9 februari 2008
Gisteren zijn Hennie en ik op bezoek geweest bij de familie Oosterloo in Almere. Zij hebben destijds Ashkii gekocht. Wat is Ashkii gegroeid zeg! Hij is nog geen 1 jaar en weegt al 5,5 kg! En hij is superlief. Niet bang voor vreemden. Hij heeft zelfs heerlijk op schoot gelegen en liet zich volop knuffelen. Ook hun andere katten zijn prachtig en lief. Kan niet anders zeggen. Maar ze zorgen dan ook super goed voor ze en wat wonen ze mooi! Een groot huis aan het water. Het was erg gezellig en zo leuk om Ashkii nog een keer terug te zien. Hierbij een paar foto's van ons bezoek. Nogmaals dank voor de gastvrijheid Gerard en Caroline!
Gisteren zijn Hennie en ik op bezoek geweest bij de familie Oosterloo in Almere. Zij hebben destijds Ashkii gekocht. Wat is Ashkii gegroeid zeg! Hij is nog geen 1 jaar en weegt al 5,5 kg! En hij is superlief. Niet bang voor vreemden. Hij heeft zelfs heerlijk op schoot gelegen en liet zich volop knuffelen. Ook hun andere katten zijn prachtig en lief. Kan niet anders zeggen. Maar ze zorgen dan ook super goed voor ze en wat wonen ze mooi! Een groot huis aan het water. Het was erg gezellig en zo leuk om Ashkii nog een keer terug te zien. Hierbij een paar foto's van ons bezoek. Nogmaals dank voor de gastvrijheid Gerard en Caroline!
3 februari 2008
Peter is gisteren op bezoek geweest bij Kiki. Het was gezellig. En hij heeft veel met Kiki gespeeld. Ja kittens zijn dol op spelen en pixie-bobs blijven dit nog geruime tijd doen.
Vandaag heb ik weer wat nieuwe foto’s ontvangen. Dit keer van Zoë en Jinxie. Zij zijn samen bij de familie Cabout gaan wonen. En wat hebben ze het naar hun zin met zijn tweeën. Lekker spelen met elkaar, bij elkaar slapen en daarnaast krijgen ze volop aandacht. Ze boffen maar. Ook nog een paar mooie foto’s van Chaplin gehad waarvan ik er eentje heb geplaatst bij de referentie die Viv voor mij heeft geschreven.
Peter is gisteren op bezoek geweest bij Kiki. Het was gezellig. En hij heeft veel met Kiki gespeeld. Ja kittens zijn dol op spelen en pixie-bobs blijven dit nog geruime tijd doen.
Vandaag heb ik weer wat nieuwe foto’s ontvangen. Dit keer van Zoë en Jinxie. Zij zijn samen bij de familie Cabout gaan wonen. En wat hebben ze het naar hun zin met zijn tweeën. Lekker spelen met elkaar, bij elkaar slapen en daarnaast krijgen ze volop aandacht. Ze boffen maar. Ook nog een paar mooie foto’s van Chaplin gehad waarvan ik er eentje heb geplaatst bij de referentie die Viv voor mij heeft geschreven.
1 februari 2008
Het is al weer een week geleden dat Macho overleed. De tijd gaat snel en het leven gaat gewoon verder alsof er niets gebeurd is. Neemt natuurlijk niet weg dat we hem nog steeds missen en hem dan ook nimmer zullen vergeten. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden en steun. Erica, jou wil ik apart nog even bedanken voor het prachtige lijstje met foto’s van Churchill en voor de foto’s die je per mail hebt gestuurd.
Ja zo heb je verdrietige momenten en zo weer blije. Want het is zo leuk te horen dat de kittens die inmiddels bij hun nieuwe baasjes zitten het zo goed doen! En ook jullie bedank ik voor de leuke foto’s en verhalen! Vivian, jij bedankt voor de referentie die je voor mij hebt geschreven. Ook dat doet een mens goed.
Kiki is nog een tijdje in ons midden. Ook van haar zal ik een nieuwe foto bijvoegen. Ze maakt het prima en ze is echt een knuffelkont. Ik hoop dan ook dat ze dit huis straks nog los kan laten. Want normaliter vertrekt een kitten toch rond de 13 weken. Maar morgen komt Peter haar weer een bezoekje brengen. En daar ben ik dan ook heel blij mee.
Verder hebben we eindelijk weer eens wat nieuwe foto's van Major gemaak. Hij is de laatste tijd zo gegroeid dat de oude foto's hem geen recht doen;).
Het is al weer een week geleden dat Macho overleed. De tijd gaat snel en het leven gaat gewoon verder alsof er niets gebeurd is. Neemt natuurlijk niet weg dat we hem nog steeds missen en hem dan ook nimmer zullen vergeten. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden en steun. Erica, jou wil ik apart nog even bedanken voor het prachtige lijstje met foto’s van Churchill en voor de foto’s die je per mail hebt gestuurd.
Ja zo heb je verdrietige momenten en zo weer blije. Want het is zo leuk te horen dat de kittens die inmiddels bij hun nieuwe baasjes zitten het zo goed doen! En ook jullie bedank ik voor de leuke foto’s en verhalen! Vivian, jij bedankt voor de referentie die je voor mij hebt geschreven. Ook dat doet een mens goed.
