5 juni 2005
Vandaag weer een paar leuke momenten op de camera kunnen vastleggen. Money die Macho (onze Brit) aan het wassen is. En Major die zich weer eens grappig gedraagt. Daarnaast is Major inmiddels al weer 3,9 kilo. Hij groeit als kool. Ik weet nog niet of Money al zwanger is. Ik weet wel dat ze "het" gedaan hebben. Maar Major is nu 6 maanden en dat zou op zich wel erg vroeg zijn. Maar ik blijf hopen.
11 juni 2005
Vandaag heb ik eindelijk Major’s zijn stamboom ontvangen. Er waren een paar probleempjes. Zijn naam bleek namelijk al te bestaan (zowel de fokker als ik wisten dit niet). Vanaf heden heet hij: Major NO. 1. Maar ik zal hem gewoon Major blijven noemen (Major van Cattery Bobcat Legends). Vandaag zaten zowel Money als Major bij mij op schoot. Niet tegelijk maar toch. Ze zijn zo lief. Soms bijten ze me zachtjes in mijn hand, arm en nek. Dit doen ze ook bij elkaar als ze elkaar wassen. Maar bij mensen doen ze dit als ze echt dol op je zijn. Het is zo schattig en uiteraard doet het geen pijn. Even iets anders. Vanaf dag een heb ik mijn katten geleerd om van een groot bord te eten (dit alleen voor eten uit blik en vis e.d.). Het heeft bij mij thuis veel voordelen. Niemand schrokt als een gek zijn eten naar binnen. Ze eten met een paar tegelijk en soms wacht een ander op zijn beurt. Het bord is nooit in een keer leeg. Ze eten steeds een beetje. En tot slot scheelt het een hoop afwas. Kijk maar naar benedenstaande foto toen ze een stukje vis kregen. En verder is het dus nog steeds wachten op de grote dag.....
22 juni 2005
Gisteren was het dan zover. Gerrit vond een grote plas bij de voordeur. En stinken! We kunnen niets anders doen dan vermoeden dat het toch echt Major was. Daarnaast begint de kattenbak ook steeds meer te stinken (en we maken deze echt goed schoon). Dus hij is nu zover. En dat op 7 maanden. Alleen Money is niet krols en is op dit moment niet gediend van zijn toespelingen. Geen smoesjes van ik heb hoofdpijn. Nee, gewoon grommen en slaan. Maar ik kan dus haast niet wachten tot ze krols is. Nog even en we hebben hopelijk eindelijk dat nestje waar we zo naar uitkijken.
28 juni 2005
Money is krols. En dit keer ben ik hier blij mee. Ik heb ze een avondje samen gezet op een kamer. Dit zal ik nog drie avonden doen. En dan hopen dat het lukt. Alleen vind ik Major toch een beetje stuntelen. Af en toe hebben we even op een afstandje gekeken, maar het leek er niet echt op. Toch nog even duimen dat hij snel leert hoe het allemaal echt moet.
Vandaag weer een paar leuke momenten op de camera kunnen vastleggen. Money die Macho (onze Brit) aan het wassen is. En Major die zich weer eens grappig gedraagt. Daarnaast is Major inmiddels al weer 3,9 kilo. Hij groeit als kool. Ik weet nog niet of Money al zwanger is. Ik weet wel dat ze "het" gedaan hebben. Maar Major is nu 6 maanden en dat zou op zich wel erg vroeg zijn. Maar ik blijf hopen.
11 juni 2005
Vandaag heb ik eindelijk Major’s zijn stamboom ontvangen. Er waren een paar probleempjes. Zijn naam bleek namelijk al te bestaan (zowel de fokker als ik wisten dit niet). Vanaf heden heet hij: Major NO. 1. Maar ik zal hem gewoon Major blijven noemen (Major van Cattery Bobcat Legends). Vandaag zaten zowel Money als Major bij mij op schoot. Niet tegelijk maar toch. Ze zijn zo lief. Soms bijten ze me zachtjes in mijn hand, arm en nek. Dit doen ze ook bij elkaar als ze elkaar wassen. Maar bij mensen doen ze dit als ze echt dol op je zijn. Het is zo schattig en uiteraard doet het geen pijn. Even iets anders. Vanaf dag een heb ik mijn katten geleerd om van een groot bord te eten (dit alleen voor eten uit blik en vis e.d.). Het heeft bij mij thuis veel voordelen. Niemand schrokt als een gek zijn eten naar binnen. Ze eten met een paar tegelijk en soms wacht een ander op zijn beurt. Het bord is nooit in een keer leeg. Ze eten steeds een beetje. En tot slot scheelt het een hoop afwas. Kijk maar naar benedenstaande foto toen ze een stukje vis kregen. En verder is het dus nog steeds wachten op de grote dag.....
22 juni 2005
Gisteren was het dan zover. Gerrit vond een grote plas bij de voordeur. En stinken! We kunnen niets anders doen dan vermoeden dat het toch echt Major was. Daarnaast begint de kattenbak ook steeds meer te stinken (en we maken deze echt goed schoon). Dus hij is nu zover. En dat op 7 maanden. Alleen Money is niet krols en is op dit moment niet gediend van zijn toespelingen. Geen smoesjes van ik heb hoofdpijn. Nee, gewoon grommen en slaan. Maar ik kan dus haast niet wachten tot ze krols is. Nog even en we hebben hopelijk eindelijk dat nestje waar we zo naar uitkijken.
28 juni 2005
Money is krols. En dit keer ben ik hier blij mee. Ik heb ze een avondje samen gezet op een kamer. Dit zal ik nog drie avonden doen. En dan hopen dat het lukt. Alleen vind ik Major toch een beetje stuntelen. Af en toe hebben we even op een afstandje gekeken, maar het leek er niet echt op. Toch nog even duimen dat hij snel leert hoe het allemaal echt moet.
