19 april 2006
De kittens drinken goed. Ze komen toch gemiddeld een gram of 20 per dag aan. Moeders is zo lief voor haar kleintjes. Zelf heeft ze nog moeite met naar de bak gaan. Ik merk dat ze soms een dag overslaat. Ik hou haar extra goed in de gaten. Maar het is ook niet niks wat ze heeft moeten doorstaan. En een bevalling (kitten 1) en de dag erop een keizersnede (kitten 2). Dus ze heeft in mijn ogen dubbel op pijn. Wel eet ze goed. Of ze voldoende drinkt, kan ik nog niet goed beoordelen. Maar ik hou haar goed in de gaten zoveel als ik kan. Als de kittens wat groter zijn, zal ik nieuwe foto’s plaatsen. Ergens volgende week.
De kittens drinken goed. Ze komen toch gemiddeld een gram of 20 per dag aan. Moeders is zo lief voor haar kleintjes. Zelf heeft ze nog moeite met naar de bak gaan. Ik merk dat ze soms een dag overslaat. Ik hou haar extra goed in de gaten. Maar het is ook niet niks wat ze heeft moeten doorstaan. En een bevalling (kitten 1) en de dag erop een keizersnede (kitten 2). Dus ze heeft in mijn ogen dubbel op pijn. Wel eet ze goed. Of ze voldoende drinkt, kan ik nog niet goed beoordelen. Maar ik hou haar goed in de gaten zoveel als ik kan. Als de kittens wat groter zijn, zal ik nieuwe foto’s plaatsen. Ergens volgende week.
17 april 2006
Op 15 april 2006 begon Squirrel met heel veel aandacht vragen. Overal waar ik ging liep ze met me mee. Ik voelde dat het niet lang zou duren of ze zou bevallen. Om 20:00 uur s’ avonds was kitten 1 (vrouwtje met kort staartje) geboren. Omstreeks 22:00 uur s’ avonds kreeg ze opnieuw weeën. Maar om 23:30 uur was er nog geen kitten. Aangezien ik een echo had laten maken, wist ik dat ze nog een kitten moest krijgen. Ook voelde ik het kitten zitten en bewegen. Dus ‘s nachts naar de dierenarts. Dierenambulance gebeld (aangezien ik geen auto heb). We gingen naar de dienstdoende arts in het Laakkwartier. Zij had gevoeld van binnen en haar wee opwekkers gegeven. Moederpoes en kitten 1 weer mee naar huis en ik ben naast haar gaan liggen om haar in de gaten te houden. Maar om 05:45 uur nog geen kitten. Opnieuw de weekendlijn gebeld en toen kreeg ik dierenarts Auwerda aan de lijn. Ik had haar uit haar slaap gehaald. Wat vervelend is, maar nood breekt wet. Afijn ik had met haar afgesproken dat ik haar om 10:00 uur nog een keer zou bellen. Om 10:00 uur heb ik haar gebeld en ik kon direct langskomen. Opnieuw de dierenambulance gebeld en op naar de dierenarts. De dierenarts had haar onderzocht en gelijk 2 röntgenfoto’s gemaakt. Toen was het duidelijk. Een dwarsligging. Zie foto. Ik had Squirrel (met haar kitten) achtergelaten voor een keizersnede. Om 16:30 uur kon ik haar ophalen. Alles was prima verlopen. Hennie is met mij meegegaan. Opnieuw dank aan Hennie die mij, als ze kan, altijd bijstaat! De dierenarts had kitten 2 gelukkig kunnen redden (een katertje met ook een kort staartje). Wat was ik blij! Met dank aan haar en haar assistente. Een mooie hechting (naar binnen gehecht dus een kapje is niet nodig) en een gezond kitten erbij. Mams en kittens mee naar huis. Eindelijk! Mams at al snel weer en nam haar moeder taak gelijk weer op zich. Weet dat ook ik eindelijk mijn nachtrust kon inhalen. Want ik was dus een hele nacht in rep en roer geweest. Ja ook ik heb heerlijk geslapen. Vanmorgen heb ik nog wat foto’s gemaakt en de kittens gewogen. Het vrouwtje was bij geboorte 94 gram en nu zo’n 105 gram, het mannetje had ik vanmorgen voor het eerst gewogen en was al 133 gram. Dus dat zijn prima gewichtjes. Alleen nu dagelijks wegen en kijken hoe ze het blijven doen. Zoals het er nu uitziet hou ik het vrouwtje voor mijzelf en op het mannetje zit een optie. Dus voor de overige liefhebbers heb ik wellicht een kitten medio oktober dit jaar.
