9 maart 2014
Daar ben ik weer. Ik heb dit keer een flinke griep gehad en daarom niet aan mijn website gewerkt. Geen fut. Maar nu voel ik me weer stukken beter, dus dacht laat ik even de foto’s erop zetten van Jacey van de afgelopen periode. Ze doet het goed. Heeft ook even een ontstoken oogje gehad, maar gelukkig ging dit snel weer over. Ook heeft ze inmiddels haar eerste vaccinatie gehad en geen entreactie gekregen. Eten is nog niet haar ding. Ze drinkt liever melk. Van mams of op een schaaltje. Maar ik boek vooruitgang. Nu eet ze af en toe het papje wat ik voor haar maak van een schoteltje. Meestal heeft ze liever het spuitje, maar het is een begin. Ook heeft ze wat brokjes gegeten (ingesmeerd met leverworst). We houden vol. Hoop dat ze straks volledig zelfstandig eet. Bewust laat ik haar regelmatig alleen op haar kamertje zonder mams. Op de hoop dat ze honger krijgt en dan het eten eet wat ik haar voorzet.
Mambo is al een paar keer in de woonkamer geweest, maar sproeit nog steeds… Dus dit is nu nog niet zo’n succes…. Hoop dat het vanzelf ophoudt. Net als bij Major en Brutus destijds.
Magnum is stabiel en doet het relatief goed. Dus zijn behandeling zetten we voort. Duimen dat hij nog een tijdje bij ons blijft.
Hierbij de foto’s van Jacey. Leuk meisje toch?!
22 februari 2014
Jacey groeit als kool en is al lekker speels. Alleen zo zielig dat ze geen broertjes of zusjes heeft om mee te spelen. Nu ziet ze ons mensen als haar speelmaatjes. Maar dat vinden wij natuurlijk erg leuk. Ze is zo knuffelig en makkelijk in de omgang! We zijn dan ook super dol op dit mooie meisje. Wat zal het moeilijk worden om straks afscheid van haar te moeten nemen. Maar gelukkig komt ze wel in een gespreid mandje terecht;-). Het zal haar straks aan niets ontbreken.
Mambo doet het ook goed. We zijn zijn medicatie aan het afbouwen en we zullen hem beetje bij beetje zijn vrijheid teruggeven. Alleen in het begin alleen onder toezicht. We willen niet dat hij weer alles onder gaat sproeien.
Magnum is zo’n makkelijke kat. Hij laat alles toe. Medicatie (meerdere keren per dag) en dan ook nog dat infuus. Hij is nog wel verder afgevallen, maar hopelijk blijft hij nu weer even stabiel… We gaan dan ook nog braaf door met al de medicatie en het spoelen. Want we willen nog geen afscheid nemen van onze lieverd. Tenzij hij laat merken dat het niet meer gaat…
Hierbij weer wat foto’s van Jacey. Deze zijn gedurende de laatste 2 weken genomen. Een poepie toch?!
7 februari 2014
Daar ben ik weer! Vorige week vrijdag is Mambo gecastreerd. Alles is goed verlopen. Nu zijn medicatie afbouwen (voor tegen het sproeien) en als hij dan echt niet meer sproeit, mag hij weer het hele huis bewandelen;-). Ook hadden we Magnum gelijk meegenomen. Zijn nierwaarde was iets verslechterd, maar wat erger is, is dat hij enorm is afgevallen. Hij moet eten! En dat is voor niemand (mens noch dier) makkelijk als je misselijk bent. Nu moet ik hem naast alle andere medicatie ook nog dagelijks een infuus geven om hem te spoelen. Wat een gedoe… En niet leuk om je kat te moeten prikken (al piept hij gelukkig niet). Het is me nog niet gelukt hem de dosis van 150 à 200 ml per dag te geven (onderhuids). Ik mag al blij zijn dat hij blijft zitten als ik bij de 50 ml ben… We doen het wel met zijn tweeën. Ik prik Magnum onder zijn huid en houd hem in bedwang door hem vast te zetten tussen mijn benen. Met een hand houd ik de naald in de gaten dat deze er niet uitgaat. Gerrit knuffelt hem vervolgens (hij zit tegen over mij) en babbelt met hem. Het gaat steeds beter gelukkit. En wat een bikkel is Magnum toch. Hij laat werkelijk alles toe. Wel is het veel werk alles bij elkaar, maar we willen hem nog zo graag bij ons hebben, dat we dit er uiteraard voor over hebben. Mocht hij ondanks de behandeling toch verder blijven afvallen of zich constant beroerd voelen, dan laten we hem natuurlijk ‘gaan’. Maar voor nu dokteren we nog even flink door.