Kiki is nog een tijdje in ons midden. Ook van haar zal ik een nieuwe foto bijvoegen. Ze maakt het prima en ze is echt een knuffelkont. Ik hoop dan ook dat ze dit huis straks nog los kan laten. Want normaliter vertrekt een kitten toch rond de 13 weken. Maar morgen komt Peter haar weer een bezoekje brengen. En daar ben ik dan ook heel blij mee.
Verder hebben we eindelijk weer eens wat nieuwe foto's van Major gemaak. Hij is de laatste tijd zo gegroeid dat de oude foto's hem geen recht doen;).
24 januari 2008
Vandaag hebben we onze lieve Macho (Brits korthaar) helaas moeten laten inslapen. Hij leed aan PKD wat een nieraandoening is. Hij werd steeds magerder en beroerder. Hij kon nu zijn eten niet meer goed binnen houden en veel eetlust had hij sowieso niet meer. Macho is zes en een half jaar geworden. We missen hem heel erg. Morgen wordt hij gecremeerd. Macho en Misty waren onze eerste raskatten. We hebben hen tegelijk gekocht en hebben hun al vanaf tien weken oud. Macho is altijd de leider van onze groep geweest. Ook ontfermde hij zich over de kittens. Naast dat alle vrouwtjes dol op hem waren, was onze Magnum (Noorse boskat) dat ook. Het is dan ook een groot gemis. Wel zijn we natuurlijk blij dat we in een vroeg stadium hadden ontdekt dat hij aan PKD leed. Zo hebben we ons kunnen voorbereiden op deze dag. Maar het blijft moeilijk. Ook zijn we blij dat we zes mooie jaren met hem hebben gehad. Naast deze vervelende ziekte mankeerde hij nooit iets. Daarnaast was zijn karakter verschrikkelijk lief. Hierbij een eerdere foto van Macho samen met Maya en Neo toen ze nog inimini waren. Wat was hij dol op kittens.......Macho we missen je! We zullen je nooit vergeten!
Vandaag hebben we onze lieve Macho (Brits korthaar) helaas moeten laten inslapen. Hij leed aan PKD wat een nieraandoening is. Hij werd steeds magerder en beroerder. Hij kon nu zijn eten niet meer goed binnen houden en veel eetlust had hij sowieso niet meer. Macho is zes en een half jaar geworden. We missen hem heel erg. Morgen wordt hij gecremeerd. Macho en Misty waren onze eerste raskatten. We hebben hen tegelijk gekocht en hebben hun al vanaf tien weken oud. Macho is altijd de leider van onze groep geweest. Ook ontfermde hij zich over de kittens. Naast dat alle vrouwtjes dol op hem waren, was onze Magnum (Noorse boskat) dat ook. Het is dan ook een groot gemis. Wel zijn we natuurlijk blij dat we in een vroeg stadium hadden ontdekt dat hij aan PKD leed. Zo hebben we ons kunnen voorbereiden op deze dag. Maar het blijft moeilijk. Ook zijn we blij dat we zes mooie jaren met hem hebben gehad. Naast deze vervelende ziekte mankeerde hij nooit iets. Daarnaast was zijn karakter verschrikkelijk lief. Hierbij een eerdere foto van Macho samen met Maya en Neo toen ze nog inimini waren. Wat was hij dol op kittens.......Macho we missen je! We zullen je nooit vergeten!
20 januari 2008
Gisteren zijn Jixie, Katmandu, Storm en Zoë naar hun nieuwe eigenaren vertrokken. Het is echt wennen. De ene dag lopen er nog zes boefjes rond en nu nog maar twee. Maya heeft ook even moeten slikken. Ze heeft dan ook nog gezocht naar haar kittens. Maar vervolgens ging ze maar meespelen met Kiki en Chaplin. Ja die twee liggen nu lekker bij elkaar. Dus geen piramides van zes meer. Maar ik ben natuurlijk ook heel blij. Ze hebben allemaal goeie huisjes gevonden waar ze een leuk leven tegemoet zullen zien. Dus hierbij wil ik de mensen nogmaals danken voor alles! En ik vind het heel fijn dat ik een keer mag komen kijken hoe ze zich ontwikkelen.
Ik kan niet met zekerheid zeggen dat Millie zwanger is. Ik heb ‘het’ ze nog geen één keer echt zien doen. Maar alle drie de poezen zijn gelukkig niet meer krols. We werden er gek van! En als die dames aan het miauwen zijn, beginnen de katers ook gelijk. Ik ga in ieder geval de tepeltjes van Millie in de gaten houden. Mochten deze van kleur en grote veranderen, dan laat ik een echo maken.
Gisteren zijn Jixie, Katmandu, Storm en Zoë naar hun nieuwe eigenaren vertrokken. Het is echt wennen. De ene dag lopen er nog zes boefjes rond en nu nog maar twee. Maya heeft ook even moeten slikken. Ze heeft dan ook nog gezocht naar haar kittens. Maar vervolgens ging ze maar meespelen met Kiki en Chaplin. Ja die twee liggen nu lekker bij elkaar. Dus geen piramides van zes meer. Maar ik ben natuurlijk ook heel blij. Ze hebben allemaal goeie huisjes gevonden waar ze een leuk leven tegemoet zullen zien. Dus hierbij wil ik de mensen nogmaals danken voor alles! En ik vind het heel fijn dat ik een keer mag komen kijken hoe ze zich ontwikkelen.
