18 mei 2009
Weet dat ik altijd in spanning zit als de kittens naar hun nieuwe huisje gaan. Altijd bang dat er iets niet goed gaat of dat de kittens heimwee hebben. Of in het ergste geval… dat ze tegenvallen…. Tot nu toe is het gelukkig altijd goed gegaan, maar dat is voor mij geen garantie. Ik ben dan ook zo blij als de mensen mij laten weten hoe het gaat met hun kitten. Gelukkig heb ik van zowel Tommy, Sam als Felix een update gekregen. Dank lieve mensen! Ik wil hun bevindingen dan ook heel graag met jullie delen.
Sam
De reis is goed gegaan. Hebben er wel een uurtje langer over gedaan wegens file. Ik (Katrien) heb Sam de hele tijd op mijn schoot gehad, want in de kooi wou ze niet. Eigenlijk gaat het al bij al goed met haar. Ze heeft vandaag een beetje uit ons hand gegeten maar gedronken heeft ze nog niet. Deze nacht heeft ze de hele tijd bij me gelegen en was ze zelfs aan het spinnen. Ze is nog wel heel rustig. Soms gaat ze op verkenning, maar dan begint ze te miauwen. Waarschijnlijk op zoek naar mama en broers en zusjes. Ik denk wel dat het morgen al beter zal gaan.
Een kwartier nadat ik je een mail had gestuurd, is Sam in de kattenbak geweest en heeft ze gedronken! Wat een opluchting! Ze heeft ook de hele avond met Karel gespeeld en is bij iedereen kopjes gaan geven. Vanmorgen was ze weer bang maar dat ging ook weer snel over. Het zal wel allemaal in orde komen. Nog een paar dagen wennen voor haar.
Felix
Ben de eerste nacht 2 keer opgestaan voor Felix. Hij had zo een verdriet och arme. Felix is gisteravond pas beginnen te eten en heeft de kattenbak gebruikt. We waren al een beetje ongerust. Rocky heeft daarna onmiddellijk zijn dominantie laten blijken door Felix zijn kattenbak ook te gebruiken. Ze hebben elkaar tot vandaag met rust gelaten. Rocky bleef in de keuken en Felix in de living. Deze morgen is Felix al op ontdekking gegaan door het huis met Rocky op een meter van hem vandaan. Rocky zet de hele tijd de achtervolging in. Is een beetje stress (toch stiekem bang voor Felix). Felix ligt nu achter mij (Anja) op de bureaustoel en spint met genoegen. Hij heeft gisteren de hele tijd met Liam (onze zoon) gespeeld met speeltjes. En hij was zo moe achteraf. Ben benieuwd hoe we dag doorkomen, want Rocky zal Felix zijn plaats in huis laten weten. Ik hou je op hoogte.
Tommy
De reis is goed gegaan. Hij heeft wel gemauwd in de auto, maar ja naar 10 min. is hij lekker gaan liggen. Thuis wel vreemd alles natuurlijk. We (Frencis en Piet) hebben in de keuken een grote kast die met een kralen gordijn dicht is en daar heeft hij een plekje gevonden. We hebben hem er welke elke keer uitgehaald. In de avond heeft hij wat gespeeld en is hij in de krabpaal geweest. Dus dat ging wel wat beter. Hij heeft alleen heel de nacht gemauwd en om zijn moeder geroepen. Ik denk dat ik een paar uurtjes heb geslapen. Dit heb ik vanmiddag op de bank wel weer ingehaald. Maar vandaag is hij de kamer in geweest en heeft hij zijn plek je in deze krabpaal (zie foto) al gevonden (helemaal boven in). Dat zo’n klein ding daar al kan komen! Hij heeft alles al gedaan op zijn kattenbak dus dat gaat goed. Eten doet hij nog niet zo veel. Wel wat nat voer maar bijna geen brokjes. Verder is hij lekker speels en mag ik met hem kroelen. Bij Piet is hij wat voorzichtig maar ja dat komt ook nog wel. Ik heb nog twee foto's toegevoegd.