Dan Jacey. Ondanks dat ik vorige week niets heb geupdate, heb ik wel foto’s gemaakt. Ze doet het heel goed dit flinke dametje. Ze groeit als kool (bijna 500 gram) en begint al wat rond te lopen in de bench. Bijgaand foto’s van vorige week en afgelopen week. Als je goed kijkt, zie je dat zowel Mira in de bench ligt en ook Molly! Molly denkt alleen dat Jacey speelgoed is, ha, ha. Dus haar halen we er weer snel uit. Mira daarentegen denkt dat het haar kitten is en is lief en zorgzaam. Dus Jacey boft! Twee mama’s!
25 januari 2014
Met Jacey (ja, het kitten van Mia heeft inmiddels een naam) gaat het uitstekend. Maar wat wil je!? Ze heeft niemand waarmee ze hoeft te vechten voor een goeie tepel. Ze drinkt er dus flink op los. Aangezien ze alleen is, leg ik wel een paar keer per dag een warme kruik in de doos. Want als moeders aan de wandel gaat, ligt dat kind daar te vernikkelen. Ze vindt het helemaal niet erg als je haar oppakt en knuffelt. Tot nu toe vindt ze alles best. Ik kan niet van haar afblijven. Wat een heerlijk, lief, mooi bolletje wol. Mia zelf doet het ook goed, maar is weer flink krols… Wij worden daar natuurlijk een beetje gek van. Maar goed… Dit is na dit nestje over. Dan laten we Mia helpen. Zie hier de foto’s van Jacey. Ze woog vandaag al 300 gram!!!!
Magnum is flink afgevallen en we gaan aanstaande vrijdag terug naar de dierenarts. Zijn nierwaarde checken en zijn bloeddruk. Ik hoop dat zijn nierwaarde niet al te veel gestegen is. We gaan in ieder geval voor nu trouw door met zijn medicatie en blijven duimen dat we hem nog een tijdje bij ons mogen houden.
Ook Mambo gaat vrijdag aanstaande mee naar de dierenarts. We hebben besloten dat ook hij geholpen moet worden. Hij is veel te dun. We hopen dan ook dat als hij geholpen is, hij weer een beetje aankomt. Voor de zekerheid doen we nogmaals een bloed check, maar hier kwam de vorige keer ook niets uit. Dus het ligt waarschijnlijk gewoon aan zijn “hormonen”. Gelijk ook maar een gebitsbehandeling als hij toch onder narcose is. Meestal doe ik dat als ze rond de 8 jaar zijn, maar nu doe ik het liever in combinatie. Anders moet hij later weer onder narcose.
18 januari 2014
Kitten 1 groeit als kool. Haar gewicht is al bijna verdubbeld. Niet gek aangezien alle tepels voor haar zelf heeft. Wel zielig dat ze geen broertjes/zusjes heeft om tegen aan te liggen als mams even op pad is. Zodoende leggen we maar een warme kruik in de doos. Ook sneu dat ze straks niemand heeft om mee te spelen, maar wij zullen haar extra aandacht geven. Ze zal dus heel sociaal worden, maar er zullen ook dingen zijn die ze niet leert van haar broertjes/zusjes. Onze Mambo was ook enig kitten, maar ook hij is goed terecht gekomen;-). We kunnnen werkelijk alles met hem doen. Hij vindt het allemaal best. Ik verwacht dit ook bij dit kleine meisje. Ze heeft overigens al een toekomstig huisje gevonden. Ze zal bij Kim en Patrick gaan wonen. En ze boft, want dit zijn lieve mensen met een mooi groot huis. Hierbij nog wat foto's van het meisje. Is ze niet een plaatje?!