Op 15 april 2006 begon Squirrel met heel veel aandacht vragen. Overal waar ik ging liep ze met me mee. Ik voelde dat het niet lang zou duren of ze zou bevallen. Om 20:00 uur s’ avonds was kitten 1 (vrouwtje met kort staartje) geboren. Omstreeks 22:00 uur s’ avonds kreeg ze opnieuw weeën. Maar om 23:30 uur was er nog geen kitten. Aangezien ik een echo had laten maken, wist ik dat ze nog een kitten moest krijgen. Ook voelde ik het kitten zitten en bewegen. Dus ‘s nachts naar de dierenarts. Dierenambulance gebeld (aangezien ik geen auto heb). We gingen naar de dienstdoende arts in het Laakkwartier. Zij had gevoeld van binnen en haar wee opwekkers gegeven. Moederpoes en kitten 1 weer mee naar huis en ik ben naast haar gaan liggen om haar in de gaten te houden. Maar om 05:45 uur nog geen kitten. Opnieuw de weekendlijn gebeld en toen kreeg ik dierenarts Auwerda aan de lijn. Ik had haar uit haar slaap gehaald. Wat vervelend is, maar nood breekt wet. Afijn ik had met haar afgesproken dat ik haar om 10:00 uur nog een keer zou bellen. Om 10:00 uur heb ik haar gebeld en ik kon direct langskomen. Opnieuw de dierenambulance gebeld en op naar de dierenarts. De dierenarts had haar onderzocht en gelijk 2 röntgenfoto’s gemaakt. Toen was het duidelijk. Een dwarsligging. Zie foto. Ik had Squirrel (met haar kitten) achtergelaten voor een keizersnede. Om 16:30 uur kon ik haar ophalen. Alles was prima verlopen. Hennie is met mij meegegaan. Opnieuw dank aan Hennie die mij, als ze kan, altijd bijstaat! De dierenarts had kitten 2 gelukkig kunnen redden (een katertje met ook een kort staartje). Wat was ik blij! Met dank aan haar en haar assistente. Een mooie hechting (naar binnen gehecht dus een kapje is niet nodig) en een gezond kitten erbij. Mams en kittens mee naar huis. Eindelijk! Mams at al snel weer en nam haar moeder taak gelijk weer op zich. Weet dat ook ik eindelijk mijn nachtrust kon inhalen. Want ik was dus een hele nacht in rep en roer geweest. Ja ook ik heb heerlijk geslapen. Vanmorgen heb ik nog wat foto’s gemaakt en de kittens gewogen. Het vrouwtje was bij geboorte 94 gram en nu zo’n 105 gram, het mannetje had ik vanmorgen voor het eerst gewogen en was al 133 gram. Dus dat zijn prima gewichtjes. Alleen nu dagelijks wegen en kijken hoe ze het blijven doen. Zoals het er nu uitziet hou ik het vrouwtje voor mijzelf en op het mannetje zit een optie. Dus voor de overige liefhebbers heb ik wellicht een kitten medio oktober dit jaar.
25 maart 2006
Hierbij een foto van Timy. Met dank aan Jinx! Hij is nu een half jaar en weegt inmiddels al zo’n 3 kg. Is het geen schatje?! Zo zullen naar verwachting de toekomstige kittens van Brutus en Squirrel eruit gaan zien. Want Timmy is ook een kind van hun.
Hierbij een foto van Timy. Met dank aan Jinx! Hij is nu een half jaar en weegt inmiddels al zo’n 3 kg. Is het geen schatje?! Zo zullen naar verwachting de toekomstige kittens van Brutus en Squirrel eruit gaan zien. Want Timmy is ook een kind van hun.
18 maart 2006
Vandaag zijn Hennie en ik naar Oostzaan geweest. Hier hebben we een bezoekje gebracht aan Thijs en Jolanda de eigenaren van Yindee (voorheen kitten 2). Het was heel gezellig. Wat wonen ze mooi daar. Een prachtig groot huis in een mooie omgeving. Wat heeft Yindee geboft met haar lieve verzorgers, haar mooie paleisje en nog drie kattenvriendjes (twee katers (Ragdols) en één schildpad poes). En ze kan met name heel goed overweg met Spike (Ragdol zie foto). Yindee is toch een beetje veranderd. In het begin dacht ik dat ze groene ogen zou krijgen, maar de kleur ogen is net als bij Miep en Charlie toch meer hazel net als pappa (Major). Haar vachtje is kort, maar zijdezacht. De vacht is wat dat betreft uniek. Ook de kleur is prachtig. Maar qua karakter zijn ze zo’n beetje alle drie gelijk. Heel sociaal, mensgericht, voor niemand bang, super speels, kunnen heel goed springen (zie foto) ze aporteert haar vangst en gaan goed met andere katten overweg. Nogmaals bedankt voor deze gezellige dag, Thijs en Jolanda!