Ik kan niet met zekerheid zeggen dat Millie zwanger is. Ik heb ‘het’ ze nog geen één keer echt zien doen. Maar alle drie de poezen zijn gelukkig niet meer krols. We werden er gek van! En als die dames aan het miauwen zijn, beginnen de katers ook gelijk. Ik ga in ieder geval de tepeltjes van Millie in de gaten houden. Mochten deze van kleur en grote veranderen, dan laat ik een echo maken.
12 januari 2008
De kittens zijn al weer bijna 12 weken. Gisteren hebben ze hun 2e vaccinatie voor katten- en niesziekte gekregen. De eerste keer vaccineren ze met een dood virus en de tweede keer met een levend virus. En ze hebben geen bijwerkingen gekregen. Ook zijn ze goed op gewicht en volledig gezond bevonden. Nu twijfelde ik daar niet aan. Want ze groeien goed en een energie dat ze hebben! Ik heb geen foto’s meer gemaakt. Vorige week waren de laatste foto’s. Volgend weekend zullen kitten 1 Jinxie, 3 Katmandu, 4 Storm en 5 Zoë het ouderlijk huis verlaten. Ik zal ze missen. De week daarop vertrekt kitten 6 Chaplin. Kitten 2 Kiki blijft nog wat langer bij ons totdat het huis van haar nieuwe baasje is opgeleverd. Op dit moment zit ik hier met drie krolse poezen. We worden er gek van. Millie mag van ons al bij Brutus. Zij is al zo vaak krols geweest. Maar Maya en Macy moeten nog een langere tijd wachten. Ik heb Millie vandaag bij Brutus gezet, maar er is nog niets gebeurd. Behalve een hoop avances over en weer. Wie weet.....We blijven het volgen..
De kittens zijn al weer bijna 12 weken. Gisteren hebben ze hun 2e vaccinatie voor katten- en niesziekte gekregen. De eerste keer vaccineren ze met een dood virus en de tweede keer met een levend virus. En ze hebben geen bijwerkingen gekregen. Ook zijn ze goed op gewicht en volledig gezond bevonden. Nu twijfelde ik daar niet aan. Want ze groeien goed en een energie dat ze hebben! Ik heb geen foto’s meer gemaakt. Vorige week waren de laatste foto’s. Volgend weekend zullen kitten 1 Jinxie, 3 Katmandu, 4 Storm en 5 Zoë het ouderlijk huis verlaten. Ik zal ze missen. De week daarop vertrekt kitten 6 Chaplin. Kitten 2 Kiki blijft nog wat langer bij ons totdat het huis van haar nieuwe baasje is opgeleverd. Op dit moment zit ik hier met drie krolse poezen. We worden er gek van. Millie mag van ons al bij Brutus. Zij is al zo vaak krols geweest. Maar Maya en Macy moeten nog een langere tijd wachten. Ik heb Millie vandaag bij Brutus gezet, maar er is nog niets gebeurd. Behalve een hoop avances over en weer. Wie weet.....We blijven het volgen..
5 januari 2008
De kittens zijn al weer bijna 11 weken. Wat gaat de tijd toch snel. Afgelopen donderdag zijn Viviane en Mike op bezoek geweest bij hun kleine Chaplin. De kittens kregen dan ook weer volop aandacht en ik ben weer eens verwend. Dit keer met heerlijke bonbons!!! Dank Viv en Mike! De kittens doen het echt heel goed. Ze groeien zo hard! Ik moet ze dan ook steeds meer eten voorzetten. De brokjes zijn steeds sneller op en vlees heb ik al verdubbeld. Ik ben echt blij dat ze allen zo goed eten. Kijk maar naar de foto. Verder heb ik helaas ook minder leuk nieuws. Macho gaat steeds sneller achteruit. Hij heeft PKD en dit begint nu echt zijn tol te eisen. Hij woog altijd rond de 6 a 6,5 kg en nu nog maar 3,7 kg....Ik heb zijn bloed weer laten controleren en zijn nierwaardes zijn helaas weer gestegen. Dus we moeten hem goed in de gaten houden en als hij zich niet meer goed genoeg voelt, dan zullen we de beslissing voor hem moeten nemen. Ja dit is echt de keerzijde van dieren hebben. We hebben Macho al vanaf dat hij 10 weken oud was en we houden dan ook zielsveel van hem.
De kittens zijn al weer bijna 11 weken. Wat gaat de tijd toch snel. Afgelopen donderdag zijn Viviane en Mike op bezoek geweest bij hun kleine Chaplin. De kittens kregen dan ook weer volop aandacht en ik ben weer eens verwend. Dit keer met heerlijke bonbons!!! Dank Viv en Mike! De kittens doen het echt heel goed. Ze groeien zo hard! Ik moet ze dan ook steeds meer eten voorzetten. De brokjes zijn steeds sneller op en vlees heb ik al verdubbeld. Ik ben echt blij dat ze allen zo goed eten. Kijk maar naar de foto. Verder heb ik helaas ook minder leuk nieuws. Macho gaat steeds sneller achteruit. Hij heeft PKD en dit begint nu echt zijn tol te eisen. Hij woog altijd rond de 6 a 6,5 kg en nu nog maar 3,7 kg....Ik heb zijn bloed weer laten controleren en zijn nierwaardes zijn helaas weer gestegen. Dus we moeten hem goed in de gaten houden en als hij zich niet meer goed genoeg voelt, dan zullen we de beslissing voor hem moeten nemen. Ja dit is echt de keerzijde van dieren hebben. We hebben Macho al vanaf dat hij 10 weken oud was en we houden dan ook zielsveel van hem.