Wederom wat slecht nieuws... Die arme Magnum (zijn nieren werken nog maar voor zo'n 30%) is in een zeer korte tijd een 1/2 kg afgevallen... Ondanks alle medicatie die hij krijgt. Dus ik hou mijn hart vast... Hoop hem nog zo graag een tijdje bij ons te houden, maar als hij zo blijft afvallen in dit tempo, ben ik bang dat we niet lang meer van hem kunnen genieten...
Tot slot wil ik alle mensen danken voor hun lieve woorden en support na het verlies van 2 van onze kittens. Dat doet een mens goed! Echt heel fijn!
15 januari 2014
Ik ben werkelijk intens verdrietig. Gisteren leek het nog goed te gaan met kitten 2 en vandaag is ze toch overleden. Ik heb haar vast gehouden tot haar laatste adem. Dit doet zo'n pijn... Meer redenen om wellicht toch te stoppen (nadat Mira met pensioen gaat... ). Ik kan hier werkelijk niet tegen... De tranen bleven vloeien. Gerrit gaat haar morgen voor mij begraven de schat....
Kitten 1 doet het daarentegen heel goed en dat voetje is al weer in de rechte stand. Dus dat was gelukkig niets.
14 januari 2014
Gisteravond beviel Mia van haar eerste kitten rond 17.45 uur. Ik denk een vrouwtje, poly voetjes en lange staart. Vachtje weet ik nog niet zeker (half lang of kort). Haar rechter achterpootje buigt niet goed door. Althans ze gebruikt hem niet goed. Ik heb gelijk aan de dierenarts gevraagd wat te doen, maar ze adviseert mij dit nog even aan te kijken. Kan zijn dat dit voetje een beetje klem heeft gezeten en dat ze deze straks alsnog goed zal gebruiken. Hij buigt wel goed door (als ik dat even voor haar doe). We houden het in de gaten.
Dan werd er een kitten geboren rond 20.45 uur. Helaas was dit prachtige, volmaakte kitten dood… Deze had te lang vast gezeten ben ik bang. Gerrit gaat hem/haar vandaag begraven.
Om 3.45 uur beviel Mia van kitten 3. Ik dacht dit gaat goed en ik was daarna ook weer gaan slapen. Maar ik werd na een klein uurtje wakker van het gepiep. Lag dit arme meisje (denk ook dat dit een vrouwtje is) naast de werpdoos. Helemaal onderkoelt!!! Ze bewoog niet of nauwelijks en kon alleen nog maar piepen. Heb dit meisje een uur op mijn buik gehouden totdat ze weer warm was en begon te bewegen. Vervolgens bij mams gelegd en afwachten… Ze heeft het gered!!! Eet nu en beweegt zoals het hoort.
Het was me wat.. Ben zo blij dat ik altijd bij de bevalling blijf (met matras slaap ik dan een paar dagen in de kittenkamer). Na al deze ellende en een mooi moment (kitten die het overleeft heeft), ga ik zeer twijfelen of ik dit nog wel wil blijven doen. Mia gaat in ieder geval met pensioen. Nog kijken wanneer dit het beste uitkomt (in ieder geval pas als de kittens het ouderlijk huis hebben verlaten). Het is leuk kittens, maar het geeft je ook veel stress en verdriet. Dan zou ik alleen Mira nog overhouden voor de fok. Met haar ga ik nog wel door, maar daarna… Ik weet het niet… Komt nog bij dat er zoveel haat en nijd is tussen fokkers onderling. Zoveel concurrentie en geroddel waar ik niet aan mee wil doen. En dan nog Molly.. Daar ben ik ook nog niet over heen.. Kortom, stof tot nadenken.