26 mei 2005
Morgen is het weer zover. Dan komt de dierenarts bij ons thuis en krijgen alle katten hun enting. Voor nu zijn dat dus 7 stuks. We hebben geprobeerd ze allemaal qua datum bij elkaar te krijgen. Dit is aardig gelukt. In het begin moet je de een wat eerder doen en de ander iets later. Maar het scheelt zoveel keer op en neer rijden. Het geeft natuurlijk altijd weer de nodige stress. Hoe zullen ze zich gedragen. Daarnaast krijgen ze ook een prik tegen wormen. Dus 2 prikken zitten ze natuurlijk niet op te wachten. Ik sluit ze eerst met zijn allen op in de woonkamer. En dan een voor een op de eettafel.
Verder gaat het goed met mijn liefdes koppeltje. Zij opnieuw krols en hij weer proberen (de macho). Hij laat iedereen zien dat hij DE MAN in huis is. Maar ik denk dat we nog even geduld moeten hebben. Volgende maand is hij een half jaar. Dus wie weet hoe snel hij erbij is. In ieder geval heeft hij alvast goed kunnen oefenen. Hier zie je een grappige foto van Major onder mijn Garfield lampje. Ja ik ben ook een grote fan van Garfield. Ik hoop binnenkort het grote nieuws te hebben. Dus Major doe je best!
Morgen is het weer zover. Dan komt de dierenarts bij ons thuis en krijgen alle katten hun enting. Voor nu zijn dat dus 7 stuks. We hebben geprobeerd ze allemaal qua datum bij elkaar te krijgen. Dit is aardig gelukt. In het begin moet je de een wat eerder doen en de ander iets later. Maar het scheelt zoveel keer op en neer rijden. Het geeft natuurlijk altijd weer de nodige stress. Hoe zullen ze zich gedragen. Daarnaast krijgen ze ook een prik tegen wormen. Dus 2 prikken zitten ze natuurlijk niet op te wachten. Ik sluit ze eerst met zijn allen op in de woonkamer. En dan een voor een op de eettafel.
Verder gaat het goed met mijn liefdes koppeltje. Zij opnieuw krols en hij weer proberen (de macho). Hij laat iedereen zien dat hij DE MAN in huis is. Maar ik denk dat we nog even geduld moeten hebben. Volgende maand is hij een half jaar. Dus wie weet hoe snel hij erbij is. In ieder geval heeft hij alvast goed kunnen oefenen. Hier zie je een grappige foto van Major onder mijn Garfield lampje. Ja ik ben ook een grote fan van Garfield. Ik hoop binnenkort het grote nieuws te hebben. Dus Major doe je best!
15 mei 2005
Major groeit enorm. Hij is in een maand een kilo aangekomen. Toen hij bij ons kwam wonen (6 april jl.) woog hij 2,6 kilo en sinds vandaag dus 3,6 kilo. Dit is echt veel. Hij haalt Money al in en ik denk dat Money niet veel meer zal aankomen. Maar uiteraard zijn ze allebei lief en mooi. Verder struikelt Major bij regelmaat over zijn lange poten. Hij is nog zo’n slungel.
Major groeit enorm. Hij is in een maand een kilo aangekomen. Toen hij bij ons kwam wonen (6 april jl.) woog hij 2,6 kilo en sinds vandaag dus 3,6 kilo. Dit is echt veel. Hij haalt Money al in en ik denk dat Money niet veel meer zal aankomen. Maar uiteraard zijn ze allebei lief en mooi. Verder struikelt Major bij regelmaat over zijn lange poten. Hij is nog zo’n slungel.
18 april 2005
Vanaf vrijdag 15 april zijn Money en Major onafscheidelijk. Wat helpt is dat Money krols is. Ze wast Major en Major probeert af en toe in Money haar nek te bijten en probeert wat te doen, maar weet nog niet goed hoe. Dit is zo grappig om te zien. Of ze nu zwanger van hem wordt betwijfel ik. Hij is pas 4 maanden. Maar er bestaan gevallen van vruchtbare katertjes op die leeftijd. Dus wie weet wanneer het zover is. Ook Money is inmiddels getest op aids en leukemie. Ook bij haar was alles goed.
Vanaf vrijdag 15 april zijn Money en Major onafscheidelijk. Wat helpt is dat Money krols is. Ze wast Major en Major probeert af en toe in Money haar nek te bijten en probeert wat te doen, maar weet nog niet goed hoe. Dit is zo grappig om te zien. Of ze nu zwanger van hem wordt betwijfel ik. Hij is pas 4 maanden. Maar er bestaan gevallen van vruchtbare katertjes op die leeftijd. Dus wie weet wanneer het zover is. Ook Money is inmiddels getest op aids en leukemie. Ook bij haar was alles goed.
12 april 2005
Vandaag heeft zelfs Money even aan Major gesnuffeld zonder te blazen of te meppen. Dus het gaat hopelijk allemaal goed komen. Het is toch zo’n lieverd. Wie kan hem nou kwaad doen!? Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds af en toe een kijkje ga nemen. Blijf zelf erg op mijn hoede.
Vandaag heeft zelfs Money even aan Major gesnuffeld zonder te blazen of te meppen. Dus het gaat hopelijk allemaal goed komen. Het is toch zo’n lieverd. Wie kan hem nou kwaad doen!? Ik moet wel zeggen dat ik nog steeds af en toe een kijkje ga nemen. Blijf zelf erg op mijn hoede.