1 januari 2008
Beste mensen! Wij wensen jullie een goed en gezond 2008 toe! Dat 2008 maar een goed jaar voor iedereen mag worden!
Groetjes,
Gerrit en Linda en een heleboel katten!
Beste mensen! Wij wensen jullie een goed en gezond 2008 toe! Dat 2008 maar een goed jaar voor iedereen mag worden!
Groetjes,
Gerrit en Linda en een heleboel katten!
28 december 2007
De kittens zijn al weer negen weken oud. Wat gaat de tijd toch snel. Voor ik het weet zal ik al weer afscheid moeten nemen. Ik zal ze missen de kleine monstertjes. Ja ik zeg monstertjes, want als je niet oppast springen ze vanuit de klimpaal met vier pootjes tegelijk (met nagels uit) op je rug! En dat deden ze van de week bij Gerrit. En ze vinden het ook leuk om je als klimpaal te gebruiken. Dan klimmen ze via je je benen omhoog. En ook dat is niet lekker. Gerrit ging op een gegeven moment toch maar een lange broek aan trekken. Want een korte broek is geen succes. Zelf loop ik zoveel mogelijk in mijn 'huispak'. Dat beperkt de schade zogezegd. Al hebben we de nageltjes geknipt, ze blijven scherp. En als je de kattenbak schept, dan slaan ze wat je geschept hebt zo weer uit je handen of ze springen er met zijn allen in. Ja het zijn kleine monstertjes en met zijn zessen staan ze sterk denken ze....Nou mooi niet! Ik ben de baas...Of toch niet???
Verder groeien ze goed. Hierbij weer een update voor de geïnteresseerden:
Kitten 1: 1011 gr (Jinxi)
Kitten 2: 1305 gr (Kiki)
Kitten 3: 1175 gr (Katmandu)
Kitten 4: 1278 gr (Storm)
Kitten 5: 1152 gr (Zoë)
Kitten 6: 1252 gr (Chaplin)
De kittens zijn al weer negen weken oud. Wat gaat de tijd toch snel. Voor ik het weet zal ik al weer afscheid moeten nemen. Ik zal ze missen de kleine monstertjes. Ja ik zeg monstertjes, want als je niet oppast springen ze vanuit de klimpaal met vier pootjes tegelijk (met nagels uit) op je rug! En dat deden ze van de week bij Gerrit. En ze vinden het ook leuk om je als klimpaal te gebruiken. Dan klimmen ze via je je benen omhoog. En ook dat is niet lekker. Gerrit ging op een gegeven moment toch maar een lange broek aan trekken. Want een korte broek is geen succes. Zelf loop ik zoveel mogelijk in mijn 'huispak'. Dat beperkt de schade zogezegd. Al hebben we de nageltjes geknipt, ze blijven scherp. En als je de kattenbak schept, dan slaan ze wat je geschept hebt zo weer uit je handen of ze springen er met zijn allen in. Ja het zijn kleine monstertjes en met zijn zessen staan ze sterk denken ze....Nou mooi niet! Ik ben de baas...Of toch niet???
Verder groeien ze goed. Hierbij weer een update voor de geïnteresseerden:
Kitten 1: 1011 gr (Jinxi)
Kitten 2: 1305 gr (Kiki)
Kitten 3: 1175 gr (Katmandu)
Kitten 4: 1278 gr (Storm)
Kitten 5: 1152 gr (Zoë)
Kitten 6: 1252 gr (Chaplin)
22 december 2007
Gisteren zijn de kittens gevaccineerd. Dit was hun eerste bezoekje aan de dierenarts en hun eerste ritje in de wagen. Ik moet zeggen dat ze zich goed hebben gehouden. Gelukkig niet de hele weg een klaagzang. Daar wordt een mens zo nerveus van. Ze zijn alle zes in goeie conditie en geen van hen gaf een kick toen ze hun prikje kregen. Storm (kitten 4) vond het allemaal wel interessant. Die liep de hele tijd over de onderzoekstafel. De anderen bleven liever in hun draagkooi. Ik hou niet meer hun gewichtenlijstje bij. Niet dat ik ze niet weeg, maar het lijstje wordt te groot voor mijn website. Ook weeg ik ze nu met kleine intervallen. Maar voor de geïnteresseerden hierbij de gewichten van gisterochtend (8 weken oud en vier dagen):
Kitten 1: 898 gr
Kitten 2: 1114 gr (Kiki)
Kitten 3: 992 gr (Katmandu)
Kitten 4: 1090 gr (Storm)
Kitten 5: 1035 gr
Kitten 6: 1070 gr (Chaplin)
Afgelopen donderdag is de familie Cabout (van kitten 1 en kitten 5) op bezoek geweest. Vader en zonen waren al een keer geweest, maar nu kwam ook moeders mee (zij was de vorige keer op vakantie met haar vader naar Afrika!). En ook zij vindt haar kleine viervoeters enig. En ik heb genoten van de mooie foto’s van Afrika. Wat een prachtige dieren heeft zij in het echt gezien en zo mooi weten vast te leggen op foto!