Verder zie je nog twee foto’s van Brutus. Het gaat steeds beter met Brutus. We hebben onze strategie een beetje aangepast. Tegenwoordig staat zijn deur open als wij thuis zijn. Hij durft af en toe al een stapje in de woonkamer te zetten. Niet dat onze andere katten dit zo leuk vinden, maar we hebben stille hoop dat met de tijd ze allemaal wel aan elkaar wennen en de rangorde vanzelf bepaald wordt. Knuffelen is hij in ieder geval dol op. Maar voor vreemden is hij nog een beetje bang. Maar het verschil is natuurlijk dat ik zo’n vijf keer per dag bij hem kom zitten en hem uitgebreid knuffel. Wennen heeft tijd nodig en bij Brutus een heleboel tijd. Het is een uitdaging waarbij ik niet opgeef. Hij is zo lief en helaas te weinig dingen gewend. Elk geluidje wat hij nog niet kent, is schrikken voor hem. Maar met de tijd zullen alle geluidjes bekend zijn. Verder is Squirrel heerlijk zwanger. Nu ze zwanger is, vindt ze onze aandacht des te fijner. Ze is een grote knuffel met veel babbels. Het gekke is dat ze op zich niets van Brutus wil weten nu ze zwanger is. Wat op zich logisch is. Maar ze wil wel steeds bij hem op de kamer slapen. Ik denk dat ze de woonkamer te druk vindt om straks haar nestje te krijgen. Maar wat ze nog niet weet is dat er aan haar kamertje wordt gewerkt. En dan kan ze in alle rust voor haar kittens zorgen.
Nou hierbij de foto’s. Van Yindee en van Brutus.
Vandaag zijn Hennie en ik naar Oostzaan geweest. Hier hebben we een bezoekje gebracht aan Thijs en Jolanda de eigenaren van Yindee (voorheen kitten 2). Het was heel gezellig. Wat wonen ze mooi daar. Een prachtig groot huis in een mooie omgeving. Wat heeft Yindee geboft met haar lieve verzorgers, haar mooie paleisje en nog drie kattenvriendjes (twee katers (Ragdols) en één schildpad poes). En ze kan met name heel goed overweg met Spike (Ragdol zie foto). Yindee is toch een beetje veranderd. In het begin dacht ik dat ze groene ogen zou krijgen, maar de kleur ogen is net als bij Miep en Charlie toch meer hazel net als pappa (Major). Haar vachtje is kort, maar zijdezacht. De vacht is wat dat betreft uniek. Ook de kleur is prachtig. Maar qua karakter zijn ze zo’n beetje alle drie gelijk. Heel sociaal, mensgericht, voor niemand bang, super speels, kunnen heel goed springen (zie foto) ze aporteert haar vangst en gaan goed met andere katten overweg. Nogmaals bedankt voor deze gezellige dag, Thijs en Jolanda!
Verder zie je nog twee foto’s van Brutus. Het gaat steeds beter met Brutus. We hebben onze strategie een beetje aangepast. Tegenwoordig staat zijn deur open als wij thuis zijn. Hij durft af en toe al een stapje in de woonkamer te zetten. Niet dat onze andere katten dit zo leuk vinden, maar we hebben stille hoop dat met de tijd ze allemaal wel aan elkaar wennen en de rangorde vanzelf bepaald wordt. Knuffelen is hij in ieder geval dol op. Maar voor vreemden is hij nog een beetje bang. Maar het verschil is natuurlijk dat ik zo’n vijf keer per dag bij hem kom zitten en hem uitgebreid knuffel. Wennen heeft tijd nodig en bij Brutus een heleboel tijd. Het is een uitdaging waarbij ik niet opgeef. Hij is zo lief en helaas te weinig dingen gewend. Elk geluidje wat hij nog niet kent, is schrikken voor hem. Maar met de tijd zullen alle geluidjes bekend zijn. Verder is Squirrel heerlijk zwanger. Nu ze zwanger is, vindt ze onze aandacht des te fijner. Ze is een grote knuffel met veel babbels. Het gekke is dat ze op zich niets van Brutus wil weten nu ze zwanger is. Wat op zich logisch is. Maar ze wil wel steeds bij hem op de kamer slapen. Ik denk dat ze de woonkamer te druk vindt om straks haar nestje te krijgen. Maar wat ze nog niet weet is dat er aan haar kamertje wordt gewerkt. En dan kan ze in alle rust voor haar kittens zorgen.
Nou hierbij de foto’s. Van Yindee en van Brutus.
16 maart 2006
Afgelopen dinsdag is Marty bij mij op bezoek geweest. Marty is de moeder van Martijn wie Miep heeft gekocht (voorheen kitten 3). Het was erg gezellig. Met Miep gaat het prima. Ze is een echt boefje vol energie en zo voorspelbaar. Ze springt op je schouder en valt je voeten aan als ze de kans krijgt. Ze ligt graag bij je op bed en het liefst onder je dekens. Verder volgt ze je overal en ze heeft de nodige babbels. Hierbij een paar foto’s met dank aan Marty en Martijn.