9 april 2005
Major is en blijft nog een kitten. 4 maandjes oud. Hij heeft zo’n beetje alle (grote) plantenbakken uitgegraven. Wat een rommeltje maakt hij ervan. Gisteravond was hij zo moe dat hij in mijn postbakje ging liggen en gelijk in slaap viel. Hij kan hier nog zoveel nieuwe dingen ontdekken, dat hij overdag een beetje slaap te kort krijgt. Helaas vindt Money hem 3x niets. Ik moet geduld hebben. De andere katten beginnen al aan hem te wennen.
Major is en blijft nog een kitten. 4 maandjes oud. Hij heeft zo’n beetje alle (grote) plantenbakken uitgegraven. Wat een rommeltje maakt hij ervan. Gisteravond was hij zo moe dat hij in mijn postbakje ging liggen en gelijk in slaap viel. Hij kan hier nog zoveel nieuwe dingen ontdekken, dat hij overdag een beetje slaap te kort krijgt. Helaas vindt Money hem 3x niets. Ik moet geduld hebben. De andere katten beginnen al aan hem te wennen.
10 april 2005
Het is een heerlijk ventje. Ik heb nog nooit zo’n enorme vrijdoos als Major meegemaakt. Hij ploft gelijk neer op je schoot en blijft (als het aan hem ligt) uren liggen spinnen. Hij kan je zo verliefd aankijken. Hij schreeuwt gewoon naar je voor aandacht. De katten doen hem niets, maar echt contact heeft hij ook nog niet. Soms snuffelen ze heel voorzichtig aan elkaar, maar nog erg op hun hoede. Oppassen dat er niet eentje gaat slaan. Maar desondanks is de situatie nu al benoemenswaardig. Ik hoor geen geblaas. Zie geen plukken haar door het huis vliegen. En het is pas zijn 4e dag hier. En Major heeft ook een prachtige tekening op zijn buikje. Van die mooie vlekken. Major is een echte Pixie en meer dan dat.
Het is een heerlijk ventje. Ik heb nog nooit zo’n enorme vrijdoos als Major meegemaakt. Hij ploft gelijk neer op je schoot en blijft (als het aan hem ligt) uren liggen spinnen. Hij kan je zo verliefd aankijken. Hij schreeuwt gewoon naar je voor aandacht. De katten doen hem niets, maar echt contact heeft hij ook nog niet. Soms snuffelen ze heel voorzichtig aan elkaar, maar nog erg op hun hoede. Oppassen dat er niet eentje gaat slaan. Maar desondanks is de situatie nu al benoemenswaardig. Ik hoor geen geblaas. Zie geen plukken haar door het huis vliegen. En het is pas zijn 4e dag hier. En Major heeft ook een prachtige tekening op zijn buikje. Van die mooie vlekken. Major is een echte Pixie en meer dan dat.
6 april 2005
Eindelijk is Major in Nederland. Wat ben ik blij. Om 07:30 uur vertrokken we van Voorburg naar Schiphol. Major zou om 08:00 uur landen. Maar eerst moeten ze natuurlijk uitladen. Dus ze hadden ons verteld dat we ons het beste rond 09:00 uur bij het Dierenhotel konden melden. Bij het dierenhotel moet je een klein bedrag betalen voor de kosten van inklaring. We kregen een aantal papieren mee waarmee we naar de douane (naast het dierenhotel) moesten gaan. Daar hebben ze een soort van faktuur opgesteld waarmee we naar de douane van Schiphol moesten om deze aldaar te betalen. Dit was nog flink zoeken. Schiphol is groot. Na betaling weer terug naar de douane naast het dierenhotel. Daar de papieren overhandigen. Zij zetten vervolgens de nodige stempels en je krijgt de papieren weer mee. Daarna opnieuw naar het Dierenhotel. De papieren laten zien en eindelijk omstreeks 11:30 uur kregen we Major mee. Wat was hij blij. Hij was super enthousiast en zo lief. We hebben hem zelfs even uit zijn kooi gehaald (in de auto) en spinnen! Daarna gelijk doorgereden naar de dierenarts voor een aidstest en leukemie test. De reden dat ik dit gelijk heb gedaan is omdat hij dan daarna eindelijk echt kan bijkomen. Deze uitslag is na bloedafname binnen een kwartiertje bekend. En alles was goed! Weer een extra opluchting. Nu hij thuis is, willen we hem (na de nodige knuffels) even rust gunnen.
7 april 2005
Hij was gelijk weer super enthousiast toen ik vanmorgen in zijn kamer kwam. En knuffelen! Hij heeft al even de woonkamer in zijn eentje kunnen bekijken. Ik had de groep even boven opgesloten. Dit vond hij wel spannend. Ook heb ik hem later op de dag geconfronteerd met de andere katten. Maar heb hem nog wel even vastgehouden. Dit was natuurlijk weer een hoop geblaas en met name van zijn kant. Ja het in de groep plaatsen kost tijd. Voor nu zit hij weer even op zijn kamer, maar met de deur op een haakje. Zo kunnen ze elkaar in ieder geval zien. Hij maakt het ras waar. Hij is verschrikkelijk lief en aanhankelijk. En zo mooi!
8 april 2005
Op dit moment loopt Major vrij door het huis zonder mijn toezicht. Hij is erg nieuwsgierig. Helaas heeft hij nog geen vriendjes gemaakt, maar ik hoop dat dat snel gebeurt. We moeten geduld hebben. In ieder geval doen ze hem niets behalve een hoop geblaas van beide kanten.