Ik heb nog regelmatig contact met Erica. Erica heeft destijds Churchill gekocht. Churchill is inmiddels al 5.6 kg!!! En hij is nog maar 7 1/2 maand oud! Dit is zo’n flinke jongen geworden. En dan te bedenken dat hij nog tot zijn vierde jaar zal groeien. Al moet ik er natuurlijk bij zeggen dat na het eerste jaar de groei heel langzaam gaat. Maar aangezien hij nu al zo flink is, heb ik wel grote verwachtingen van dit manneke. Ook heeft ze me weer leuke foto’s gestuurd. Churchill in kerstsferen. Alleen heeft hij de kerstboom al diverse keren beklommen en die kon nog vóór de kerst de deur uit. Nu hebben ze maar een paar kleine kunstbomen neergezet. Was gewoon niets meer over van de boom. Ja dat is een van de redenen dat ik dit jaar maar geen kerstboom heb neergezet. Ik heb zes van die kleine monstertjes lopen en Macy en Millie zijn natuurlijk ook nog piep en super speels. Dus ik vertrouw dat niet...
Tot slot nog wat foto’s van de kittens. Zien ze er niet lief uit?
Gisteren zijn de kittens gevaccineerd. Dit was hun eerste bezoekje aan de dierenarts en hun eerste ritje in de wagen. Ik moet zeggen dat ze zich goed hebben gehouden. Gelukkig niet de hele weg een klaagzang. Daar wordt een mens zo nerveus van. Ze zijn alle zes in goeie conditie en geen van hen gaf een kick toen ze hun prikje kregen. Storm (kitten 4) vond het allemaal wel interessant. Die liep de hele tijd over de onderzoekstafel. De anderen bleven liever in hun draagkooi. Ik hou niet meer hun gewichtenlijstje bij. Niet dat ik ze niet weeg, maar het lijstje wordt te groot voor mijn website. Ook weeg ik ze nu met kleine intervallen. Maar voor de geïnteresseerden hierbij de gewichten van gisterochtend (8 weken oud en vier dagen):
Kitten 1: 898 gr
Kitten 2: 1114 gr (Kiki)
Kitten 3: 992 gr (Katmandu)
Kitten 4: 1090 gr (Storm)
Kitten 5: 1035 gr
Kitten 6: 1070 gr (Chaplin)
Afgelopen donderdag is de familie Cabout (van kitten 1 en kitten 5) op bezoek geweest. Vader en zonen waren al een keer geweest, maar nu kwam ook moeders mee (zij was de vorige keer op vakantie met haar vader naar Afrika!). En ook zij vindt haar kleine viervoeters enig. En ik heb genoten van de mooie foto’s van Afrika. Wat een prachtige dieren heeft zij in het echt gezien en zo mooi weten vast te leggen op foto!
Ik heb nog regelmatig contact met Erica. Erica heeft destijds Churchill gekocht. Churchill is inmiddels al 5.6 kg!!! En hij is nog maar 7 1/2 maand oud! Dit is zo’n flinke jongen geworden. En dan te bedenken dat hij nog tot zijn vierde jaar zal groeien. Al moet ik er natuurlijk bij zeggen dat na het eerste jaar de groei heel langzaam gaat. Maar aangezien hij nu al zo flink is, heb ik wel grote verwachtingen van dit manneke. Ook heeft ze me weer leuke foto’s gestuurd. Churchill in kerstsferen. Alleen heeft hij de kerstboom al diverse keren beklommen en die kon nog vóór de kerst de deur uit. Nu hebben ze maar een paar kleine kunstbomen neergezet. Was gewoon niets meer over van de boom. Ja dat is een van de redenen dat ik dit jaar maar geen kerstboom heb neergezet. Ik heb zes van die kleine monstertjes lopen en Macy en Millie zijn natuurlijk ook nog piep en super speels. Dus ik vertrouw dat niet...
Tot slot nog wat foto’s van de kittens. Zien ze er niet lief uit?
15 december 2007
Het gaat goed met de kittens. Het ene kitten groeit wel harder dan het andere kitten en daarbij gaan de gewichten nu een beetje schommelen. Maar de een lust werkelijk alles en de ander is wat kieskeuriger. Ook is het zo dat wanneer je ze weegt de een net zijn/haar buikje heeft volgegeten en de ander niet. Dus dagelijks wegen is geen optie meer. Ik moet nu een gemiddelde gaan nemen van een paar dagen. Daarbij is kitten 2, inmiddels Kiki genaamd, de grootste schrokkop. Zij kan niet stoppen met eten en wil het liefst alles voor haarzelf. Kitten 4 heeft inmiddels ook een naam. Hij heet Storm. Ik wacht nog op de namen van kitten 1 en kitten 5.
9 december zijn de kittens, Maya en Macho weer ontwormd. Dit doe ik straks nog 1x alvorens ze naar hun nieuwe huisje gaan. Volgende week vrijdag staat de afspraak voor hun 1e vaccinatie tegen katten- en niesziekte gepland. Beneden staande foto’s zijn begin deze week genomen. Blijft toch altijd een kwestie van geluk en samenwerken (de een leidt ze af en de ander maakt de foto) om ze mooi op een rijtje te krijgen.