Dus alles goed in Ridderkerk.
Verder heb ik toch maar een paar nieuwe foto’s gemaakt van Buddha, Dana en Noa. Ik heb de laatste tijd geen foto’s meer gemaakt omdat de dvd’tjes al gebrand zijn. En ik moest al zoveel foto’s deleten wilde het op een dvd’tje passen. Maar hierbij toch nog 2 foto’s van de drie die nog 1 weekje lekker bij ons mogen blijven. Aanstaande zaterdag zullen ook zij naar hun nieuwe huisje vertrekken. Dat zal wel even wennen worden hoor. Zo is het hier een drukke boel en zo is het ineens heel rustig. Maar wie weet is Mia zwanger. Ik heb nog niets gezien aan haar tepeltjes, maar wellicht weet ik eind deze week meer. Heel spannend.
16 mei 2009
Vandaag was een druk dagje. Frencis en Piet kwamen Tommy ophalen. En oh wat ben ik verwend! Frencis heeft een heel mooi geschenkenmandje voor mij gemaakt met allerlei lekkere toiletspulletjes erin. Ook een hele mooie kaart erbij die ze ook nog eens zelf heeft gemaakt. Ja, Frencis is heel creatief! Ik wil Frencis en Piet nogmaals danken voor de adoptie van Tommy. Tommy gaat een heel avontuurlijk leventje tegemoet, maar meer hierover als ik binnenkort een update krijg.
Ja, ik zei al een druk dagje want ook Katrien en Karel kwamen hun Sam ophalen. Ook hen wil ik danken voor de adoptie van Sam. Ik weet dat de kittens nu nog een beetje bang zijn voor hun nieuwe stap in hun leventje, maar met wat tijd en geduld komt dat allemaal goed. Sam gaat in ieder geval vandaag haar eerste lange rit maken. Want Katrien en Karel wonen zo'n 2,5 uur rijden hier vandaan. Ben dan ook heel benieuwd hoe hun reis was verlopen.
En tot slot hebben Anja, Johan en hun zoon Liam vandaag Felix opgehaald. Nog bedankt voor de heerlijke bonbons! Zo lief! En als ik ergens dol op ben;-). Alleen zat arme Felix een partij te bibberen.... Weet ze zijn goed gesocialiseerd, maar toch zijn ze bang voor zoveel nieuwe mensen (een huis vol) en hun nieuwe omgeving als ze straks thuis zijn. Met wat tijd en geduld zal Felix snel zijn draai vinden. Voor nu voelt het vreemd voor de kittens nu ze hun broertjes en zusje moeten missen. Maar ook dit went vanzelf. Ook zij hebben nog een lange reis te gaan. Dus wie weet helpt dit alvast voor de gewenning.
Kreeg net een telefoontje van Anja! Felix heeft al de hele weg bij haar op schoot geslapen!!! Dat is heel goed nieuws. Maar bij thuiskomst was Rocky (hun oudere poes) niet zo blij met deze kleine indringer. Ik heb Anja uitgelegd dat dit heel normaal is. En dat ze zeker in het begin Rocky veel aandacht moeten geven en haar niet moeten straffen als ze lelijk doet tegen Felix. Felix heeft natuurlijk ook veel aandacht nodig, maar dat kan Rocky beter nu even niet zien. Dus aai Rocky heel veel, aai Felix als Rocky het niet ziet en voor je het weet is Rocky gewend aan Felix. Want Felix is zelf al andere katten gewend en daarbij weet hij drommels goed dat hij voor nu de laagste in rang is. Verder helpt het ook om met ze te spelen. En dan een speeltje welke ze allebei leuk vinden. Dus bijv. met een stokje met speeltje eraan of een touwtje. Iets waar ze samen door worden afgeleid. Het komt allemaal goed Anja! Dat beloof ik. Alleen duurt dit proces meestal een dag of drie tot een week. Dus nu is het nog een beetje stressvol voor allen, maar voor je het weet is straks alles als vanouds en kan je alleen nog maar genieten van die gekke fratsen van zo’n klein hummeltje.