Eindelijk is Major in Nederland. Wat ben ik blij. Om 07:30 uur vertrokken we van Voorburg naar Schiphol. Major zou om 08:00 uur landen. Maar eerst moeten ze natuurlijk uitladen. Dus ze hadden ons verteld dat we ons het beste rond 09:00 uur bij het Dierenhotel konden melden. Bij het dierenhotel moet je een klein bedrag betalen voor de kosten van inklaring. We kregen een aantal papieren mee waarmee we naar de douane (naast het dierenhotel) moesten gaan. Daar hebben ze een soort van faktuur opgesteld waarmee we naar de douane van Schiphol moesten om deze aldaar te betalen. Dit was nog flink zoeken. Schiphol is groot. Na betaling weer terug naar de douane naast het dierenhotel. Daar de papieren overhandigen. Zij zetten vervolgens de nodige stempels en je krijgt de papieren weer mee. Daarna opnieuw naar het Dierenhotel. De papieren laten zien en eindelijk omstreeks 11:30 uur kregen we Major mee. Wat was hij blij. Hij was super enthousiast en zo lief. We hebben hem zelfs even uit zijn kooi gehaald (in de auto) en spinnen! Daarna gelijk doorgereden naar de dierenarts voor een aidstest en leukemie test. De reden dat ik dit gelijk heb gedaan is omdat hij dan daarna eindelijk echt kan bijkomen. Deze uitslag is na bloedafname binnen een kwartiertje bekend. En alles was goed! Weer een extra opluchting. Nu hij thuis is, willen we hem (na de nodige knuffels) even rust gunnen.
7 april 2005
Hij was gelijk weer super enthousiast toen ik vanmorgen in zijn kamer kwam. En knuffelen! Hij heeft al even de woonkamer in zijn eentje kunnen bekijken. Ik had de groep even boven opgesloten. Dit vond hij wel spannend. Ook heb ik hem later op de dag geconfronteerd met de andere katten. Maar heb hem nog wel even vastgehouden. Dit was natuurlijk weer een hoop geblaas en met name van zijn kant. Ja het in de groep plaatsen kost tijd. Voor nu zit hij weer even op zijn kamer, maar met de deur op een haakje. Zo kunnen ze elkaar in ieder geval zien. Hij maakt het ras waar. Hij is verschrikkelijk lief en aanhankelijk. En zo mooi!
8 april 2005
Op dit moment loopt Major vrij door het huis zonder mijn toezicht. Hij is erg nieuwsgierig. Helaas heeft hij nog geen vriendjes gemaakt, maar ik hoop dat dat snel gebeurt. We moeten geduld hebben. In ieder geval doen ze hem niets behalve een hoop geblaas van beide kanten.
30 oktober 2005
Drie op een rij. Ze worden steeds sneller, handiger en speelser. Drie kleine aapjes. Nummer 2 vindt het leuk om op je hoofd te gaan zitten en je een wasbeurt te geven. Nummer 1 is simpelweg een echte wildebras. Probeer maar eens haar speeltje af te pakken. Dan gaat ze flink grommen. Nummer drie is wat rustiger. Maar zij heeft ook haar trucjes. Ze gebruikt je benen als glijbaan om niet zo’n grote sprong te hoeven maken als ze van je schoot af wil springen.
Drie op een rij. Ze worden steeds sneller, handiger en speelser. Drie kleine aapjes. Nummer 2 vindt het leuk om op je hoofd te gaan zitten en je een wasbeurt te geven. Nummer 1 is simpelweg een echte wildebras. Probeer maar eens haar speeltje af te pakken. Dan gaat ze flink grommen. Nummer drie is wat rustiger. Maar zij heeft ook haar trucjes. Ze gebruikt je benen als glijbaan om niet zo’n grote sprong te hoeven maken als ze van je schoot af wil springen.
25 oktober 2005
Hier weer wat nieuwe foto’s genomen op 24 oktober (precies 7 weken oud). Lekker met zijn allen een slaapje doen op mijn schoot, de pantoffel attack en Major die zich onder de kussentjes van de stoel heeft verstopt.
Hier weer wat nieuwe foto’s genomen op 24 oktober (precies 7 weken oud). Lekker met zijn allen een slaapje doen op mijn schoot, de pantoffel attack en Major die zich onder de kussentjes van de stoel heeft verstopt.
21 oktober 2005
De kittens eten eindelijk goed uit zichzelf. Ze groeien hierdoor nog sneller. Kitten 3 is al 705 gram! Dat is toch mooi aangezien ze pas maandag a.s. 7 weken zijn. Als ze aan het eten zijn zitten ze tegen elkaar te grommen en te meppen. Ze zijn nog zo egoïstisch. Maar je ligt wel in een deuk. Vooralsnog doe ik ook de droge brokjes op een bord. Ik dacht dan kunnen ze met zijn allen tegelijk eten. Maar ze gaan werkelijk zwemmen tussen de brokjes. Hopelijk leren ze nog tijdig netjes te eten voordat ze naar hun nieuwe "ouders" gaan. Kitten nummer 2 heeft inmiddels al nieuwe ouders gevonden. Zij zal met 13 weken het ouderlijk huis verlaten. Nu nog een goed huisje vinden voor kitten 1 en 3. Ja, ik heb ze nog geen namen gegeven. Ik wil dit overlaten aan de toekomstige eigenaren.
Het is zo leuk om kittens in huis te hebben dat ik het moeilijk zal vinden als ze er niet meer zijn. Ben ook heel benieuwd hoe Money hiermee om zal gaan. Maar voorlopig heb ik nog een week of zes om van ze te genieten. Daar hou ik me nu even aan vast. Ik heb trouwens gemerkt dat ze vooralsnog de voorkeur geven aan droge brokjes. Blikvoer heb ik ze nog niet zien eten. Maandag 31 oktober krijgen ze hun 1e vaccinatie. Dit weekend ga ik ze weer ontwormen en hun nageltjes knippen. Dan wennen ze hier ook alvast aan.