Hierbij een paar foto’s. Mia nog volop zwanger, Mia die Mira aan het wassen is, de kittens en mams met de kittens.
5 januari 2014
Nog een mini update. Ik heb weer een hele mooie en lieve referentie ontvangen. Dit keer van Carien en Sven (MajorTess' Mittens). Ik wil Carien en Sven nogmaals danken voor hun mooie referentie! Om deze te bekijken kan je op bijgaande link klikken.
Op dit moment heb ik best veel mensen die geïnteresseerd zijn in een kitten. Twee stelletjes zijn al op visite geweest om de pixiebobs in het echt te zien en mij te leren kennen. Ze hebben nog niet definitief (via mail) laten weten dat ze straks echt voor een kitten willen gaan. Zodra ze dat wel hebben gedaan, dan kunnen ze op volgorde van aangeven dat ze een kitten willen, een keuze maken uit het komende nestje. Dus wie het eerst er echt voor wil gaan en mij dit bevestigd, heeft de eerste keus etc. Ook heb ik nog een stelletje en een gezin die langs willen komen om de pixies in het echt te zien. Dit kan op zijn vroegst op zaterdag de 18e. Want de 11e kan ze wellicht al bevallen. Dan durf ik nog geen afspraken te maken. Ja, ik bof weer. Nu duimen dat Mia mij dus minstens 4 kittens zal schenken… Dan is iedereen happy;-).
4 januari 2014
Even een mini update. Ik heb weer een hele mooie en lieve referentie ontvangen. Dit keer van Karin en Peter-Paul (MajorTess' Flo). Ik wil Karin en Peter-Paul nogmaals danken voor hun mooie referentie! Om deze te bekijken kan je op bijgaande link klikken.
1 januari 2014
Om te beginnen willen wij (Gerrit en ik) jullie allen een gelukkig nieuw jaar wensen! Al weer 2014! Wat gaat de tijd toch snel (althans voor mij). Ik hoop dat 2014 een goed jaar wordt voor al die mensen die het nodig hebben. Zelf had ik wat tegenslagen in 2013, dus ook ik hoop dat 2014 een beter jaar wordt.
Magnum is nog steeds stabiel qua gewicht. Meer dan dat kan ik mij nu niet wensen. Ik hoop dat hij ondanks zijn nierziekte (welke niet geneesbaar is) toch nog een tijdje bij ons kan zijn. We gaan in ieder geval door met de medicatie en laten hem binnenkort weer een keer checken bij de dierenarts. Ik hoop dat de waardes van zijn bloed niet te veel gestegen zijn….
Mia is een dikkertje dap. Ik kan niet zeggen hoeveel kittens zij draagt, maar we duimen dat alles straks in ieder geval goed verloopt.
Molly was snel weer de oude na haar sterilisatie. Speels en knuffelig. Dus ook zij doet het goed. Ze was zelfs niet bang voor al dat vuurwerk!
Dan even terugblikken. Afgelopen zondag (29 december) ben ik op bezoek geweest bij Karin en Peter-Paul. Zij hebben Flo geadopteerd (zie foto’s). Wat is ze een prachtig meisje en lief! Ik kon haar gewoon optillen en knuffelen. En Karin en Peter-Paul kunnen echt alles met haar doen. Ze vindt het allemaal best. Ook woont ze prachtig en heeft alle ruimte. Dan Norbert. Dit is hun lieve hondje. Norbert accepteert de gekke buien van Flo en ze slapen zelfs samen in zijn mand!!! Zo schattig!!! Ja, ik bof maar. Ze heeft het zo getroffen! Ik wil Karin en Peter-Paul nogmaals danken voor hun gastvrijheid en goede zorgen voor Flo!
En nu wordt het voor mij aftellen… Over een paar dagen (rond 12 januari) verwacht Mia haar kittens. Weer iets leuks om naar uit te kijken.