Het gaat goed met de kittens. Het ene kitten groeit wel harder dan het andere kitten en daarbij gaan de gewichten nu een beetje schommelen. Maar de een lust werkelijk alles en de ander is wat kieskeuriger. Ook is het zo dat wanneer je ze weegt de een net zijn/haar buikje heeft volgegeten en de ander niet. Dus dagelijks wegen is geen optie meer. Ik moet nu een gemiddelde gaan nemen van een paar dagen. Daarbij is kitten 2, inmiddels Kiki genaamd, de grootste schrokkop. Zij kan niet stoppen met eten en wil het liefst alles voor haarzelf. Kitten 4 heeft inmiddels ook een naam. Hij heet Storm. Ik wacht nog op de namen van kitten 1 en kitten 5.
9 december zijn de kittens, Maya en Macho weer ontwormd. Dit doe ik straks nog 1x alvorens ze naar hun nieuwe huisje gaan. Volgende week vrijdag staat de afspraak voor hun 1e vaccinatie tegen katten- en niesziekte gepland. Beneden staande foto’s zijn begin deze week genomen. Blijft toch altijd een kwestie van geluk en samenwerken (de een leidt ze af en de ander maakt de foto) om ze mooi op een rijtje te krijgen.
8 december 2007
Weer goed nieuws! Gisteren is de familie Cabout uit Aalsmeer op bezoek geweest om naar hun kitten (nr. 1) te komen kijken.......en ze hebben gelijk een vriendinnetje voor kitten 1 erbij genomen! Ook kitten 5 zal naar deze aardige en grote familie toegaan. Wat boffen mijn kittens en ik natuurlijk ook!
Gisteren is ook Peter Kok uit Amsterdam op bezoek. Een nette jonge heer die graag zijn huis wil delen met een kleine viervoeter. Hij heeft besloten kitten 2 een huisje te bieden! Alleen blijft dit kitten iets langer bij ons, totdat Peter zijn nieuwe huis gereed is. Zo boft Maya ook. Dan zullen niet alle kittens tegelijk het nest verlaten. Kortom allemaal goed nieuws. Ik ben dan ook heel blij.
Hierbij nog wat foto’s genomen op 5 december. Ook het gewichtenlijstje is weer bijgewerkt.
Weer goed nieuws! Gisteren is de familie Cabout uit Aalsmeer op bezoek geweest om naar hun kitten (nr. 1) te komen kijken.......en ze hebben gelijk een vriendinnetje voor kitten 1 erbij genomen! Ook kitten 5 zal naar deze aardige en grote familie toegaan. Wat boffen mijn kittens en ik natuurlijk ook!
Gisteren is ook Peter Kok uit Amsterdam op bezoek. Een nette jonge heer die graag zijn huis wil delen met een kleine viervoeter. Hij heeft besloten kitten 2 een huisje te bieden! Alleen blijft dit kitten iets langer bij ons, totdat Peter zijn nieuwe huis gereed is. Zo boft Maya ook. Dan zullen niet alle kittens tegelijk het nest verlaten. Kortom allemaal goed nieuws. Ik ben dan ook heel blij.
Hierbij nog wat foto’s genomen op 5 december. Ook het gewichtenlijstje is weer bijgewerkt.
3 december 2007
Goed nieuws! Ook kitten 1 heeft inmiddels een nieuw huisje gevonden. Zij zal bij de familie Cabout uit Aalsmeer gaan wonen. En dit zijn echte dierenvrienden! Kitten 1 en ik boffen maar!
Goed nieuws! Ook kitten 1 heeft inmiddels een nieuw huisje gevonden. Zij zal bij de familie Cabout uit Aalsmeer gaan wonen. En dit zijn echte dierenvrienden! Kitten 1 en ik boffen maar!
2 december 2007
Gisteren zijn Viviane en Karin en Jan op visite geweest. Het was erg gezellig en ze hebben mij weer verwend. Ik bof maar met deze lieve mensen!
De kittens doen het goed. Ze groeien nog steeds als kool. Een paar dagen geleden zijn ze allen voor het eerst ontwormt (samen met Maya en Macho die beide de kittens 'schoon' houden). Ook eten ze nu zelf. Alleen vinden ze het nog steeds leuk als ik hun eten geef met een pipetje. Maar ik ben blij dat dit niet meer nodig is. Ik ben ze al jong gaan bijvoeren om zo moeders een beetje te ontzien. Want wat heeft ze het zwaar met zes kittens. Het kost haar al haar reserves. Maar ook moeders geef ik extra veel te eten opdat ze niet teveel gewicht verliest. Zelfs Macy speelt inmiddels graag met de kittens. In het begin moest ze niets van ze weten. Millie doet het ook goed. Alleen is zij niet zo dol op dit kleine grut. Zij is trouwens de 'slimste' pixie-bob die we hebben. Ze heeft nu al twee keer de deur van Brutus opengemaakt. De eerste keer dat we dit ontdekten, was toen ik thuis kwam van mijn werk. Ineens zaten een aantal van mijn katten in Brutus zijn kamer. Ik dacht dat Gerrit de deur niet goed had gesloten. Wat was ik bang dat er wellicht per ongeluk een dekking had plaatsgevonden. Maar gelukkig was dat niet gebeurd. Vanaf toen hebben we ook nog een haakje aan de deur bevestigd. Gisteravond zat ik bij Brutus voor zijn dagelijkse knuffels en ineens sprong madam tegen de deurkruk en ja hoor...deur open. Dus nu wisten we zeker dat wij beide de deur niet hadden vergeten goed af te sluiten. Het is Millie die de deur openmaakt. Maar dit gaat ons niet meer gebeuren. Vanaf nu gaat de deur ook nog dicht met een haakje. De boef!