Afgelopen dinsdag is Marty bij mij op bezoek geweest. Marty is de moeder van Martijn wie Miep heeft gekocht (voorheen kitten 3). Het was erg gezellig. Met Miep gaat het prima. Ze is een echt boefje vol energie en zo voorspelbaar. Ze springt op je schouder en valt je voeten aan als ze de kans krijgt. Ze ligt graag bij je op bed en het liefst onder je dekens. Verder volgt ze je overal en ze heeft de nodige babbels. Hierbij een paar foto’s met dank aan Marty en Martijn.
8 maart 2006
Vandaag heb ik een echo laten maken van Squirrel haar buikje. Ze draagt 2 kittens. Het is niet veel, maar we zijn er heel blij mee. Alleen zal ik sommige geïnteresseerden even moeten laten wachten tot een volgend nestje. Bijgaand een foto. Al is deze niet helemaal goed gelukt. Het rode lijntje is de navelstreng. Maar nogmaals ik ben in de zevende hemel. Het is zo leuk om voor kittens te mogen zorgen.
Vandaag heb ik een echo laten maken van Squirrel haar buikje. Ze draagt 2 kittens. Het is niet veel, maar we zijn er heel blij mee. Alleen zal ik sommige geïnteresseerden even moeten laten wachten tot een volgend nestje. Bijgaand een foto. Al is deze niet helemaal goed gelukt. Het rode lijntje is de navelstreng. Maar nogmaals ik ben in de zevende hemel. Het is zo leuk om voor kittens te mogen zorgen.
7 maart 2006
Hierbij een paar nieuwe foto’s van Charlie (voorheen kitten 1) gemaakt op 4 maart. Met grote dank aan Karin en familie! Ja Charlie in de sneeuw aan een lijntje! En ze vind het zo leuk om buiten te mogen spelen en dat lijntje maakt haar niets uit. Ze gaat er gewoon lekker voor zitten totdat ze deze om hebben gedaan wetende dat ze daarna de tuin in mag. Ja ze is zo makkelijk daarin. Een echte pixiebob!
Hierbij een paar nieuwe foto’s van Charlie (voorheen kitten 1) gemaakt op 4 maart. Met grote dank aan Karin en familie! Ja Charlie in de sneeuw aan een lijntje! En ze vind het zo leuk om buiten te mogen spelen en dat lijntje maakt haar niets uit. Ze gaat er gewoon lekker voor zitten totdat ze deze om hebben gedaan wetende dat ze daarna de tuin in mag. Ja ze is zo makkelijk daarin. Een echte pixiebob!
1 maart 2006
Squirrel is zwanger! Ik dacht het al wel, maar wou toch een bevestiging. Twee van haar tepeltjes zijn al roze. En de overige zijn gewoon wat groter. Als ik uitga van de eerste dag van haar krolsheid op woensdag 8 februari, dan verwacht ze kittens omstreeks 12 april. Ik kijk er zo naar uit!
Squirrel is zwanger! Ik dacht het al wel, maar wou toch een bevestiging. Twee van haar tepeltjes zijn al roze. En de overige zijn gewoon wat groter. Als ik uitga van de eerste dag van haar krolsheid op woensdag 8 februari, dan verwacht ze kittens omstreeks 12 april. Ik kijk er zo naar uit!
17 februari 2006
Ja, ik durf nog niet met zekerheid te zeggen dat Squirrel zwanger is. Wel valt het me op dat ze heel veel eet. Na een week of drie kan ik hopelijk wat meer zeggen. Want als een poes zwanger is dan kan je dit zien aan haar tepeltjes. Deze worden dan wat groter en rozer van kleur. Als dit straks duidelijk te zien is, dan laat ik ook een echo maken om te kijken om hoeveel kittens het gaat. Dan weet je op de dag van de bevalling wanneer ze klaar is met bevallen zeg maar. Verder gaat het met Brutus heel goed. Hij vindt knuffelen heerlijk. Hij geeft me zelfs kopjes! Alleen met de andere katten in contact komen, lukt helaas niet. Wellicht lukt dit als hij op een gegeven moment geholpen is. Maar voor nu zal ik hem de nodige aandacht geven opdat hij zich niet zo alleen voelt. Ja dit apart zetten van een kat vindt ik echt verschrikkelijk. Maar voor nu heb ik geen betere oplossing. Tips zijn welkom!
Ja, ik durf nog niet met zekerheid te zeggen dat Squirrel zwanger is. Wel valt het me op dat ze heel veel eet. Na een week of drie kan ik hopelijk wat meer zeggen. Want als een poes zwanger is dan kan je dit zien aan haar tepeltjes. Deze worden dan wat groter en rozer van kleur. Als dit straks duidelijk te zien is, dan laat ik ook een echo maken om te kijken om hoeveel kittens het gaat. Dan weet je op de dag van de bevalling wanneer ze klaar is met bevallen zeg maar. Verder gaat het met Brutus heel goed. Hij vindt knuffelen heerlijk. Hij geeft me zelfs kopjes! Alleen met de andere katten in contact komen, lukt helaas niet. Wellicht lukt dit als hij op een gegeven moment geholpen is. Maar voor nu zal ik hem de nodige aandacht geven opdat hij zich niet zo alleen voelt. Ja dit apart zetten van een kat vindt ik echt verschrikkelijk. Maar voor nu heb ik geen betere oplossing. Tips zijn welkom!