Ja, ik ben aan de ene kant een beetje verdrietig en aan de andere kant natuurlijk heel blij. Het blijft iedere keer weer moeilijk om je kittens, waar je toch drie maanden intensief voor gezorgd hebt, los te moeten laten. Zeker als ze dan ook nog eens niet in de draagmand willen! Wat kunnen ze protesteren! En dan kijken ze me aan met die blik van 'Wat doe je me aan!'. Maar wat ze nog niet weten is dat ze het heel goed en leuk gaan krijgen.
8 mei 2009
Afgelopen zaterdag (2 mei) is de hele groep ontwormd (Maya, Millie en alle kittens). Het is eigenlijk al de 3e ontworming voor de kittens van Millie, maar het heeft niet veel nut om alleen de kittens van Maya te ontwormen. Dus we hebben ze gelijk maar allemaal gedaan. Dinsdag hebben we vervolgens alle kittens gevaccineerd. De kittens van Maya kregen hun 1e vaccinatie (dood virus) en de kittens van Millie hun 2e vaccinatie (levend virus). Alle kittens gedroegen zich prima, alleen Buddha ging compleet door het lint. En dat is best vreemd, want Buddha is de grootste knuffel en heel bij de hand. Maar het arme kitten was zo bang. Ze hebben in ieder geval geen benoemenswaardige entreactie gekregen al krijgen ze wel een beetje vieze oogjes. Maar dat is normaal. Verder ging het dus prima. Alle kittens gezond en wel. We hebben ze gelijk maar even gewogen toen we daar toch waren, want zoals ik al schreef...... dat wegen is een ramp met zulke actieve en springerige kittens. Hierbij de gewichten van afgelopen dinsdag (5 mei):
Buddha 1200 gram
Dana 1050 gram
Noa 1420 gram
Sam 1580 gram
Felix 1550 gram
Tommy 1450 gram
Niet slecht toch voor hun leeftijd!
Ja, ze gaan allen al bijna naar hun nieuwe huisje. Voor de mensen van deze kittens is het lang wachten, maar voor mij gaat de tijd veel te snel.
1 mei 2009
Ik heb weer een aantal updates van mensen gekregen over hun pixiebob. Ik vind dat altijd heel leuk! Ik ben namelijk heel benieuwd hoe mijn voormalige kittens het doen en ook is het fijn te horen dat het goed gaat met ze.
Ria vertelde mij dat het met Boau heel goed gaat. Hij is heel lief en luistert goed . Ook groeit hij goed. Eet als een tijger, maar lust geen zacht voer (net als zijn papa Major). Verder vindt hij het in de tuin ook helemaal te gek en speelt hij met Ila de Franse bul. Ze gaan zo leuk met elkaar om. Ik hoop dat ik hier een keer een foto van kan krijgen. Een pixiebob samen met een Franse Buldog. Zo leuk! Dank Ria voor deze update!
Vervolgens kreeg ik ook een udpate van Hilly over hun Bobbie. Ze schreef me dat het helemaal super gaat met Bobbie. Hij is lekker speels en een echt baasje. Hij vindt knuffelen nog steeds leuk en laatst wilde hij zelfs apporteren. Dank Hilly voor je update en de foto’s!
Ook kreeg ik een leuke foto van Viv. Voor het eerst zag Viv Staartje bij de pixies liggen en ze liet zich zelfs wassen!!! Ja, Staartje is een poes die eigenlijk niet zo dol is op andere katten. Ze is ook al een ‘oud’ dametje en die pixies zijn nog zo jong en speels;-). Maar dat Staartje ineens haar angst of afkeer;-) heeft overwonnen is zo bijzonder. Ik ben dan ook heel trots op Staartje. Viv dank voor deze prachtige foto van dit unieke moment!
