hij sliep dezelfde avond na de operatie al weer bij mij op bed. Wel vreemd hoor zo zonder die fluffy balletjes… Hij had namelijk een paar flinke jongens. En nu zo plat als een dubbeltje;-).
Macy en Marley doen het super goed. Macy was heel snel hersteld en haar kitten groeit als kool! Gisteren woog hij al iets over de 400 gram en dat terwijl hij pas 2 ½ week jong is. Hij begint ook al een beetje te spelen. En ja, dan is het echt sneu dat hij geen broertjes of zusjes heeft. Want moeders speelt niet echt met haar kitten en is natuurlijk ook geen eerlijke partij voor Marley. Ik probeer zelf maar een beetje met hem te spelen. Door hem mijn vingers te laten pakken en hij mag mij dan in mijn vingers bijten (voel je niets van, want hij heeft nog geen tandjes en ook niet veel kracht). Ook laat ik hem dagelijks even zien aan Major, Magnum en Muchi. Muchi is zo bang dat ze onder het bed kruipt. Major en Magnum besnuffelen hem, maar schrikken ook steeds van hem en ze gaan dan vervolgens blazen. Maar die dappere Marley loopt toch keer op keer weer op ze af. Omdat hij nu nog zo piep is, doe ik dit ritueel maar 5 minuten per dag. Als Marley straks wat groter is, dan laat ik hem steeds wat langer boven. Totdat ze niet beter weten. Tussen Mambo en Brutus is het ook goed gekomen op deze manier. Die zijn nu onafscheidelijk. Dus de aanhouder wint;-). Hierbij weer wat foto’s van Marley. Kijk, op een van de foto’s geeft hij zelfs een high five! Wat een cool manneke toch…