De kittens eten eindelijk goed uit zichzelf. Ze groeien hierdoor nog sneller. Kitten 3 is al 705 gram! Dat is toch mooi aangezien ze pas maandag a.s. 7 weken zijn. Als ze aan het eten zijn zitten ze tegen elkaar te grommen en te meppen. Ze zijn nog zo egoïstisch. Maar je ligt wel in een deuk. Vooralsnog doe ik ook de droge brokjes op een bord. Ik dacht dan kunnen ze met zijn allen tegelijk eten. Maar ze gaan werkelijk zwemmen tussen de brokjes. Hopelijk leren ze nog tijdig netjes te eten voordat ze naar hun nieuwe "ouders" gaan. Kitten nummer 2 heeft inmiddels al nieuwe ouders gevonden. Zij zal met 13 weken het ouderlijk huis verlaten. Nu nog een goed huisje vinden voor kitten 1 en 3. Ja, ik heb ze nog geen namen gegeven. Ik wil dit overlaten aan de toekomstige eigenaren.
Het is zo leuk om kittens in huis te hebben dat ik het moeilijk zal vinden als ze er niet meer zijn. Ben ook heel benieuwd hoe Money hiermee om zal gaan. Maar voorlopig heb ik nog een week of zes om van ze te genieten. Daar hou ik me nu even aan vast. Ik heb trouwens gemerkt dat ze vooralsnog de voorkeur geven aan droge brokjes. Blikvoer heb ik ze nog niet zien eten. Maandag 31 oktober krijgen ze hun 1e vaccinatie. Dit weekend ga ik ze weer ontwormen en hun nageltjes knippen. Dan wennen ze hier ook alvast aan.
17 oktober 2005
De kittens gaan al zelf naar de kattenbak en hebben ook al zelf wat gegeten. Al zijn ze er nog niet zo dol op. Ze drinken nog steeds liever bij moeders. Het enige probleem is dat Money zo krols is dat ze niet lang geduld heeft om ze voldoende te laten drinken. Ze zijn (op kitten nummer 1 na) dan ook een paar gram afgevallen. Maar nou wist ik niet dat je de poezepil tijdens de krolsheid een paar dagen achter elkaar moest geven. Ik dacht dat 1 pilletje per week voldoende was. Dus nu zullen we Money dagelijks (voor een dag of vier/vijf) een pilletje geven totdat de krolsheid over is. Daarna gaan we weer over op een per week. En ik zal een beetje geduld moeten hebben met de kittens voor wat betreft het zelfstandig eten. Uit je hand lukt wel, maar ze moeten ook zelf uit het bakje gaan eten. Daarna zullen ze vanzelf weer wat bijkomen. Hierbij nog wat foto’s. Eentje is al bezig met fitnissen, de anderen kijken hoe zo’n veger en blik werkt, eentje heeft al een ‘echte’ muis gevangen en eentje laat zien hoe je de kattenbak goed schoon moet houden.
De kittens gaan al zelf naar de kattenbak en hebben ook al zelf wat gegeten. Al zijn ze er nog niet zo dol op. Ze drinken nog steeds liever bij moeders. Het enige probleem is dat Money zo krols is dat ze niet lang geduld heeft om ze voldoende te laten drinken. Ze zijn (op kitten nummer 1 na) dan ook een paar gram afgevallen. Maar nou wist ik niet dat je de poezepil tijdens de krolsheid een paar dagen achter elkaar moest geven. Ik dacht dat 1 pilletje per week voldoende was. Dus nu zullen we Money dagelijks (voor een dag of vier/vijf) een pilletje geven totdat de krolsheid over is. Daarna gaan we weer over op een per week. En ik zal een beetje geduld moeten hebben met de kittens voor wat betreft het zelfstandig eten. Uit je hand lukt wel, maar ze moeten ook zelf uit het bakje gaan eten. Daarna zullen ze vanzelf weer wat bijkomen. Hierbij nog wat foto’s. Eentje is al bezig met fitnissen, de anderen kijken hoe zo’n veger en blik werkt, eentje heeft al een ‘echte’ muis gevangen en eentje laat zien hoe je de kattenbak goed schoon moet houden.
12 oktober 2005
De kittens zijn nu iets ouder dan vijf weken en ze worden steeds sneller en speelser. Maar als ze moe zijn, vallen ze ook zo in slaap op je schoot. Ook hangen ze graag aan je broekspijpen. Dus als ik van kantoor kom is het eerste wat ik doe een "huispak" aantrekken. Dan blijven mijn goeie kleren tenminste heel. Maar ik zal ze dit uiteraard niet aanleren hoor. Het is voor nu gewoon grappig. Ook ga ik binnenkort een keer de nageltjes knippen. Jong geleerd is oud gedaan. Ze zijn zo scherp (auw). Verder wacht ik vol smart op de dag dat ze zelf een hapje gaan eten en zelf gebruik gaan maken van de kattenbak voor hun behoefte in plaats als voor speelzaal.
De kittens zijn nu iets ouder dan vijf weken en ze worden steeds sneller en speelser. Maar als ze moe zijn, vallen ze ook zo in slaap op je schoot. Ook hangen ze graag aan je broekspijpen. Dus als ik van kantoor kom is het eerste wat ik doe een "huispak" aantrekken. Dan blijven mijn goeie kleren tenminste heel. Maar ik zal ze dit uiteraard niet aanleren hoor. Het is voor nu gewoon grappig. Ook ga ik binnenkort een keer de nageltjes knippen. Jong geleerd is oud gedaan. Ze zijn zo scherp (auw). Verder wacht ik vol smart op de dag dat ze zelf een hapje gaan eten en zelf gebruik gaan maken van de kattenbak voor hun behoefte in plaats als voor speelzaal.