Dan mijn ‘eigen’ pixies. Mia en Macy zijn al dagen krols. En vraag niet hoe! Ze schreeuwen het uit van de daken. Maar ok dat zijn we gewend. Het is irritant op zijn zachts gezegd, maar het hoort erbij. Maar wat ik nog niet eerder heb gezien is dat Mia op zo’n moment denkt dat ze een kater is;-). Ze dacht Macy wel even ‘te helpen’. Humor toch! Mia deelt vanaf gisteren het liefdesnestje met Brutus. Ik ben benieuwd of ze zwanger raakt. Het is haar eerste keer en ik heb nog niets vernomen van een succesvol moment;-). Wel ligt de kamer van Brutus onder de plukken haar… Hopelijk zijn ze een beetje lief voor elkaar, maar we houden natuurlijk een oogje in het zeil.
De kittens doen het goed. Alleen dat wegen… Weet dat de gewichten vanaf nu een gemiddelde is. Ik heb ze de laatste keer gewogen met de personenweegschaal. En ook die wil nog wel eens schommelen tussen de onsjes…. Maar goed, je hebt in ieder geval een idee van wat ze wegen. Ik blijf mijn best doen. Tot slot nog een leuke foto van alle zes de kittens in de klimpaal. Wel een beetje proppen geblazen of te wel een volle bak;-)
26 april 2009
Ik heb de laatste tijd niet veel tijd en inspiratie gehad om te schrijven. Wel heb ik natuurlijk zo nu en dan wat foto’s gemaakt van de kittens. Ik schreef al dat het boefjes zijn, maar niet echt waarom. Nou dat zit zo. Kijk je even om dan begint een van mijn grote planten te zwaaien. Ga je kijken, hangen ze werkelijk in de stam…. Naast dat ze graag de aarde uitgraven… Kijk je weer even om, zitten ze op de eettafel. Nu vind ik dat niet zo erg, maar wel de manier hoe ze hierop zijn gekomen. Want zo hoog kunnen ze nog niet springen. Nee, ze klimmen gewoon via de leren eettafelstoelen!!! Dan heb je dat gehad, vind je weer een waterballet op de vloer.. Is er eentje voor de zoveelste keer in de waterbak gekukeld. En dit gaat zo lekker door.
Ze wandelen momenteel door het hele huis. Eerst hadden ze alleen de helft van de woonkamer afgescheiden door een hekje, maar dit hekje houdt ze natuurlijk niet meer tegen. Maar het levert wel grappige momenten op. Ik kan gewoon niet boos worden. Het zijn nog maar baby’s in mijn ogen. Al gaat het proces van kitten-puber-volwassen wel heel snel bij katten.
Het wegen van de kittens is echt een ramp. Ik weeg ze nu in een emmer op de keukenweegschaal. Hier springen ze niet even uit. Maar zodra ze bewegen (en dat doen ze), schiet het gewicht alle kanten op. Dus wat ze dan precies wegen, weet ik niet…. Het wordt makkelijker als ik ze op de ons kan wegen. Dan houd ik ze gewoon vast en ga zelf op de personenweegschaal staan. Ik denk dat ik dat maar ga doen. En dan gewoon iets van 2x per week. Er zijn naar mijn weten weinig mensen die zo lang dagelijks wegen. Ja, ondanks hun fratsen ben ik dol op deze kleine boefjes. En ze doen het gelukkig nog steeds goed. Hierbij nog wat foto's van het stel. De ondeugendheid straalt er van af;-)
18 april 2009
Ik wil ook nog via deze weg Dymphy van Diemen bedanken. Zij maakte mij via mijn gastenboek er op attent dat mijn interview over de pixiebobs inmiddels is uitgekomen. Aangezien ik zelf geen exemplaar heb van het blad Dierjournaal (en ik deze waarschijnlijk ook niet kan bemachtigen) heeft zij mij haar exemplaar toegestuurd. Zo lief! Ik ben haar hier heel dankbaar voor! Het is een mooi artikel geworden. Ik hoop echt dat dit alles helpt om de pixiebob meer bekendheid te geven in Nederland. Om het artikel in te zien, kan je op deze link klikken. Ik wil ook nog even Bert Vos bedanken voor het interview. Dankzij hem sta ik nu in dit blad. Ja, ik ben er best trots op;-).