De kittens klimmen inmiddels zelf in de klimpaal. Ook liggen ze graag op het kleine voetenbankje. En dat is proppen met zijn zessen. Ja ik beleef veel plezier aan dit grote nestje. Nimmer heb ik zoveel kleine kittens om mij heen gehad. Als je hun kamer binnenkomt, dan komen ze met zijn zessen tegelijk naar je toe gesneld. Zo lief! Verder heb ik natuurlijk hun gewichtenlijstje weer bijgewerkt. Zoals je kan zien zit de groei er goed in.
Gisteren zijn Viviane en Karin en Jan op visite geweest. Het was erg gezellig en ze hebben mij weer verwend. Ik bof maar met deze lieve mensen!
De kittens doen het goed. Ze groeien nog steeds als kool. Een paar dagen geleden zijn ze allen voor het eerst ontwormt (samen met Maya en Macho die beide de kittens 'schoon' houden). Ook eten ze nu zelf. Alleen vinden ze het nog steeds leuk als ik hun eten geef met een pipetje. Maar ik ben blij dat dit niet meer nodig is. Ik ben ze al jong gaan bijvoeren om zo moeders een beetje te ontzien. Want wat heeft ze het zwaar met zes kittens. Het kost haar al haar reserves. Maar ook moeders geef ik extra veel te eten opdat ze niet teveel gewicht verliest. Zelfs Macy speelt inmiddels graag met de kittens. In het begin moest ze niets van ze weten. Millie doet het ook goed. Alleen is zij niet zo dol op dit kleine grut. Zij is trouwens de 'slimste' pixie-bob die we hebben. Ze heeft nu al twee keer de deur van Brutus opengemaakt. De eerste keer dat we dit ontdekten, was toen ik thuis kwam van mijn werk. Ineens zaten een aantal van mijn katten in Brutus zijn kamer. Ik dacht dat Gerrit de deur niet goed had gesloten. Wat was ik bang dat er wellicht per ongeluk een dekking had plaatsgevonden. Maar gelukkig was dat niet gebeurd. Vanaf toen hebben we ook nog een haakje aan de deur bevestigd. Gisteravond zat ik bij Brutus voor zijn dagelijkse knuffels en ineens sprong madam tegen de deurkruk en ja hoor...deur open. Dus nu wisten we zeker dat wij beide de deur niet hadden vergeten goed af te sluiten. Het is Millie die de deur openmaakt. Maar dit gaat ons niet meer gebeuren. Vanaf nu gaat de deur ook nog dicht met een haakje. De boef!
De kittens klimmen inmiddels zelf in de klimpaal. Ook liggen ze graag op het kleine voetenbankje. En dat is proppen met zijn zessen. Ja ik beleef veel plezier aan dit grote nestje. Nimmer heb ik zoveel kleine kittens om mij heen gehad. Als je hun kamer binnenkomt, dan komen ze met zijn zessen tegelijk naar je toe gesneld. Zo lief! Verder heb ik natuurlijk hun gewichtenlijstje weer bijgewerkt. Zoals je kan zien zit de groei er goed in.
24 november 2007
Vandaag weer wat nieuwe foto’s van de kleintjes gemaakt. Ze groeien en eten goed. Ook maken ze inmiddels allemaal gebruik van de kattenbak. Alleen moet ik ze nog wel helpen met eten. Ze zijn nog niet allemaal zover om zelf van een bordje te eten. Wat helemaal leuk is, is als je bij ze op de kamer komt ze met zijn zessen tegelijk naar je toe komen rennen. Vrolijk miauwend en met die schattige spingeluiden. Ze vinden het maar wat leuk om op je schoot te liggen, je als klimpaal te gebruiken, met je te spelen, overal hun tandjes in te zetten en te knuffelen. Ik ben dan ook verzot op ze. Verder is hun gewichtenlijstje ook weer bijgewerkt.
Vandaag weer wat nieuwe foto’s van de kleintjes gemaakt. Ze groeien en eten goed. Ook maken ze inmiddels allemaal gebruik van de kattenbak. Alleen moet ik ze nog wel helpen met eten. Ze zijn nog niet allemaal zover om zelf van een bordje te eten. Wat helemaal leuk is, is als je bij ze op de kamer komt ze met zijn zessen tegelijk naar je toe komen rennen. Vrolijk miauwend en met die schattige spingeluiden. Ze vinden het maar wat leuk om op je schoot te liggen, je als klimpaal te gebruiken, met je te spelen, overal hun tandjes in te zetten en te knuffelen. Ik ben dan ook verzot op ze. Verder is hun gewichtenlijstje ook weer bijgewerkt.