5 oktober 2005
Hier zijn weer wat nieuwe foto’s genomen op 4 oktober. Ze rennen al. Eentje heeft al een slokje water genomen. Morgen hun eerste ontworming. Ze worden met de dag grappiger. Soms lopen/schuifelen ze achteruit in plaats van vooruit. En zo lief! Ja ik ben trots op ze!
Hier zijn weer wat nieuwe foto’s genomen op 4 oktober. Ze rennen al. Eentje heeft al een slokje water genomen. Morgen hun eerste ontworming. Ze worden met de dag grappiger. Soms lopen/schuifelen ze achteruit in plaats van vooruit. En zo lief! Ja ik ben trots op ze!
27 september 2005
Vandaag hebben onze kittens hun eerste stapjes gezet. Het is nog een beetje slepen, maar het gaat steeds beter. Ook zag ik ze een beetje spelen met elkaar. Deze ontwikkelingen zijn zo leuk en gaan zo snel. Voor je het weet kan ik weer afscheid van ze nemen. Ik weet dat dat heel moeilijk zal zijn. Probeer niet te veel aan ze te hechten, maar dat is bijna onmogelijk. De eerste afspraken voor bezichtigingen zijn al gemaakt. Dit is denk ik het moeilijkste van fokken. De weet dat je eens (en snel) weer afscheid van ze zal moeten nemen. Hier zie je alvast een paar leuke foto’s van vandaag.
Vandaag hebben onze kittens hun eerste stapjes gezet. Het is nog een beetje slepen, maar het gaat steeds beter. Ook zag ik ze een beetje spelen met elkaar. Deze ontwikkelingen zijn zo leuk en gaan zo snel. Voor je het weet kan ik weer afscheid van ze nemen. Ik weet dat dat heel moeilijk zal zijn. Probeer niet te veel aan ze te hechten, maar dat is bijna onmogelijk. De eerste afspraken voor bezichtigingen zijn al gemaakt. Dit is denk ik het moeilijkste van fokken. De weet dat je eens (en snel) weer afscheid van ze zal moeten nemen. Hier zie je alvast een paar leuke foto’s van vandaag.
29 juli 2005
Ja, eindelijk is het dan zover. Money is zwanger. Nogmaals voor alle duidelijkheid. Ik ben niet de eerste fokker in Nederland. Alleen ben ik nu de enige fokker. Het is mijn naamgenoot Linda Hilberink die gestart is met dit project. Alleen zij is er helaas mee gestopt door omstandigheden. Het was haar artikel in de Majesteit die me zo enthousiast heeft gemaakt. Als zij nog had gefokt, dan had ik er waarschijnllijk nooit mee begonnen en had ik gewoon zelf een Pixie-bob als huisdier aangeschaft. Omdat ze zo mooi, leuk en bijzonder zijn. Ik hoop dus ook niet de enige te blijven. Want alleen werken is zo enorm kostbaar. Dus Linda hierbij mijn dank voor het wekken van mijn enthousiasme. Verder zijn mijn pixies getest op aids en leukemie. Beide uitslagen bij beide katten zijn negatief (wat betekent dat ze beide geen van deze ziektes dragen). Op 10 augustus heb ik een afspraak voor een echo. Money en Major zullen worden getest op HCM (hartafwijking). Ik heb nog niets vernomen of deze ziekte voorkomt binnen dit ras, maar je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Ik heb zelf een lieve kat hieraan verloren. En dat is echt verschrikkelijk. Marble was zijn naam. Ook zullen ze een echo van Money haar buikje maken. Om te kijken of alles goed gaat en gelijk om te tellen hoeveel kittens ze draagt. Dus duimen dat ook deze uitslagen goed zijn. Ik hou jullie op de hoogte. Hierbij wil ik nogmaals de mensen danken die zo leuk gereageerd hebben op mijn nieuws.
11 augustus 2005
Gisteren hebben mijn vriend en vriendin Money en Major meegenomen voor de echo op HCM en voor de echo van Money haar buikje. Deze echo is gedaan in Noordwijkerhout. Ik had hier zelf graag bij geweest, ware het niet dat ik momenteel nogal ziek ben. Maar ik ben blij dat zij dit voor mij hebben willen doen. Beide hebben ze in ieder geval geen HCM. En Money draagt drie kittens. Dus wat ben ik blij met deze uitkomsten.
8 september 2005
Money en haar kittens doen het uitstekend. De kittens groeien echt snel en Money is een goede moeder. Bijvoorbeeld (gewichten op dag 4):
Kitten 1 is al 130 gram
Kitten 2 is al 143 gram
Kitten 3 is al 147 gram
Ik denk nog steeds dat al deze kittens vrouwtjes zijn. Maar ik heb iemand nodig om dit te bevestigen omdat dit mijn eerste nestje is en ik wat dat betreft dus geen ervaring heb. Daarom heb ik ook nog geen namen bedacht en zal ik wachten met het opvragen van hun stambomen totdat ik zeker weet wat hun geslacht is. De foto’s zijn genomen toen ze twee dagen oud waren. Zijn ze niet prachtig?
14 september 2005
Hierbij de gewichtjes van 13 september (1 week oud):
Kitten 1 is al 197 gram
Kitten 2 is al 220 gram
Kitten 3 is al 220 gram
De groei zit er goed in. Moeders heeft genoeg melk en omdat het maar drie kittens zijn komen ze allemaal wel aan de beurt. Ik zal nog een paar nieuwe foto’s bijvoegen van gisteren. Zo kun je zien dat ze al goed zijn gegroeid. Bezoek (vrijblijvend) kan op zijn vroegst vanaf week 4. Wel zal ik de mensen vragen goed hun handen te wassen. De kittens zijn nog niet op 4 weken ingeënt. Men kan niet voorzichtig genoeg zijn, toch?!
