6 maart 2009
Vandaag is Maya rond 08.00 uur bevallen van 2 kittens. Kitten 1 is een mannetje met een showlengte staartje en kitten 2 is een vrouwtje met een lange staart. Beiden wogen zo’n 104 gram.
Nu komt het verhaal achter deze bevalling…. Om te beginnen heb ik werkelijk geen oog dicht gedaan de laatste nachten. Afgelopen nacht zat ze de hele tijd te miauwen. Dus ik had al zoiets van het gaat gebeuren. Ik durfde dit keer dan ook niet in slaap te vallen, bang dat ik haar weer uit de kattenbak kon halen zoals de vorige keer. Toen zat ze van top tot teen onder de klei…
Later in de nacht was ze op eens in Millie haar bench gekropen en zat ze daar vrolijk Millie haar kittens te wassen en te zogen! Millie zat er een beetje beduusd bij en wist niet wat ze moest doen. Dus later heb ik Millie een duwtje de bench in gegeven. Nou daar lagen dan twee moeders en de kittens vonden blijkbaar Maya haar aandacht en melk prima.
Rond een uur of 8 kwam de bevalling op gang. Dus ik haar in de doos zetten, want ze had een vieze boel van Millie haar bench gemaakt. Maar de doos was niet goed genoeg, dus heb ik haar in de grote bench gezet. Toen kwam kitten 1 rond 8 uur en kitten 2 rond 08.50 uur. Vervolgens was er verder niets…. Ik ging toch echt uit van meer dan 2 kittens. Niet dat ik niet happy ben met 2, maar omdat ze er de vorige keer zes had! Daarnaast had ik vooraf een echo laten maken en we dachten er 3 te zien. Dus ik de dierenarts bellen. Want ze was ook nog steeds HHHEEEEL DDDDIIIIKKKKK! Ik mocht het nog even afwachten en als er later nog niets kwam, kon ik langskomen voor een eventuele keizersnede. Ik Hennie toch maar weer gebeld. Want om nu met een net bevallen moederpoes en kittens te rijden in een brommobiel is geen succes. Dat ding maakt een hoop lawaai en daarbij voelen ze dan iedere hobbel op de weg. Gelukkig was Hennie weer eens zo lief om een halve dag vrij te nemen van haar werk en met mij naar de dierenarts te gaan.
De dierenarts onderzocht haar grondig, maar zei dat hij geen kittens meer voelde zitten. Wel vond ook hij haar nog erg dik. Wel fijn natuurlijk, want zo heeft ze genoeg reserve. Toen hebben we toch maar een röntgenfoto laten maken (to be sure) en nee geen kittens meer. Wel een hoop poepies en gas;-). Ik ben zo blij dat ze geen keizersnede hoefde te ondergaan, dus we gingen opgelucht weer naar huis.
De terugreis verliep een beetje anders dan anders. We dachten even een op zich bekende route naar huis te nemen en gingen een voor ons nieuwe tunnel in. Nee, komen we in Wassenaar uit! Dus we hebben dankzij Hennie ook nog een leuke toeristische route gereden.
Al thuis gekomen, klimt ze opnieuw in Millie haar bench en rolt ze lekker tussen de vier kittens van Millie. Haar eigen kittens lagen zielig en alleen in de grotere bench… Dus Maya weer even verhuisd en nu ligt ze braaf met haar eigen twee lieverds. Nu maar hopen dat ze niet steeds elkaars kittens gaan stelen;-). Want bij elk piepje rent ook Millie naar de kittens van Maya. Wel humor toch?! Zo ik ben inmiddels doodop van de laatste dagen, maar o zo gelukkig met deze prachtige kittens.