13 februari 2006
Goed nieuws voor Brutus en mij. Na een week van stress en angst laat Brutus zich eindelijk door mij knuffelen. Dit is sneller gegaan dan ik had durven hopen. Hij was zo verschrikkelijk bang. Niet dat hij dat nu niet meer is, maar in ieder geval niet meer voor mij. Zo zie je maar. Veel liefde en geduld doen wonderen. Hij heeft zelfs voor het eerst gegeten en gedronken waar ik bij was. Ik had hem dat nog geen één keer zien doen. Vandaar dat ik hem de eerste dagen voerde. Ook weeg ik hem nog steeds iedere dag voor de zekerheid. Maar geen gewichtsverlies. Ik ben zo trots op mijn mooie, lieve Brutus! Maar ik ben natuurlijk nog niet klaar. Want als je nu ineens niet meer volop aandacht aan hem schenkt (zo’n 30 keer per dag), kan zijn angst zo weer terugkeren. Dus we gaan nog een tijdje door met deze knuffeltherapie. En daarna krijgt hij ook nog gewoon zijn dagelijks portie aandacht hoor. Alleen niet zoveel als nu. Het is jammer dat hij nog niet uit zijn kamer durft. Want anders had hij best los mogen lopen van mij. Lekker gezellig bij ons in de woonkamer. Maar hij is niet anders gewend dan in een aparte kamer te zitten. Dus ik weet niet of dit nog gaat lukken. Soms waagt hij een sprintje, maar keert dan weer heel snel terug naar zijn eigen vertrouwde omgeving. Maar wie weet. Het is pas een week hè!
Goed nieuws voor Brutus en mij. Na een week van stress en angst laat Brutus zich eindelijk door mij knuffelen. Dit is sneller gegaan dan ik had durven hopen. Hij was zo verschrikkelijk bang. Niet dat hij dat nu niet meer is, maar in ieder geval niet meer voor mij. Zo zie je maar. Veel liefde en geduld doen wonderen. Hij heeft zelfs voor het eerst gegeten en gedronken waar ik bij was. Ik had hem dat nog geen één keer zien doen. Vandaar dat ik hem de eerste dagen voerde. Ook weeg ik hem nog steeds iedere dag voor de zekerheid. Maar geen gewichtsverlies. Ik ben zo trots op mijn mooie, lieve Brutus! Maar ik ben natuurlijk nog niet klaar. Want als je nu ineens niet meer volop aandacht aan hem schenkt (zo’n 30 keer per dag), kan zijn angst zo weer terugkeren. Dus we gaan nog een tijdje door met deze knuffeltherapie. En daarna krijgt hij ook nog gewoon zijn dagelijks portie aandacht hoor. Alleen niet zoveel als nu. Het is jammer dat hij nog niet uit zijn kamer durft. Want anders had hij best los mogen lopen van mij. Lekker gezellig bij ons in de woonkamer. Maar hij is niet anders gewend dan in een aparte kamer te zitten. Dus ik weet niet of dit nog gaat lukken. Soms waagt hij een sprintje, maar keert dan weer heel snel terug naar zijn eigen vertrouwde omgeving. Maar wie weet. Het is pas een week hè!
8 februari 2006
Squirrel was vandaag krols en heeft de ‘nacht’ met Brutus doorgebracht. En mocht ze zwanger zijn dan verwacht ze kittens medio april 2006!
Squirrel was vandaag krols en heeft de ‘nacht’ met Brutus doorgebracht. En mocht ze zwanger zijn dan verwacht ze kittens medio april 2006!
5 februari 2006
Hierbij nog een paar foto’s. Squirrel is nu al de ‘baas’ in huis. Alleen Brutus is heel bang. We zullen nog veel liefde in hem moeten steken. Ook zal hij, zoals ik het nu zie, nimmer vreemde mensen accepteren. Dus Brutus zullen we voor nu niet lastig vallen met bezichtigingen. Voor nu dus alleen Gerrit en ik. We willen hem niet banger maken dan hij nu al is. Hij is erg getraumatiseerd van zijn lange reis en van de verhuizing op zich. Ook heeft hij altijd alleen gezeten zonder andere katten in een aparte kamer. Dus ik denk dat hij ook heel bang is voor onze andere katten. Niet dat zij in zijn kamer komen, maar ze liggen wel af en toe voor de deur. Ja ze zijn nieuwsgierig en dat kunnen we ze niet kwalijk nemen. Dus met Brutus moeten we echt rekening houden. Hij wil ook nog niet eten. Dus vandaag ben ik begonnen met dwangvoederen. Gelukkig gaat dit heel makkelijk. Want de andere kant is dat Brutus wel alles toelaat. Behalve hem proberen te pakken/op te pakken. Wie weet wat we over een tijdje bereiken met hem. Maar dit is voor nu de situatie. En het is echt sneu voor hem.