Ja, eindelijk is het dan zover. Money is zwanger. Nogmaals voor alle duidelijkheid. Ik ben niet de eerste fokker in Nederland. Alleen ben ik nu de enige fokker. Het is mijn naamgenoot Linda Hilberink die gestart is met dit project. Alleen zij is er helaas mee gestopt door omstandigheden. Het was haar artikel in de Majesteit die me zo enthousiast heeft gemaakt. Als zij nog had gefokt, dan had ik er waarschijnllijk nooit mee begonnen en had ik gewoon zelf een Pixie-bob als huisdier aangeschaft. Omdat ze zo mooi, leuk en bijzonder zijn. Ik hoop dus ook niet de enige te blijven. Want alleen werken is zo enorm kostbaar. Dus Linda hierbij mijn dank voor het wekken van mijn enthousiasme. Verder zijn mijn pixies getest op aids en leukemie. Beide uitslagen bij beide katten zijn negatief (wat betekent dat ze beide geen van deze ziektes dragen). Op 10 augustus heb ik een afspraak voor een echo. Money en Major zullen worden getest op HCM (hartafwijking). Ik heb nog niets vernomen of deze ziekte voorkomt binnen dit ras, maar je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Ik heb zelf een lieve kat hieraan verloren. En dat is echt verschrikkelijk. Marble was zijn naam. Ook zullen ze een echo van Money haar buikje maken. Om te kijken of alles goed gaat en gelijk om te tellen hoeveel kittens ze draagt. Dus duimen dat ook deze uitslagen goed zijn. Ik hou jullie op de hoogte. Hierbij wil ik nogmaals de mensen danken die zo leuk gereageerd hebben op mijn nieuws.
11 augustus 2005
Gisteren hebben mijn vriend en vriendin Money en Major meegenomen voor de echo op HCM en voor de echo van Money haar buikje. Deze echo is gedaan in Noordwijkerhout. Ik had hier zelf graag bij geweest, ware het niet dat ik momenteel nogal ziek ben. Maar ik ben blij dat zij dit voor mij hebben willen doen. Beide hebben ze in ieder geval geen HCM. En Money draagt drie kittens. Dus wat ben ik blij met deze uitkomsten.
8 september 2005
Money en haar kittens doen het uitstekend. De kittens groeien echt snel en Money is een goede moeder. Bijvoorbeeld (gewichten op dag 4):
Kitten 1 is al 130 gram
Kitten 2 is al 143 gram
Kitten 3 is al 147 gram
Ik denk nog steeds dat al deze kittens vrouwtjes zijn. Maar ik heb iemand nodig om dit te bevestigen omdat dit mijn eerste nestje is en ik wat dat betreft dus geen ervaring heb. Daarom heb ik ook nog geen namen bedacht en zal ik wachten met het opvragen van hun stambomen totdat ik zeker weet wat hun geslacht is. De foto’s zijn genomen toen ze twee dagen oud waren. Zijn ze niet prachtig?
14 september 2005
Hierbij de gewichtjes van 13 september (1 week oud):
Kitten 1 is al 197 gram
Kitten 2 is al 220 gram
Kitten 3 is al 220 gram
De groei zit er goed in. Moeders heeft genoeg melk en omdat het maar drie kittens zijn komen ze allemaal wel aan de beurt. Ik zal nog een paar nieuwe foto’s bijvoegen van gisteren. Zo kun je zien dat ze al goed zijn gegroeid. Bezoek (vrijblijvend) kan op zijn vroegst vanaf week 4. Wel zal ik de mensen vragen goed hun handen te wassen. De kittens zijn nog niet op 4 weken ingeënt. Men kan niet voorzichtig genoeg zijn, toch?!
22 september 2005
Daar ben ik weer. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik weer wat in mijn dagboek wou schrijven. De reden is dat ik ziek ben geweest en vanaf nu chronisch (ziekte van Crohn). Voor diegenen die niet weten wat dit is. Het is een chronische darmontsteking met de nodige complicaties. Maar je kan er oud mee worden en het is niet besmettelijk. Wel moet je alles wat rustiger aan doen en stress vermijden.
Afijn. Nu iets over de kittens. Ze zijn inmiddels zo’n 18 dagen oud (ik tel dus ook de dag van de geboorte mee (al werden ze pas s’avonds geboren). Ze wegen al meer dan 300 gram. Dit is naar mijn weten een boel. Dat wil niet zeggen dat ze daarmee ook uit zullen groeien tot reuzen, maar hun sterke botstructuur telt hier ook bij mee. De oogjes zijn echt goed open. Ze kunnen je nu goed aankijken. Ik kan al veel met ze doen. Ze vinden aaien heerlijk, spinnen al en moeders laat dit allemaal toe. Alleen als je ze optilt uit hun doos dan gaan ze piepen en schreeuwen en dan komt moeders aangesneld. De eerste week hebben de kittens en hun moeder bij ons op de slaapkamer geslapen. Dit om goed een oogje in het zeil te kunnen houden. Nu zijn ze verhuisd naar de woonkamer. Zo komen ze al snel in contct met de andere katten en zal moeders niet vervreemden van de groep. Moeders laat trouwens veel toe. De andere katten mogen gewoon een kijkje bij haar nemen. Major was zo brutaal om gewoon in de doos te springen en de kittens eens goed van dichtbij te bekijken en te besnuffelen. Nee, ik moet zeggen ik heb geen omkijken naar dit nestje. Het loopt allemaal vanzelf. Om de dag een schoon dekentje, moeders eten geven, kittens wegen en meer niet. Heerlijk.