Het gaat goed met de kittens. Ze hebben geen ent-reactie gekregen van de vaccinatie en ze groeien goed. Ze zijn lekker speels en halen natuurlijk allemaal gekke fratsen uit. Ik moet zeggen dat ze ook wel slopers zijn hoor. Maar wat wil je! Zes van die kleintjes zijn niet makkelijk in de hand te houden. Vandaag hebben ze ook weer visite gekregen. Frencis en Piet voor hun Tommy en René en Mayte voor hun Noa en Dana! Ja, kitten 2 van Maya heet vanaf nu Dana. Fijn dat ze allen lieve mensen hebben gevonden. Het ontbreekt ze straks aan niets. Ik weet al dat ze 2 klimpalen gaan krijgen;-). Maar voor hen is dat natuurlijk nog een verrassing. Bofkonten zijn het en daarmee ik natuurlijk ook!
Verder gaat het goed met Chaplin en Linneke. Ik heb van Viv dit keer een mooie foto van Linneke gekregen waarvoor dank. Is ze geen plaatje?
12 april 2009
Ik krijg regelmatig een update van de pixiebobs die bij hun nieuwe baasjes wonen. Dit is er een van Churchill met als bijnaam Chuckie. Met dank aan Erica!
Met Chuckie gaat het prima. Hij is alleen een beetje gestoord. Heb jij ooit een bed opgemaakt met een pixiebob in de buurt? Niet te doen dus. Ik ging donderdag de bedden verschonen. Zo gauw hij daar dus erg in krijgt, springt ie als een dolle op het bed, gaat in de lakens hangen en rollen met het gevolg dat er overal gaatjes in zitten. Heb je uiteindelijk het onderlaken erop zit hij alweer in de dekbedhoes en dan moet het dekbed er nog in. Een hels karwei dus. Als je dan onderhand klaar bent, gaat hij er breeduit op liggen en owee als er een van de andere katten op wil springen. Mooi niet dus. Die worden er hardpotig vanaf gekegeld!!! Het bed is van Chuckie en daar komt niemand tussen. Sinds we hem hebben ligt er ook niemand meer op het voeteneind behalve Chuckie!!! Zijn bed dus. Ik ben blij dat ik er in ieder geval nog in mag liggen. Maar verder is ie kei lief, alleen heel erg dominant. Tussen Iwan en hem komt het denk ik nooit meer goed. Van de week zat Iwan op de bak en Chuckie stond ervoor met zijn poten tegen het deurtje te meppen of dat hij wou zeggen: “Probeer er maar eens uit te komen als je durft.” Ik hem weggejaagd en dan gaat hij vervolgens achter de deur zitten. Zo gauw Iwan dan de kamer inkomt is het “BOE en GOTCHA” en dan moet hij weer rennen om veilig in zijn krabpaal te komen. Zo zielig. Ja Linda, verder is het een schatje hoor en ik zou hem voor geen goud willen missen.
Liefs,Erica en Chuckie.
De kittens van Millie en Maya zijn zo actief! Ze rennen als dolle stieren door het huis en gaan zo wild met elkaar om. Allen eten gelukkig zelf. Dus de moeders blijven nu een beetje bespaard. De kittens van Millie weeg ik niet meer dagelijks. Ze zijn nu groot genoeg. Aanstaande dinsdag krijgen ze hun eerste vaccinatie. Heel spannend, want dat wordt hun eerste ritje in de auto…
Gisteren zijn Erwin en Nadia op bezoek geweest. Het was heel gezellig. Ik heb gelijk een paar leuke foto’s van Nala en Simba gekregen. Zo leuk! Ze mochten laatst in de tuin spelen en wat hadden ze het naar hun zin. Ja, ik herken ze nauwelijks meer terug. Wat zijn ze groot geworden!