Hierbij nog een paar foto’s. Squirrel is nu al de ‘baas’ in huis. Alleen Brutus is heel bang. We zullen nog veel liefde in hem moeten steken. Ook zal hij, zoals ik het nu zie, nimmer vreemde mensen accepteren. Dus Brutus zullen we voor nu niet lastig vallen met bezichtigingen. Voor nu dus alleen Gerrit en ik. We willen hem niet banger maken dan hij nu al is. Hij is erg getraumatiseerd van zijn lange reis en van de verhuizing op zich. Ook heeft hij altijd alleen gezeten zonder andere katten in een aparte kamer. Dus ik denk dat hij ook heel bang is voor onze andere katten. Niet dat zij in zijn kamer komen, maar ze liggen wel af en toe voor de deur. Ja ze zijn nieuwsgierig en dat kunnen we ze niet kwalijk nemen. Dus met Brutus moeten we echt rekening houden. Hij wil ook nog niet eten. Dus vandaag ben ik begonnen met dwangvoederen. Gelukkig gaat dit heel makkelijk. Want de andere kant is dat Brutus wel alles toelaat. Behalve hem proberen te pakken/op te pakken. Wie weet wat we over een tijdje bereiken met hem. Maar dit is voor nu de situatie. En het is echt sneu voor hem.
4 februari 2006
Brutus en Squirrel zijn in Holland! Vrijdag 3 februari zijn we om 06.00 uur opgestaan. Alles voorbereiden en om 07.00 zijn we met Hennie met de auto naar Schiphol gereden. HENNIE, NOGMAALS ONZE GROTE DANK!! Ongeveer 07.45 uur kwamen we aan bij het Dierenhotel op Schiphol. Daar moesten we tot een uur of 09.00 wachten voordat we de papieren hadden. Met deze papieren moesten we naar de douane naast het Dierenhotel. Daar berekenen ze wat je aan belasting (BTW) moet betalen. Hier hebben we ook ongeveer drie kwartier op moeten wachten. Met dit papiertje ga je naar Schiphol naar incheckbalie 2 deur 16. Daar kan je dan het bedrag betalen en krijg je een bewijs van betaling mee. Met dit papiertje ga je dan weer naar de douane naast het Dierenhotel op Schiphol. Dan krijg je je bewijs en je papieren weer mee en kan je deze overhandigen aan het Dierenhotel. Daarna krijg je de katten mee. 12.00 uur waren we klaar. Daarna van Amsterdam-Schiphol naar Den Haag naar de dierenarts voor een checkup. Squirrel was in goeie conditie, maar Brutus was een beetje uitgedroogd. Dus hij kreeg een infuus. Ook wat oogdruppels. Want hij had een beetje rode ogen en wat afscheiding in zijn ooghoekjes. Maar dit is te wijten aan de stress. Je moet weten dat ze al vanaf woensdag onderweg waren. Woensdag ochtend zijn ze van Iowa naar Chicago gevlogen. Daar hebben ze overnacht en donderdag zijn ze op het vliegtuig gezet van Chicago naar Amsterdam. Omstreeks 07.00 uur zijn op Schiphol geland. Dus dat is een hele lange en stressvolle reis voor ze geweest.
Omstreeks 13.00 uur gingen we naar huis. Rond 13.30 waren we in Voorburg. We hadden Squirrel en Brutus apart gezet in een kamer. Maar Squirrel was zo enthousiast dat we haar al snel in de groep hadden geplaatst. En dit gaat bewonderingswaardig goed. Als ze niet van een van de andere katten gediend is, dan geeft ze ze gewoon een mep. Brutus daarentegen is verschrikkelijk angstig. Dus we moeten nog heel veel tijd en energie in die lieverd steken. Voor nu verstopt hij zich alleen nog maar. Gerrit heeft de deksel van de kattenbak over zijn mandje gezet. Anders blijft hij in de kattenbak liggen. En dat is natuurlijk niet zo fris. Ook had hij nogal geplast in die kamer (op verschillende plaatsen). Dus stinken! Maar ook dit is al weer schoongemaakt. Deze kamer is hier op berekend. De kamer is goed schoon te houden alleen duurt het wel even voordat de geur weg is. En dan maar hopen dat hij dit niet constant doet.