17 november 2007
Van de week is Elvira op bezoek geweest om haar toekomstig kitten uit te zoeken. Ze heeft na veel wikken en wegen gekozen voor het tot nu toe zwaarste dametje kitten 3. Zij gaat Katmandu heten. Elvira is een leuke en gezellige dame met een heel groot hart voor dieren. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen en nog veel meer dieren! Vandaag zijn ook Sara en Remco op bezoek geweest om een kijkje bij hun toekomstig kitten te nemen. Zij hebben gekozen voor kitten 4 het mannetje. Ook zij zijn hele gezellige en lieve mensen met een grote liefde voor dieren. Ze hebben zelf al drie katten en een hond. Alle drie de kittens die nu al een huisje hebben gevonden zullen het heel goed gaan krijgen. Ik ben dan ook blij dat ik deze mensen heb leren kennen.
Vandaag heb ik weer wat nieuwe foto’s van ieder kitten afzonderlijk gemaakt. Maar wat is dat lastig. Ze draaien en draaien en als je ze stil wilt houden, gaan ze ook nog eens heel hard miauwen! Maar ik denk dat je op de gekozen foto’s wel kunt zien dat ze al lekker gegroeid zijn (zie ook het bijgewerkte gewichtenlijstje). Ze zijn nu ook lekker speels en als je ze roept, komen ze allemaal naar je toe gerend. Zo schattig. Ik ben dan ook blij dat ik ze voorlopig nog lekker voor mijzelf heb. Kan ik nog even van ze genieten.
Van de week is Elvira op bezoek geweest om haar toekomstig kitten uit te zoeken. Ze heeft na veel wikken en wegen gekozen voor het tot nu toe zwaarste dametje kitten 3. Zij gaat Katmandu heten. Elvira is een leuke en gezellige dame met een heel groot hart voor dieren. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen en nog veel meer dieren! Vandaag zijn ook Sara en Remco op bezoek geweest om een kijkje bij hun toekomstig kitten te nemen. Zij hebben gekozen voor kitten 4 het mannetje. Ook zij zijn hele gezellige en lieve mensen met een grote liefde voor dieren. Ze hebben zelf al drie katten en een hond. Alle drie de kittens die nu al een huisje hebben gevonden zullen het heel goed gaan krijgen. Ik ben dan ook blij dat ik deze mensen heb leren kennen.
Vandaag heb ik weer wat nieuwe foto’s van ieder kitten afzonderlijk gemaakt. Maar wat is dat lastig. Ze draaien en draaien en als je ze stil wilt houden, gaan ze ook nog eens heel hard miauwen! Maar ik denk dat je op de gekozen foto’s wel kunt zien dat ze al lekker gegroeid zijn (zie ook het bijgewerkte gewichtenlijstje). Ze zijn nu ook lekker speels en als je ze roept, komen ze allemaal naar je toe gerend. Zo schattig. Ik ben dan ook blij dat ik ze voorlopig nog lekker voor mijzelf heb. Kan ik nog even van ze genieten.
10 november 2007
Vandaag heeft Vivian haar keuze gemaakt. Zij gaat voor kitten 6 het mannetje. Het was leuk om Viv weer te zien en dit keer ook haar partner Mike. Het zijn lieve en open mensen en hun kitten zal het heel goed gaan krijgen. Ik ben dan ook heel blij dat één van mijn kittens naar hen toegaat. Ik heb de gewichtenlijst weer geupdate en ook nog wat foto’s gemaakt. Verder heb ik ook nog vernomen dat Ashkii het goed maakt en van hem heb ik ook een paar leuke foto’s gekregen (met dank aan de familie Oosterloo)! Dit is wat Caroline over hem schreef: Ashkii groeit nog steeds hard. Hij is nu 3,5 kilo. En hoewel hij achter loopt op zijn broer, heeft hij in ieder geval weer een boel ingehaald. Hij is nu ruim de zwaarste van de drie. Hij luistert erg goed als je hem roept: dan komt hij al terugpratend aangerend. Hij knuffelt en likt nog steeds graag, en zit eindeloos op schoot. Een heerlijk beest. Gerard is helemaal gek op hem: het is echt zijn poes geworden!
Nou als ik dit lees word ik blij! Dit zijn de dingen waar je het allemaal voor doet.
Vandaag heeft Vivian haar keuze gemaakt. Zij gaat voor kitten 6 het mannetje. Het was leuk om Viv weer te zien en dit keer ook haar partner Mike. Het zijn lieve en open mensen en hun kitten zal het heel goed gaan krijgen. Ik ben dan ook heel blij dat één van mijn kittens naar hen toegaat. Ik heb de gewichtenlijst weer geupdate en ook nog wat foto’s gemaakt. Verder heb ik ook nog vernomen dat Ashkii het goed maakt en van hem heb ik ook een paar leuke foto’s gekregen (met dank aan de familie Oosterloo)! Dit is wat Caroline over hem schreef: Ashkii groeit nog steeds hard. Hij is nu 3,5 kilo. En hoewel hij achter loopt op zijn broer, heeft hij in ieder geval weer een boel ingehaald. Hij is nu ruim de zwaarste van de drie. Hij luistert erg goed als je hem roept: dan komt hij al terugpratend aangerend. Hij knuffelt en likt nog steeds graag, en zit eindeloos op schoot. Een heerlijk beest. Gerard is helemaal gek op hem: het is echt zijn poes geworden!
Nou als ik dit lees word ik blij! Dit zijn de dingen waar je het allemaal voor doet.