Weet nogmaals dat al mijn kittens een lang staartje hebben. Dit is niet de complete bobcat-look waar je op hoopt, maar ik zal nimmer de staartjes couperen (inkorten). Dit wordt bij vele fokkers wel gedaan (al zullen de meeste dit wel zeggen tegen toekomstige kopers). Verder hebben ze alle mooie eigenschappen wat je van een pixie-bob mag verwachten (bouw (twee zijn ook polydactyl), vacht met die prachtige spots en een mooi kopje). De reden dat fokkers hun staartje couperen, is omdat een langstaartje niet voldoet aan de standaard c.q. showkwaliteit. Met een gecoupeerd staartje mag je overigens ook niet showen. Maar waarom zou ik die staartjes (welke overigens heel mooi en stevig zijn) willen weghalen? Wie geeft mij dit recht? Daarnaast is het verboden in Nederland. Afijn pixie-bobs kunnen geboren worden met geen, kleine staartjes, middellange of lange staartjes. De 1e pixie is volgens de legende ontstaan uit een bobcat (korte staart) en een huis-/boederijkat (lange staart). Dus vanaf de 1e lijn bestaat de mogelijkheid al op lange en korte staartjes. Jammer genoeg zijn deze lange staartjes niet de standaard. Al zou ik vinden dat dit wel zo zou moeten zijn. Net als dat dit ras een korthaar en halflanghaar variant kent en gewoon aantal tenen en meertenigheid.
Maar genoeg over de staartjes. Ze zijn om op te eten zo lief en mooi.
Vanaf week vier kunt u vrijblijvend komen kijken naar deze schoonheden. Ik zal u vragen om uw handen en onderarmen te wassen alvorens u de kittens aait of oppakt. Ze kunnen pas vanaf week 8 worden ingeënt dus voor die tijd ben ik extra voorzichtig. Vanaf hun 13e week mogen ze het huis verlaten.
Daar ben ik weer. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik weer wat in mijn dagboek wou schrijven. De reden is dat ik ziek ben geweest en vanaf nu chronisch (ziekte van Crohn). Voor diegenen die niet weten wat dit is. Het is een chronische darmontsteking met de nodige complicaties. Maar je kan er oud mee worden en het is niet besmettelijk. Wel moet je alles wat rustiger aan doen en stress vermijden.
Afijn. Nu iets over de kittens. Ze zijn inmiddels zo’n 18 dagen oud (ik tel dus ook de dag van de geboorte mee (al werden ze pas s’avonds geboren). Ze wegen al meer dan 300 gram. Dit is naar mijn weten een boel. Dat wil niet zeggen dat ze daarmee ook uit zullen groeien tot reuzen, maar hun sterke botstructuur telt hier ook bij mee. De oogjes zijn echt goed open. Ze kunnen je nu goed aankijken. Ik kan al veel met ze doen. Ze vinden aaien heerlijk, spinnen al en moeders laat dit allemaal toe. Alleen als je ze optilt uit hun doos dan gaan ze piepen en schreeuwen en dan komt moeders aangesneld. De eerste week hebben de kittens en hun moeder bij ons op de slaapkamer geslapen. Dit om goed een oogje in het zeil te kunnen houden. Nu zijn ze verhuisd naar de woonkamer. Zo komen ze al snel in contct met de andere katten en zal moeders niet vervreemden van de groep. Moeders laat trouwens veel toe. De andere katten mogen gewoon een kijkje bij haar nemen. Major was zo brutaal om gewoon in de doos te springen en de kittens eens goed van dichtbij te bekijken en te besnuffelen. Nee, ik moet zeggen ik heb geen omkijken naar dit nestje. Het loopt allemaal vanzelf. Om de dag een schoon dekentje, moeders eten geven, kittens wegen en meer niet. Heerlijk.
Weet nogmaals dat al mijn kittens een lang staartje hebben. Dit is niet de complete bobcat-look waar je op hoopt, maar ik zal nimmer de staartjes couperen (inkorten). Dit wordt bij vele fokkers wel gedaan (al zullen de meeste dit wel zeggen tegen toekomstige kopers). Verder hebben ze alle mooie eigenschappen wat je van een pixie-bob mag verwachten (bouw (twee zijn ook polydactyl), vacht met die prachtige spots en een mooi kopje). De reden dat fokkers hun staartje couperen, is omdat een langstaartje niet voldoet aan de standaard c.q. showkwaliteit. Met een gecoupeerd staartje mag je overigens ook niet showen. Maar waarom zou ik die staartjes (welke overigens heel mooi en stevig zijn) willen weghalen? Wie geeft mij dit recht? Daarnaast is het verboden in Nederland. Afijn pixie-bobs kunnen geboren worden met geen, kleine staartjes, middellange of lange staartjes. De 1e pixie is volgens de legende ontstaan uit een bobcat (korte staart) en een huis-/boederijkat (lange staart). Dus vanaf de 1e lijn bestaat de mogelijkheid al op lange en korte staartjes. Jammer genoeg zijn deze lange staartjes niet de standaard. Al zou ik vinden dat dit wel zo zou moeten zijn. Net als dat dit ras een korthaar en halflanghaar variant kent en gewoon aantal tenen en meertenigheid.
Maar genoeg over de staartjes. Ze zijn om op te eten zo lief en mooi.
Vanaf week vier kunt u vrijblijvend komen kijken naar deze schoonheden. Ik zal u vragen om uw handen en onderarmen te wassen alvorens u de kittens aait of oppakt. Ze kunnen pas vanaf week 8 worden ingeënt dus voor die tijd ben ik extra voorzichtig. Vanaf hun 13e week mogen ze het huis verlaten.