Ja we zijn heel blij met onze nieuwe aanwinsten. Ik wil Jinx dan ook bedanken voor alles wat ze voor mij gedaan heeft en voor het vertrouwen in mij. Want het is niet makkelijk om je katten te herplaatsen in een land waar je ze nimmer meer kan bezoeken. Niet dat ze niet welkom is, maar het ligt niet naast de deur. Ook heeft zij mij heel goed voorbereid op alles wat ik kon verwachten van Squirrel en Brutus en hoe ik ze het beste kan benaderen. Nogmaals mijn dank, Jinx! En ik beloof dat ik goed voor ze zal zorgen. En met Brutus zal het met veel geduld en liefde ook allemaal goed komen. Hierbij alvast een paar foto´s.
Brutus en Squirrel zijn in Holland! Vrijdag 3 februari zijn we om 06.00 uur opgestaan. Alles voorbereiden en om 07.00 zijn we met Hennie met de auto naar Schiphol gereden. HENNIE, NOGMAALS ONZE GROTE DANK!! Ongeveer 07.45 uur kwamen we aan bij het Dierenhotel op Schiphol. Daar moesten we tot een uur of 09.00 wachten voordat we de papieren hadden. Met deze papieren moesten we naar de douane naast het Dierenhotel. Daar berekenen ze wat je aan belasting (BTW) moet betalen. Hier hebben we ook ongeveer drie kwartier op moeten wachten. Met dit papiertje ga je naar Schiphol naar incheckbalie 2 deur 16. Daar kan je dan het bedrag betalen en krijg je een bewijs van betaling mee. Met dit papiertje ga je dan weer naar de douane naast het Dierenhotel op Schiphol. Dan krijg je je bewijs en je papieren weer mee en kan je deze overhandigen aan het Dierenhotel. Daarna krijg je de katten mee. 12.00 uur waren we klaar. Daarna van Amsterdam-Schiphol naar Den Haag naar de dierenarts voor een checkup. Squirrel was in goeie conditie, maar Brutus was een beetje uitgedroogd. Dus hij kreeg een infuus. Ook wat oogdruppels. Want hij had een beetje rode ogen en wat afscheiding in zijn ooghoekjes. Maar dit is te wijten aan de stress. Je moet weten dat ze al vanaf woensdag onderweg waren. Woensdag ochtend zijn ze van Iowa naar Chicago gevlogen. Daar hebben ze overnacht en donderdag zijn ze op het vliegtuig gezet van Chicago naar Amsterdam. Omstreeks 07.00 uur zijn op Schiphol geland. Dus dat is een hele lange en stressvolle reis voor ze geweest.
Omstreeks 13.00 uur gingen we naar huis. Rond 13.30 waren we in Voorburg. We hadden Squirrel en Brutus apart gezet in een kamer. Maar Squirrel was zo enthousiast dat we haar al snel in de groep hadden geplaatst. En dit gaat bewonderingswaardig goed. Als ze niet van een van de andere katten gediend is, dan geeft ze ze gewoon een mep. Brutus daarentegen is verschrikkelijk angstig. Dus we moeten nog heel veel tijd en energie in die lieverd steken. Voor nu verstopt hij zich alleen nog maar. Gerrit heeft de deksel van de kattenbak over zijn mandje gezet. Anders blijft hij in de kattenbak liggen. En dat is natuurlijk niet zo fris. Ook had hij nogal geplast in die kamer (op verschillende plaatsen). Dus stinken! Maar ook dit is al weer schoongemaakt. Deze kamer is hier op berekend. De kamer is goed schoon te houden alleen duurt het wel even voordat de geur weg is. En dan maar hopen dat hij dit niet constant doet.
Ja we zijn heel blij met onze nieuwe aanwinsten. Ik wil Jinx dan ook bedanken voor alles wat ze voor mij gedaan heeft en voor het vertrouwen in mij. Want het is niet makkelijk om je katten te herplaatsen in een land waar je ze nimmer meer kan bezoeken. Niet dat ze niet welkom is, maar het ligt niet naast de deur. Ook heeft zij mij heel goed voorbereid op alles wat ik kon verwachten van Squirrel en Brutus en hoe ik ze het beste kan benaderen. Nogmaals mijn dank, Jinx! En ik beloof dat ik goed voor ze zal zorgen. En met Brutus zal het met veel geduld en liefde ook allemaal goed komen. Hierbij alvast een paar foto´s.
29 januari 2006
Vandaag zijn Hennie (vriendin) en ik bij Charlie op bezoek geweest in Nieuwegein. We konden het adres niet zo snel vinden, maar Karin is ons te hulp geschoten. Zij heeft ons begeleid naar hun huis. De hele familie was thuis. Het is zo’n leuk gezin. Allemaal heel vriendelijk en gezellig in de omgang. Even ter herinnering. Charlie woont in huis bij vader, moeder en vier zonen. Verder heeft ze het rijk voor haar alleen. Geen concurrentie van andere dieren. En ze heeft het getroffen hoor. Iedereen in het gezin is dol op haar. En ze krijgt dan ook dagelijks haar portie aandacht in overvloed. Ze woont daarnaast ook nog eens in een prachtig huis. Lijkt bijna een sprookje. Je gunt je kittens het beste. En als ze het dan zo goed hebben, dan is dat zo’n geruststelling. Dat maakt afscheid nemen zoveel makkelijker. Weet dat Charlie mij inmiddels al niet meer herkende. En dat is goed. Ik wil haar adoptie ouders dan ook via deze weg bedanken voor hun goeie zorgen. Charlie zag er tip top uit. Ze is lekker gegroeid. Mooi stevig gebouwd en ze is in topvorm. Ze lijkt qua uiterlijk zowel op Money als op Major. De vacht en bouw van Major en het gezicht van Money en toch weer de kleur ogen van Major. Zo grappig. Hierbij een paar foto’s van Charlie. Is ze niet prachtig?
Vandaag zijn Hennie (vriendin) en ik bij Charlie op bezoek geweest in Nieuwegein. We konden het adres niet zo snel vinden, maar Karin is ons te hulp geschoten. Zij heeft ons begeleid naar hun huis. De hele familie was thuis. Het is zo’n leuk gezin. Allemaal heel vriendelijk en gezellig in de omgang. Even ter herinnering. Charlie woont in huis bij vader, moeder en vier zonen. Verder heeft ze het rijk voor haar alleen. Geen concurrentie van andere dieren. En ze heeft het getroffen hoor. Iedereen in het gezin is dol op haar. En ze krijgt dan ook dagelijks haar portie aandacht in overvloed. Ze woont daarnaast ook nog eens in een prachtig huis. Lijkt bijna een sprookje. Je gunt je kittens het beste. En als ze het dan zo goed hebben, dan is dat zo’n geruststelling. Dat maakt afscheid nemen zoveel makkelijker. Weet dat Charlie mij inmiddels al niet meer herkende. En dat is goed. Ik wil haar adoptie ouders dan ook via deze weg bedanken voor hun goeie zorgen. Charlie zag er tip top uit. Ze is lekker gegroeid. Mooi stevig gebouwd en ze is in topvorm. Ze lijkt qua uiterlijk zowel op Money als op Major. De vacht en bouw van Major en het gezicht van Money en toch weer de kleur ogen van Major. Zo grappig. Hierbij een paar foto’s van Charlie. Is ze niet prachtig?
14 januari 2006
Gerrit heeft Major nog eens mee genomen naar buiten om een paar grappige foto’s van Major te maken. Zoals je ziet leeft Major zich helemaal uit. Een echte comediant!
Gerrit heeft Major nog eens mee genomen naar buiten om een paar grappige foto’s van Major te maken. Zoals je ziet leeft Major zich helemaal uit. Een echte comediant!
6 januari 2006
Hierbij een paar nieuwe foto’s van Major. Ik denk dat hij ook niet kan wachten totdat er weer een vrouwtje bij komt. Hij is echt zo’n knuffel. Gerrit heeft hem even naar buiten genomen op het dakterras. Major vindt het zo heerlijk om een fris neusje te halen en de vogels te bekijken. En fris was het hoor! Hooguit een graad of 1! Maar daar kunnen katten wel tegen. Op het moment van schrijven ligt hij op mijn schoot. Hij kan haast niet zonder de aandacht van ons mensen. Ja, ik ben dol op hem. En ook hij is zo mooi! Ja, Major ook jij moet nog een maandje wachten en dan komen Squirrel en Brutus om jou te vergezellen. Ik hoop dat zij allen vriendjes worden. Maar dat ligt wat moeilijk he. Twee ongecastreerde katers kan ook oorlog in de tent geven. En vrouwtjes houden vaak niet van ongecastreerde mannetjes tenzij ze krols zijn. Dus dit wordt nog een opgave, maar ik ga ervoor.
Hierbij een paar nieuwe foto’s van Major. Ik denk dat hij ook niet kan wachten totdat er weer een vrouwtje bij komt. Hij is echt zo’n knuffel. Gerrit heeft hem even naar buiten genomen op het dakterras. Major vindt het zo heerlijk om een fris neusje te halen en de vogels te bekijken. En fris was het hoor! Hooguit een graad of 1! Maar daar kunnen katten wel tegen. Op het moment van schrijven ligt hij op mijn schoot. Hij kan haast niet zonder de aandacht van ons mensen. Ja, ik ben dol op hem. En ook hij is zo mooi! Ja, Major ook jij moet nog een maandje wachten en dan komen Squirrel en Brutus om jou te vergezellen. Ik hoop dat zij allen vriendjes worden. Maar dat ligt wat moeilijk he. Twee ongecastreerde katers kan ook oorlog in de tent geven. En vrouwtjes houden vaak niet van ongecastreerde mannetjes tenzij ze krols zijn. Dus dit wordt nog een opgave, maar ik ga ervoor.
